Προσφυγή της 23ης Σεπτεμβρίου 2011 - Γερμανία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-500/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: δικηγόροι T. Henze και K. Petersen)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής Κ(2011) 4922 τελικό, της 13ης Ιουλίου 2011, στο πλαίσιο της διαδικασίας ενισχύσεως N 438/2010 K(2011), καθόσον με αυτήν διαπιστώνεται ότι το συνολικό πρόγραμμα δανεισμού ήσσονος σημασίας εμπίπτει στον κανονισμό (ΕΚ) 1998/2006 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2006, για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας,
επικουρικώς να ακυρώσει όλη την απόφαση,
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι της προσφυγής και κύρια επιχειρήματα
Η προσφυγή βάλλει κατά της αποφάσεως της Επιτροπής για το πρόγραμμα δανεισμού ήσσονος σημασίας WACHSTUM για διαβαθμισμένες επιχειρήσεις στο Sachsen-Anhalt, καθόσον διαπιστώνεται με αυτήν ότι το συνολικό πρόγραμμα δανεισμού ήσσονος σημασίας εμπίπτει στον κανονισμό (ΕΚ) 1998/2006 .
Η άποψη της Επιτροπής ότι πρέπει, για τον μόνο λόγο ότι τα δάνεια χορηγούνται από ειδικό πιστωτικό ίδρυμα, να ληφθεί ως βάση ότι αυτά δεν χορηγούνται υπό τις συνήθεις συνθήκες της αγοράς και πρέπει, επομένως, να πληρούνται οι προϋποθέσεις του κανονισμού 1998/2006, αμφισβητείται με την προσφυγή.
Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.
1. Πρώτος λόγος προσφυγής: παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ σε συνδυασμό με τα άρθρα 1 και 2 του κανονισμού 1998/2006 λόγω της εσφαλμένης αποδοχής ή του απλού ισχυρισμού περί υπάρξεως πλεονεκτήματος
Η διαπίστωση της Επιτροπής ότι το μέτρο εμπίπτει στον κανονισμό 1998/2006 δεν ευσταθεί από ουσιαστικής απόψεως. Οι αποδέκτες του δανειοδοτικού προγράμματος δεν έτυχαν κανενός πλεονεκτήματος υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, έτσι ώστε το δανειοδοτικό πρόγραμμα στις κύριες περιπτώσεις εφαρμογής του, ήδη γι' αυτό, δεν πρέπει να θεωρείται ως ενίσχυση.
Η Επιτροπή δεν έπρεπε λόγω του γεγονότος και μόνον ότι τα δάνεια χορηγούνται από ειδικό πιστωτικό φορέα να συμπεράνει ότι υπάρχει πλεονέκτημα. Ειδικά στην περίπτωση δανείων, σημασία έχουν οι όροι του δανείου. Για να εκτιμηθεί αν χορηγείται πλεονέκτημα, αποφασιστική σημασία έχουν το απαιτούμενο επιτόκιο, η πραγματική διασφάλιση του δανείου καθώς και η συνολική κατάσταση της επιχειρήσεως, η οποία λαμβάνει το δάνειο. Πρέπει να εξακριβώνεται, αν ιδιωτικός επενδυτής θα είχε χορηγήσει παρόμοιο δάνειο με το συμφωνηθέν επιτόκιο και τις δοθείσες ασφάλειες.
Σύμφωνα με την έως τώρα πρακτική της Επιτροπής όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων, οι δείκτες αυτοί συγκεκριμενοποιούνται στην περίπτωση των δανείων ήσσονος σημασίας μέσω της καλουμένης μεθόδου του Brandenburg, βάσει της ανακοινώσεως της Επιτροπής για τον συντελεστή αναφοράς, κατά τέτοιο τρόπο ώστε δεν υφίσταται ενίσχυση υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Η Επιτροπή απομακρύνεται ξαφνικά από αυτή την πρακτική λήψεως αποφάσεων και λαμβάνει μόνον υπόψη την ιδιότητα του πιστωτικού ιδρύματος, το οποίο χορηγεί το δάνειο. Αυτή όμως είναι εντελώς απρόσφορη ως δείκτης, δεδομένου ότι και τα ειδικά πιστωτικά ιδρύματα μπορούν να δραστηριοποιούνται υπό τους όρους της αγοράς.
2. Δεύτερος λόγος προσφυγής: παράβαση της προς αιτιολόγηση υποχρεώσεως κατά το άρθρο 296 ΣΛΕΕ
Η προσφεύγουσα προβάλλει επιπλέον παράβαση της προς αιτιολόγηση υποχρεώσεως κατά το άρθρο 296 ΣΛΕΕ, διότι η Επιτροπή αρκέστηκε σε γενικές εικασίες και συμπεράσματα χωρίς εντούτοις να εξηγήσει γιατί οι όροι του δανείου δεν είναι οι συνήθεις όροι της αγοράς και γιατί αυτή ξαφνικά απέκλινε από την έως τώρα πρακτική της κατά τη λήψη αποφάσεων.
3. Τρίτος λόγος προσφυγής: παραβίαση της αρχής της έννομης ακροάσεως κατά τις διάφορες εκδηλώσεις της
Περαιτέρω, η προσφεύγουσα προβάλλει παραβίαση της αρχής της νόμιμης ακροάσεως κατά τις διάφορες εκδηλώσεις της, δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν συζήτησε με την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση την αλλαγή της θέσεώς της πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 1998/2006 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2006, για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (ΕΕ L 379 σ. 5).