Sprawa T-358/08

(publikacja fragmentów)

Królestwo Hiszpanii

przeciwko

Komisji Europejskiej

Fundusz Spójności – Rozporządzenie (WE) nr 1164/94 – Projekt asenizacji w Saragossie – Częściowe cofnięcie pomocy finansowej – Zamówienia publiczne – Pojęcie obiektu budowlanego – Artykuł 14 ust. 10 i 13 dyrektywy 93/38/EWG – Podział zamówień – Uzasadnione oczekiwania – Obowiązek uzasadnienia – Termin na wydanie decyzji – Ustalanie korekt finansowych – Artykuł H ust. 2 załącznika II do rozporządzenia nr 1164/94 – Proporcjonalność – Przedawnienie

Streszczenie – wyrok Sądu (ósma izba) z dnia 11 lipca 2013 r.

1.      Zbliżanie ustawodawstw – Procedury udzielania zamówień publicznych w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji – Dyrektywa 93/38 – Obiekt budowlany – Pojęcie – Kryteria – Gospodarcza i techniczna funkcja wyniku robót – Sztuczny podział jednego obiektu budowlanego na części – Roboty z zakresu asenizacji i oczyszczania ścieków – Ocena – Kwalifikacja jako jeden obiekt budowlany

(dyrektywa Rady 93/38, art. 14 ust. 10 akapit pierwszy zdanie drugie, art. 13)

2.      Zbliżanie ustawodawstw – Procedury udzielania zamówień publicznych w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji – Dyrektywa 93/38 – Obiekt budowlany – Pojęcie – Aspekt geograficzny i aspekt czasowy – Istnienie jednego i tego samego podmiotu zamawiającego oraz możliwość wykonania całości robót przez jedno przedsiębiorstwo – Kryteria niemające rozstrzygającego charakteru

(dyrektywa Rady 93/38, art. 14 ust. 10 akapit pierwszy zdanie drugie)

3.      Zbliżanie ustawodawstw – Procedury udzielania zamówień publicznych w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji – Dyrektywa 93/38 – Zasada niedyskryminacji oferentów – Zakres

(dyrektywa Rady 93/38, art. 4 ust. 2)

4.      Zbliżanie ustawodawstw – Procedury udzielania zamówień publicznych w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji – Dyrektywa 93/38 – Obiekt budowlany – Pojęcie – Kryterium – Gospodarcza i techniczna funkcja wyniku robót – Sztuczny podział jednego obiektu budowlanego na części – Niedopuszczalność – Wymóg umyślnego zachowania ze strony podmiotów zamawiających – Brak

(dyrektywa Rady 93/38, art. 14 ust. 13)

1.      Komisja nie popełnia błędu, przyjmując, że roboty objęte zamówieniami publicznymi w sektorach gospodarki wodnej spełniają tę samą funkcję techniczną w rozumieniu art. 14 ust. 10 akapit pierwszy dyrektywy 93/38 koordynującej procedury udzielania zamówień publicznych przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji, w przypadku gdy jej analiza nie polega na zbadaniu różnych robót objętych zamówieniami publicznymi w sektorach gospodarki wodnej w sposób niezależny i na ocenie ich własnej funkcji technicznej, lecz na zbadaniu, czy wynik robót ma taką samą funkcję techniczną. Jest tak w przypadku projektów, których celem jest, po pierwsze, stworzenie sieci kanalizacyjnej zdolnej odprowadzać ścieki do głównych kolektorów, aby zapobiegać powodziom, wyciekom do wód gruntowych i niekontrolowanemu wypływaniu ścieków, a po drugie, instalacja kolektorów dla obsługi obszarów wciąż odprowadzających ścieki bezpośrednio do rzek i przywrócenie do odpowiedniego stanu dwóch zakładów oczyszczania ścieków, do których wysyłane były ścieki, w zakresie, w jakim Komisja uznała, że chodzi tu o roboty, których wynikiem jest ogólne polepszenie sieci asenizacyjnej mające spełniać samoistnie funkcję techniczną, jaką jest asenizacja ścieków.

(por. pkt 45–48, 50, 64, 65, 69, 82, 83, 87, 89, 90, 118)

2.      Aspekt geograficzny i aspekt czasowy nie stanowią kryteriów służących ustaleniu, że chodziło o obiekt budowlany w rozumieniu art. 14 ust. 10 akapit pierwszy dyrektywy 93/38 koordynującej procedury udzielania zamówień publicznych przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji, zgodnie z którym to przepisem obiektem budowlanym jest wynik całości robót w zakresie budownictwa lub inżynierii lądowej i wodnej, które w zamierzeniu mają spełniać samoistnie funkcję gospodarczą i techniczną, lecz czynniki konieczne dla potwierdzenia istnienia takiego obiektu budowlanego, gdyż jedynie roboty mieszczące się w konkretnych ramach geograficznych i czasowych mogą być uważane za jednolity obiekt budowlany.

Ponadto definicja obiektu budowlanego zawarta we wspomnianym przepisie nie uzależnia istnienia obiektu budowlanego od wystąpienia czynników takich jak liczba podmiotów zamawiających lub możliwość wykonania całości robót przez jedno przedsiębiorstwo. Jakkolwiek istnienie jednego i tego samego podmiotu zamawiającego oraz możliwość wykonania całości robót objętych zamówieniem przez przedsiębiorstwo unijne mogą, w zależności od okoliczności, stanowić wskazówki potwierdzające istnienie obiektu budowlanego w rozumieniu dyrektywy, to nie mogą one natomiast stanowić decydujących kryteriów w tym zakresie.

(por. pkt 50–53, 57, 58, 95, 102)

3.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 112)

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 118)