Mededeling in het PB
Beroep, op 13 april 2004 ingesteld door Télévision Française 1 SA tegen Commissie van de Europese Gemeenschappen
(Zaak T-144/04)
Procestaal: Frans
Bij het Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen is op 13 april 2004 beroep ingesteld tegen Commissie van de Europese Gemeenschappen door Télévision Française 1 SA, gevestigd te Boulogne (Frankrijk), vertegenwoordigd door J.-P. Hordies, advocaat, domicilie gekozen hebbende te Luxemburg.
Verzoekster concludeert dat het het Gerecht behage:
─ nietig te verklaren beschikking C(2003)4497 def. van de Commissie van de Europese Gemeenschappen van 10 december 2003 betreffende de door Frankrijk tussen 1988 en 1994 aan "France 2" en "France 3" toegekende staatssteunmaatregelen, voor zover zij deze op grond van artikel 86, lid 2, van het Verdrag verenigbaar met de gemeenschappelijke markt verklaart;
─ De Commissie van de Europese Gemeenschappen te verwijzen in de kosten.
Middelen en voornaamste argumenten
Ingevolge een klacht van verzoekster heeft de Commissie besloten de in artikel 88, lid 2, EG vastgestelde formele onderzoeksprocedure te openen tegen de investeringssubsidies aan en kapitaalinbrengen in de Franse televisiezenders "France 2" en "France 3" tussen 1988 en 1994. De Commissie heeft bij de bestreden beschikking besloten die maatregelen als staatssteunmaatregelen in de zin van artikel 87 EG aan te merken, doch heeft ze op grond van artikel 86, lid 2, verenigbaar met het EG-Verdrag verklaard.
Met zijn eerste middel stelt verzoekster dat de bestreden beschikking onjuist is gemotiveerd, en inbreuk maakt op artikel 86, lid 2, EG en de bepalingen inzake staatssteunmaatregelen. Zij verzet zich tegen de conclusie van de Commissie dat de taak van de twee betrokken zenders beantwoordt aan een dienst van algemeen belang in de zin van artikel 86, lid 2, en merkt op dat haar eigen taak vrijwel identiek is doch niet als van openbaar belang wordt beschouwd. Zij stelt eveneens de door de Commissie in de bestreden beschikking gemaakte financiële analyse van die steunmaatregelen ter discussie.
Met zijn tweede middel stelt verzoekster dat de Commissie richtlijn 80/723
1 onjuist heeft toegepast door te beslissen dat deze vóór 2000 niet van toepassing was op de zendactiviteiten van openbare omroepen. Op dezelfde basis voert verzoekster de onjuiste toepassing aan van het aan het EG-Verdrag gehechte protocol betreffende het openbare-omroepstelsel in de lidstaten.