Sprawa T‑618/21
WV
przeciwko
Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej
Wyrok Sądu (siódma izba) z dnia 5 października 2022 r.
Służba publiczna – Personel tymczasowy – Zwolnienie chorobowe – Nieusprawiedliwione nieobecności – Rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia – Artykuł 16 WZIP – Artykuł 48 lit. b) WZIP – Odpowiedzialność
1. Urzędnicy – Personel tymczasowy – Rozwiązanie umowy na czas nieokreślony po zakończeniu zwolnienia chorobowego – Przesłanki – Charakter kumulatywny
[warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 16 akapit drugi, art. 48 lit. b)]
(zob. pkt 29)
2. Urzędnicy – Personel tymczasowy – Rozwiązanie umowy na czas nieokreślony po zakończeniu zwolnienia chorobowego – Przesłanki – Przekroczenie terminu ustalonego dla płatnego zwolnienia chorobowego – Obowiązek zweryfikowania przez administrację – Nieprzestrzeganie z powodu nieusprawiedliwionych nieobecności pracownika – Niedopuszczalność
[warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 16 akapit drugi, art. 48 lit. b)]
(zob. pkt 35, 36, 41)
3. Urzędnicy – Personel tymczasowy – Rozwiązanie umowy na czas nieokreślony po zakończeniu zwolnienia chorobowego – Przesłanki – Niemożność podjęcia przez pracownika jego obowiązków – Data, którą należy wziąć pod uwagę – Data po upływie terminu ustalonego dla płatnego zwolnienia chorobowego
[warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 16 akapit drugi, art. 48 lit. b)]
(zob. pkt 40)
Streszczenie
WV został zatrudniony przez Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (CdT) w 1997 r. a w 2004 r. podpisał umowę na czas nieokreślony. Od dnia 23 lipca 2019 r. do dnia 15 listopada 2019 r. WV przebywał na płatnym zwolnieniu chorobowym. Jego nieobecność od dnia 18 listopada 2019 r. do dnia 7 lutego 2020 r. CdT uznało za nieusprawiedliwioną. Z kolei nieobecności od dnia 8 lutego do dnia 10 kwietnia 2020 r. i od dnia 29 kwietnia do dnia 4 maja 2020 r. CdT zakwalifikowało jako usprawiedliwione. Od dnia 5 maja 2020 r. nieobecności WV uznano za nieusprawiedliwione.
Pełnomocniczka WV złożyła wniosek o stwierdzenie jego niezdolności do pracy. Wskazała, że z uwagi na stan zdrowia WV nie przewiduje się jego powrotu do zwykłego trybu życia w najbliższej przyszłości. Pismem z dnia 14 września 2020 r. CdT oddaliło ten wniosek i poinformowało WV, że zamierza zastosować art. 48 lit. b) Warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej (zwanych dalej „WZIP”) w celu rozwiązania z nim stosunku pracy.
W dniu 26 listopada 2020 r. na podstawie wspomnianego przepisu przewidującego możliwość rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia, jeśli pracownik nie jest w stanie podjąć swoich obowiązków z końcem okresu płatnego zwolnienia chorobowego, została wydana decyzja o rozwiązaniu stosunku pracy z WV bez wypowiedzenia. W rezultacie WV wniósł do Sądu skargę o stwierdzenie nieważności tej decyzji (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”).
Sąd uwzględnił skargę i stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji. W swoim wyroku Sąd orzekł w przedmiocie dotychczas nierozstrzyganej w orzecznictwie kwestii, czy administracja może rozwiązać stosunek pracy z pracownikiem na podstawie art. 48 lit. b) WZIP, opierając się wyłącznie na jego nieusprawiedliwionych nieobecnościach oraz na interesie służby, nie zbadawszy czy spełnione zostały przesłanki określone w art. 16 akapit drugi WZIP, do którego odsyła art. 48 lit. b) WZIP.
Ocena Sądu
Sąd uściślił, że z art. 16 akapit drugi i z art. 48 lit. b) WZIP wynika, że stosunek pracy pracownika może zostać rozwiązany, jeżeli spełnione są dwie przesłanki, a mianowicie przekroczenie terminu ustalonego dla płatnego zwolnienia chorobowego i niemożność podjęcia przez pracownika obowiązków zawodowych na nowo po upływie tego terminu.
