Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 8 marca 2023 r. w sprawie T-94/20, Campine i Campine Recycling/Komisja, wniesione w dniu 16 maja 2023 r. przez Komisją Europejską
(Sprawa C-306/23 P)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Rossi, M. Domecq, T. Isacu de Groot, L. Wildpanner, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Campine NV i Campine Recycling NV
Żądania wnoszącej odwołanie
Komisja zwraca się do Trybunału o:
uchylenie wyroku Sądu z dnia 8 marca 2023 r. w sprawie T-94/20 Campine i Campine Recycling/Komisja;
wydanie orzeczenia w przedmiocie kwestii, które nie zostały jeszcze rozstrzygnięte, lub
tytułem żądania ewentualnego – przekazanie sprawy Sądowi celem wydania ponownego orzeczenia w zakresie, w jakim nie wydał on jeszcze rozstrzygnięcia;
obciążenie Campine całokształtem kosztów niniejszego postępowania i kosztów postępowania przed Sądem.
Zarzuty i główne argumenty
W zarzucie pierwszym Komisja podnosi, że Sąd dopuścił się naruszenia prawa ze względu na to, że rozstrzygnął, iż instytucja ta naruszyła art. 266 ust. 1 TFUE, odmawiając uiszczenia na rzecz Campine i Campine Recycling (zwanych dalej łącznie „Campine”) odsetek za zwłokę obliczonych według stopy refinansowania EBC powiększonej o 3,5 %, podczas gdy w dniu 11 grudnia 2019 r. w wykonaniu wyroku Sądu z dnia 7 listopada 2019 r. w sprawie T-240/17 Komisja zwróciła kwotę grzywny, którą Campine zapłaciła tymczasowo w zastosowaniu decyzji1 Komisji C(2017) 900 final, z dnia 8 lutego 2017 r. w sprawie AT.40018, w odniesieniu do okresu od dnia płatności tymczasowej do dnia zwrotu kwoty. Na poparcie pierwszego zarzutu odwołania Komisja podnosi:
i) że Sąd naruszył prawo, orzekając, iż zostały spełnione przesłanki skargi odszkodowawczej (część pierwsza zarzutu pierwszego);
ii) że Sąd naruszył prawo, błędnie stosując prawo Unii w odniesieniu do odsetek, jakie należy zastosować w celu wykonania wyroków uchylających grzywny w dziedzinie konkurencji lub obniżających ich kwoty (część druga zarzutu pierwszego);
iii) że Sąd popełnił błąd, uznając, iż Komisja naruszyła art. 266 akapit pierwszy TFUE nie wypłacając odsetek za zwłokę w kwocie, jakiej zażądała Campine (część trzecia zarzutu pierwszego);
iv) że zaskarżony wyrok jest sprzeczny z orzecznictwem poprzedzającym wydanie wyroku w sprawie Printeos (część czwarta zarzutu pierwszego);
v) że Sąd popełnił błąd, uznając, iż skutek ex tunc wyroków uchylających grzywny w dziedzinie konkurencji wiąże się z powstaniem obowiązku zwrotu grzywien z mocą wsteczną, jeszcze przed ich uchyleniem (piąta część zarzutu pierwszego);
vi) że Sąd popełnił błąd, orzekając, iż obowiązek zapłaty odsetek za zwłokę od dnia tymczasowej zapłaty grzywny w kwocie obniżonej przez Sąd pozostaje bez wpływu na odstraszający skutek tej grzywny (szósta część zarzutu pierwszego).
Na wypadek, gdyby Trybunał oddalił zarzut pierwszy, Komisja utrzymuje w zarzucie drugim, że Sąd naruszył prawo uznając, iż powinna ona zapłacić odsetki za zwłokę obliczone według stopy refinansowania EBC powiększonej o 3,5 %.
W zarzucie trzecim Komisja podnosi, że Sąd naruszył prawo, uznając, iż była ona zobowiązana do zapłaty odsetek składanych począwszy od dnia częściowego zwrotu grzywny.
____________
1 Decyzja Komisji C(2017) 900 final z dnia 8 lutego 2017 r. dotycząca na mocy art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG (Sprawa AT.40018 – Recykling akumulatorów samochodowych).