Skarga wniesiona w dniu 15 października 2011 r. - Zjednoczone Królestwo przeciwko EBC
(Sprawa T-496/11)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciele: K. Beal, barrister, i S. Ossowski, treasury solicitor)
Strona pozwana: Europejski Bank Centralny
Żądania
Stwierdzenie nieważności dokumentu "Eurosystem Oversight Policy Framework" ("Ramy polityki nadzorczej Eurosystemu") Europejskiego Banku Centralnego ("EBC") z dnia 5 lipca 2011 r.
1 w zakresie, w jakim określono w nim politykę lokalizacyjną mającą zastosowanie do systemów rozliczeniowych z udziałem kontrpartnera centralnego [central counterparty clearing systems ("CCP")] ustanowionych w państwach członkowskich, które nie należą do Eurosystemu.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.
Zarzut pierwszy dotyczący:
tego, że EBC nie miał kompetencji w zakresie opublikowania zakwestionowanego aktu albo w ogóle, albo ewentualnie bez ogłoszenia instrumentu legislacyjnego, takiego jak rozporządzenie, przyjętego przez Radę bądź ewentualnie przez sam Europejski Bank Centralny.
Zarzut drugi dotyczący:
tego, że zakwestionowany akt de jure albo de facto narzuci wymóg posiadania siedziby na systemy rozliczeniowe z udziałem kontrpartnera centralnego (CCP), które będą chciały przeprowadzać operacje rozliczeniowe lub rozrachunkowe w euro, a których codzienne obroty przekraczają pewien wolumen. Zakwestionowany akt narusza art. 48, 56 i 63 TFUE, wszystkie razem lub część z nich, ze względu na to, że:
CCP z siedzibami w państwach członkowskich spoza obszaru euro, takich jak Wielka Brytania, będą zobowiązane do przeniesienia ich ośrodków administracyjnych i kontrolnych do państw członkowskich, które są członkami Eurosystemu. Będą one także zobowiązane do ukonstytuowania się ponownie jako osoby prawne według przepisów prawa wewnętrznego innego państwa członkowskiego;
w razie gdy wspomniane CCP nie przeniosą siedziby tak, jak jest to wymagane, nie będą mieć dostępu do rynków finansowych w państwach członkowskich Eurosystemu na takich samych zasadach jak CCP z siedzibami na tym obszarze albo w ogóle;
wspomniane CCP z siedzibami poza obszarem euro nie będą uprawnione do udogodnień oferowanych przez EBC lub krajowe banki centralne ("KBC") Eurosystemu na takich samych zasadach lub w ogóle;
w rezultacie możliwość oferowania klientom w Unii przez wspomniane CCP usług rozliczeniowych lub rozrachunkowych w euro będzie ograniczona, a nawet całkowicie wykluczona.
Zarzut trzeci dotyczący
tego, że zakwestionowany akt narusza art. 101 lub art. 102 TFUE w związku z art. 106 TFUE i art. 13 TUE, gdyż:
faktycznie wymaga, by wszystkie operacje rozliczeniowe dokonywane w euro i przekraczające określony poziom były prowadzone przez CCP z siedzibami w państwach członkowskich obszaru euro;
faktycznie poleca KBC z obszaru euro nie udostępniać rezerw waluty euro CCP z siedzibami w państwach członkowskich spoza obszaru euro, w razie gdy przekraczają one progi określone w decyzji.
Zarzut czwarty dotyczący:
tego, że wymaganie od CCP z siedzibami w państwach członkowskich spoza obszaru euro przyjęcia innej osobowości prawnej i zmiany siedziby stanowi bezpośrednią lub pośrednią dyskryminację ze względu na przynależność państwową. Narusza to także ogólną zasadę równości UE, gdyż CCP z siedzibami w różnych państwach członkowskich są różnie traktowane bez obiektywnego uzasadnienia.
Zarzut piąty dotyczący:
tego, że - z zastrzeżeniem, iż nie spoczywa na nim ciężar wykazania, że brak jest uzasadnienia wynikającego z interesu publicznego dla takich ograniczeń (gdyż ciężar dowodu spoczywa na EBC, jeśli chce wykazać dopuszczalność odstępstwa) - Zjednoczone Królestwo twierdzi, że jakiekolwiek przedstawione przez EBC uzasadnienie oparte na interesie publicznym nie spełniłoby wymogu proporcjonalności, gdyż są dostępne mniej uciążliwe sposoby zapewnienia kontroli nad instytucjami finansowymi mającymi siedziby w Unii, ale poza obszarem euro.
____________1 - Dokument udostępniony publicznie w witrynie internetowej EBC w dniu 5 lipca 2011 r.