W odniesieniu do pierwszej przesłanki, dotyczącej przekroczenia terminu ustalonego dla płatnego zwolnienia chorobowego, Sąd przypomniał, że płatne zwolnienie chorobowe, o którym mowa w art. 48 lit. b) WZIP, z końcem którego ocenia się możliwość podjęcia przez pracownika obowiązków zawodowych, jest zwolnieniem chorobowym przewidzianym w art. 16 akapit drugi WZIP.
Z art. 48 lit. b) WZIP w związku z art. 16 akapit drugi WZIP wynika, że stosunek pracy pracownika może zostać rozwiązany bez wypowiedzenia z końcem płatnego zwolnienia chorobowego, jeżeli okres zwolnienia przekracza albo trzy miesiące, albo okres służby przepracowany przez danego pracownika, jeżeli ten ostatni jest dłuższy.
W związku z tym przed rozwiązaniem stosunku pracy ze skarżącym na podstawie art. 48 lit. b) WZIP CdT było zobowiązane zweryfikować, czy ta przesłanka została spełniona.
Sąd stwierdził w tym względzie, że CdT uznało, iż nieusprawiedliwione nieobecności WV, znoszące jego prawo do płatnego zwolnienia chorobowego, zwolniły administrację z obowiązku zweryfikowania, czy została spełniona przesłanka dotycząca przekroczenia terminu ustalonego dla płatnego zwolnienia chorobowego przyznanego skarżącemu. Jednakże ani art. 48 lit. b) WZIP, który posłużył za podstawę zaskarżonej decyzji, ani art. 16 akapit drugi, który określa tę ostatnią przesłankę, nie przewidują możliwości wydania decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy bez wypowiedzenia z pominięciem uprzedniej weryfikacji, czy przekroczono termin ustalony dla płatnego zwolnienia chorobowego przyznanego danemu pracownikowi zgodnie z zasadami określonymi w art. 16 akapit drugi WZIP. Ponadto z żadnego z tych przepisów ani też z art. 59 regulaminu pracowniczego, który ustanawia przede wszystkim reżim prawny mający zastosowanie do zwolnienia chorobowego i do nieusprawiedliwionych nieobecności, nie wynika, aby weryfikację przewidzianej w art. 16 akapit drugi WZIP przesłanki dotyczącej przekroczenia terminu ustalonego dla płatnego zwolnienia chorobowego w przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności w dniu spornego rozwiązania stosunku pracy, jak również przed tą datą, można było zastąpić stwierdzeniem tych nieobecności. W rezultacie na mocy zaskarżonej decyzji CdT zastosowało przesłankę nieobecności nieusprawiedliwionej, która nie została przewidziana w art. 48 lit. b) ani w art. 16 akapit drugi WZIP i rozwiązało z WV stosunek pracy na czas nieokreślony bez zweryfikowania, czy została spełniona pierwsza przesłanka przewidziana w tych przepisach.
W odniesieniu do drugiej przesłanki, dotyczącej braku możliwości podjęcia obowiązków przez pracownika po upływie terminu ustalonego dla płatnego zwolnienia chorobowego, Sąd stwierdził, że z pism pełnomocniczki WV wynikało, że WV przyznał, że nie było możliwości podjęcia przez niego na nowo obowiązków zawodowych, co CdT uwzględniło w zaskarżonej decyzji, przytaczając treść wspomnianych pism.
Ponieważ jednak data, w której należało stwierdzić wspomnianą niemożność zgodnie z art. 48 lit. b) WZIP, przypadała po upływie terminu ustalonego dla płatnego zwolnienia chorobowego, którego – jak wskazano wcześniej – CdT nie poddało ocenie, nie można przyjąć, że została spełniona druga przesłanka. Wobec tego Sąd stwierdził, że poprzez wydanie zaskarżonej decyzji CdT naruszyło art. 48 lit. b) i art. 16 akapit drugi WZIP.