Υποθέσεις T‑537/10 και T‑538/10

Ursula Adamowski

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Λεκτικό κοινοτικό σήμα Fagumit και εικονιστικό κοινοτικό σήμα FAGUMIT — Προγενέστερο εικονιστικό εθνικό σήμα FAGUMIT — Σχετικός λόγος ακυρότητας — Άρθρο 8, παράγραφος 3, και άρθρο 165, παράγραφος 4, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009»

Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα)
της 29ης Νοεμβρίου 2012

1.      Κοινοτικό σήμα — Διατάξεις σχετικές με τη διεύρυνση της Κοινότητας — Κοινοτικό σήμα κατατεθέν ή καταχωρισθέν προ της 1ης Μαΐου 2004 — Δεν υπάρχει δυνατότητα κηρύξεως της ακυρότητας βάσει εθνικού προγενέστερου δικαιώματος το οποίο έχει καταχωρισθεί, ζητηθεί ή αποκτηθεί εντός νέου κράτους μέλους προ της προσχωρήσεως — Σκοπός

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 165 § 4, στοιχείο β΄)

2.      Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Έλλειψη συγκαταθέσεως του δικαιούχου σήματος όσον αφορά την αίτηση καταχωρίσεως που υποβάλλει ειδικός πληρεξούσιος ή αντιπρόσωπος στο όνομά του — Έννοια — Σήμα που έχει καταχωρισθεί σε χώρα η οποία δεν είναι μέλος της Ένωσης — Εμπίπτει

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 3)

3.      Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Έλλειψη συγκαταθέσεως του δικαιούχου σήματος όσον αφορά την αίτηση καταχωρίσεως που υποβάλλει ειδικός πληρεξούσιος ή αντιπρόσωπος στο όνομά του — Σκοπός

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 3)

1.      Το άρθρο 165, παράγραφος 4, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009, για το κοινοτικό σήμα, σκοπεί να αποκλείσει τη δυνατότητα αμφισβητήσεως κοινοτικού σήματος καταχωρισθέντος ή κατατεθέντος προ της 1ης Μαΐου 2004 απλώς και μόνον λόγω της προσχωρήσεως ορισμένων κρατών στην Ένωση, μολονότι η δυνατότητα αυτή δεν υφίστατο πριν την προσχώρηση αυτή. Η επίμαχη διάταξη δεν σκοπεί επομένως να απαγορεύσει στον δικαιούχο σήματος την υποβολή, μετά την 1η Μαΐου 2004, αιτήσεως για την κήρυξη ακυρότητας την οποία μπορούσε να υποβάλει και προ της ημερομηνίας αυτής, όπως αίτηση βάσει του άρθρου 53, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού αυτού.

(βλ. σκέψη 18)

2.      Χωρεί επίκληση του λόγου ακυρότητας που προβλέπει το άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009, για το κοινοτικό σήμα, εκ μέρους του δικαιούχου του σήματος το οποίο διαλαμβάνεται στο άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού αυτού, ακόμη και αν το εν λόγω σήμα έχει καταχωρισθεί μόνο σε χώρα που δεν είναι μέλος της Ένωσης. Συγκεκριμένα, αντιθέτως προς τις παραγράφους 1, 2, 4 και 5 του άρθρου 8 του κανονισμού 207/2009, η παράγραφος 3 του άρθρου αυτού δεν μνημονεύει τα σήματα που έχουν καταχωρισθεί σε κράτος μέλος ή παράγουν αποτελέσματα εντός τέτοιου κράτους. Εξάλλου, εάν η καταχώριση του σήματος σε κράτος μέλος αποτελούσε προϋπόθεση εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009, η διάταξη αυτή θα συνέπιπτε ως προς το περιεχόμενό της με τις παραγράφους 1 και 5 του ιδίου άρθρου.

(βλ. σκέψη 19)

3.      Για να εφαρμοσθεί το άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009, για το κοινοτικό σήμα, απαιτείται ο αιτών την καταχώριση του σήματος να είναι ή να υπήρξε ειδικός πληρεξούσιος ή αντιπρόσωπος του δικαιούχου του σήματος, η δε αίτηση καταχωρίσεως να υποβλήθηκε στο όνομα του ειδικού πληρεξουσίου ή του αντιπροσώπου χωρίς τη συγκατάθεση του δικαιούχου και άνευ νομίμου αιτίας δικαιολογούσας τις ενέργειες του ειδικού πληρεξουσίου ή του αντιπροσώπου. Η διάταξη αυτή σκοπεί στην αποτροπή του ενδεχομένου αθέμιτης οικειοποιήσεως σήματος από τον αντιπρόσωπο του δικαιούχου του σήματος αυτού, δεδομένου ότι ο αντιπρόσωπος μπορεί να εκμεταλλευτεί τις γνώσεις και την πείρα που απέκτησε κατά τη διάρκεια της εμπορικής σχέσεως με τον δικαιούχο και, ως εκ τούτου, να αντλήσει αθέμιτο όφελος από τις προσπάθειες που κατέβαλε και την επένδυση στην οποία προέβη ο δικαιούχος του σήματος. Όσον αφορά το ενδεχόμενο συγκαταθέσεως για την καταχώριση του σήματος στο όνομα του ειδικού πληρεξουσίου ή του αντιπροσώπου, η συγκατάθεση αυτή πρέπει να είναι σαφής, ακριβής και άνευ αιρέσεων.

(βλ. σκέψεις 22, 23)