Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Judiciaire de Paris (Γαλλία) στις 17 Φεβρουαρίου 2023 – Le Procureur de la République de Paris κατά VGG AG κ.λπ.
(Υπόθεση C-190/23, VGG)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunal Judiciaire de Paris
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Κατηγορούσα αρχή: Le Procureur de la République de Paris
Κατηγορούμενοι: VGG AG, VGG Entertainment Inc., Dan A., SAS M. Trade, SASU D., SAS T. Logistique, Arthur C., SAS S., Grégory B., David C., David M., IE, CID
Προδικαστικά ερωτήματα
Έχει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ την έννοια ότι επιτρέπει στις εθνικές αρχές να εφαρμόζουν νομοθεσία η οποία έχει θεσπισθεί με το άρθρο 1 του γαλλικού νόμου της 27ης Ιουνίου 1919 για την καταστολή της παράνομης διακίνησης εισιτηρίων θεάτρου και το άρθρο 313-6-2 του code pénal (Ποινικού Κώδικα), το οποίο προστέθηκε με τον νόμο της 12ης Μαρτίου 2012, στο μέτρο που οι διατάξεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα να απαγορεύουν, κατ’ αρχήν, τη μεταπώληση, ή τη συνδρομή στη μεταπώληση, εισιτηρίων που αγοράστηκαν στην πρωτογενή αγορά, μεταξύ Ευρωπαίων, φυσικών ή νομικών προσώπων, που βρίσκονται σε δύο διαφορετικά κράτη μέλη;
Έχουν τα άρθρα 56 και 52 ΣΛΕΕ καθώς και οι συναφείς επιτακτικοί λόγοι γενικού συμφέροντος την έννοια ότι επιτρέπουν στις εθνικές αρχές, βάσει της νομοθεσίας η οποία έχει θεσπιστεί με το άρθρο 1 του γαλλικού νόμου της 27ης Ιουνίου 1919 για την καταστολή της παράνομης διακίνησης εισιτηρίων θεάτρου και το άρθρο 313-6-2 του code pénal (Ποινικού Κώδικα), το οποίο προστέθηκε με τον νόμο της 12ης Μαρτίου 2012, να δικαιολογούν περιορισμούς οι οποίοι δεν φαίνεται να εξυπηρετούν αποτελεσματικά τους επιδιωκόμενους σκοπούς, όπως την προστασία της δημόσιας τάξης και την προστασία των καταναλωτών ή περιορισμούς οι οποίοι είναι δυσανάλογοι λαμβανομένων υπόψη των εναλλακτικών μέτρων που θα μπορούσαν να προβλεφθούν;
Έχει το άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι επιτρέπει να επιβάλλονται στους αυτουργούς της πράξης που τιμωρείται από το άρθρο 313-6-2 του code pénal (Ποινικού Κώδικα), το οποίο προστέθηκε με τον γαλλικό νόμο της 12ης Μαρτίου 2012, χρηματικές ποινές, οι οποίες προβλέπονται στο εν λόγω άρθρο, μέχρι 15 000 ευρώ και, σε περίπτωση υποτροπής, μέχρι 30 000 ευρώ, λαμβανομένου υπόψη, αφενός, του παρακωλυτικού χαρακτήρα των νομοθετικών διατάξεων που έχουν θεσπισθεί και, αφετέρου, της μικρής βαρύτητας των παραβάσεων που διαπράχθηκαν;
Έχουν η αρχή της ασφάλειας δικαίου την οποία το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναγνωρίσει ως γενική αρχή του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 49, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που κατοχυρώνει την αρχή της νομιμότητας των εγκλημάτων και ποινών, την έννοια ότι επιτρέπουν να παραμείνει σε ισχύ το άρθρο 1 του γαλλικού νόμου της 27ης Ιουνίου 1919 το οποίο, αφενός, δεν παρέχει στους ενδιαφερομένους τη δυνατότητα να γνωρίζουν εάν η πώληση ή η εκχώρηση εισιτηρίου αφορά επιδοτούμενο ή προνομιακού χαρακτήρα εισιτήριο, μολονότι κάτι τέτοιο συνεπάγεται την ποινική τους ευθύνη, και, αφετέρου, δεν παρέχει στους πολίτες που επιζητούν έννομη προστασία τη δυνατότητα να γνωρίζουν επακριβώς ποια ποινή προβλέπεται, καθώς η ποινή αυτή εκφράζεται σε παλαιά φράγκα χωρίς ρητή παραπομπή σε ισχύουσες διατάξεις;
Έχει η αρχή της ασφάλειας δικαίου την οποία το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναγνωρίσει ως γενική αρχή του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 49, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που κατοχυρώνει την αρχή της νομιμότητας των εγκλημάτων και ποινών, την έννοια ότι αποκλείουν την εφαρμογή του άρθρου 313-6-2 του γαλλικού code pénal (Ποινικού Κώδικα), που δημιουργεί αβεβαιότητα στο πρόσωπο το οποίο εκθέτει τίτλους πρόσβασης σε εκδήλωση ή θέαμα με σκοπό την πώληση ή παρέχει τα μέσα για την πώληση τέτοιων τίτλων και το οποίο δεν είναι σε θέση να γνωρίζει εάν ο πωλητής έχει λάβει ή όχι την άδεια του παραγωγού, του διοργανωτή ή του κατόχου των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης, ενώ μάλιστα η έννοια του διοργανωτή δεν ορίζεται σαφώς από τις ισχύουσες διατάξεις;
Συμβάλλει το άρθρο 313-6-2 του γαλλικού code pénal (Ποινικού Κώδικα) στην καθιέρωση υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών, το οποίο απαιτείται από το δίκαιο της Ένωσης και κατοχυρώνεται στο άρθρο 38 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεδομένου ότι ο ποινικός αυτός μηχανισμός καθιστά δυνατή την καταπολέμηση της κερδοσκοπίας σε εισιτήρια από μη εξουσιοδοτημένους μεσάζοντες;
Είναι σύμφωνη με την αρχή του ανταγωνισμού που κατοχυρώνεται στο δίκαιο της Ένωσης (άρθρα 101 έως 109 ΣΛΕΕ), η προβλεπόμενη στο άρθρο 313-6-2 του code pénal (Ποινικού Κώδικα) απαγόρευση μεταπώλησης εισιτηρίων από πρόσωπο που δεν είναι ο διοργανωτής ή ο παραγωγός του θεάματος ή πρόσωπο που έχει λάβει σχετική εξουσιοδότηση από αυτούς;
Αντιβαίνει προς το άρθρο 106, [παράγραφος] 1, ΣΛΕΕ το άρθρο 313-6-2 του code pénal (Ποινικού Κώδικα) το οποίο απονέμει αποκλειστικό δικαίωμα στους διοργανωτές παραστάσεων, κατά το μέτρο που τους αναγνωρίζει μονοπώλιο όσον αφορά την πώληση των εισιτηρίων τους;
____________