Ανακοίνωση στην ΕΕ
SEQ CHAPTER \h \r 1
Προσφυγή των Outokumpu OYJ και Outokumpu Copper Products OY κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 29 Μαρτίου 2004
(Υπόθεση T-122/04)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Οι Outokumpu OYJ και Outokumpu Copper Products OY, Espoo (Φινλανδία), εκπροσωπούμενες από τους J. Ratliff, Barrister, και F. Distefano και J. Louostarinen, lawyers, άσκησαν στις 29 Μαρτίου 2004, ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, προσφυγή κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:
να ακυρώσει το άρθρο 2 της από 16 Δεκεμβρίου 2003 αποφάσεως της Επιτροπής σχετικά με διαδικασία κατ' εφαρμογή του άρθρου 81 της συνθήκης ΕΚ (Υπόθεση COMP/E-1/38.240-Βιομηχανικοί σωλήνες), καθόσον τους επιβάλλει πρόστιμο 18,13 εκατομμυρίων ευρώ.
να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες με την εν λόγω απόφαση, δεδομένης της προς τούτο αρμοδιότητας του Δικαστηρίου βάσει των άρθρων 17 του κανονισμού 17/62 και 230 της Συνθήκης ΕΚ.
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων των προσφευγουσών.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα:
Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο αυξάνοντας το πρόστιμο που είχε επιβληθεί στις προσφεύγουσες λόγω υποτροπής, στηριζόμενη στην απόφαση της Επιτροπής της 18ης Ιουλίου 1990 περί πλατέων προϊόντων ψυχρής ελάσεως ανοξείδωτου χάλυβα 1. Οι προσφεύγουσες προβάλλουν παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 17/62 2 και των κατευθυντήριων γραμμών του 1998 σχετικά με την επιβολή προστίμων 3, καθώς και παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. Υποστηρίζουν επίσης ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.
Περαιτέρω, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο αυξάνοντας το πρόστιμο προκειμένου αυτό να έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα. Κατά τις προσφεύγουσες, το πρόστιμο δεν κατέστη υψηλότερο σε σχέση με εκείνο που επιβλήθηκε στις λοιπές εμπλεκόμενες επιχειρήσεις παρά στο τέλος της παραβάσεως ή μετά την παράβαση και, ως εκ τούτου, δεν είχαν, σε εκείνη τη χρονική στιγμή, τους αυξημένους πόρους ή τη μεγαλύτερη οικονομική ισχύ που η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι διέθεταν. Οι προσφεύγουσες επικαλούνται, επίσης, παραβίαση των θεμελιωδών αρχών που οριοθετούν τη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής, καθότι αυτή έλαβε υπόψη της μόνον τον συνολικό κύκλο εργασιών κατά την αξιολόγηση του αποτρεπτικού χαρακτήρα.
Τέλος, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο λαμβάνοντας υπόψη τη συνολική τιμή, περιλαμβανομένης της τιμής για το μέταλλο, δηλαδή όχι μόνον το περιθώριο μετατροπής του παραγωγού για τη μεταποίηση χαλκού σε βιομηχανικούς σωλήνες, αλλά και το σχετικό συνολικό κύκλο εργασιών για τον χαλκό για τον οποίο δεν υπήρξε ουδεμία παράνομη συνεργασία.
____________1 - 90/47/ΕΚΑΧ: Απόφαση της Επιτροπής, της 8ης Ιουλίου 990, σχετικά με τη διαδικασία του άρθρου 65 της συνθήκης ΕΚΑΧ που αφορά συμφωνία και εναρμονισμένες πρακτικές μεταξύ ευρωπαίων παραγωγών πλατέων προϊόντων ψυχρής ελάσεως ανοξείδωτου χάλυβα (ΕΕ L 220, σ. 28)2 - ΕΟΚ Συμβούλιο: Κανονισμός αριθ. 17: Πρώτος κανονισμός εφαρμογής των άρθρων 85 και 86 της συνθήκης (ΕΕ ειδ. έκδ. 08/001, σ. 5).3 - Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων που επιβάλλονται δυνάμει του άρθρου 15, παράγραφος 2, του κανονισμού αριθ. 17 και του άρθρου 65, παράγραφος 5, της συνθήκης ΕΚΑΧ (EE C 9, σ. ).