Προσφυγή του Kadi κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2009

(Υπόθεση T-85/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Yassin Abdullah Kadi (εκπρόσωποι: D. Anderson, QC, M. Lester, Barrister, G. Martin, Solicitor)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει τον Κανονισμό 1190/2008, στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα,

να καταδικάσει την Επιτροπή στην καταβολή των δικαστικών εξόδων του προσφεύγοντος της παρούσας δίκης.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Στην παρούσα υπόθεση ο προσφεύγων ζητεί τη μερική ακύρωση του κανονισμού 1190/2008 της Επιτροπής, της 28ης Νοεμβρίου 2008, που τροποποιεί για 101η φορά τον κανονισμό (ΕΚ) 881/2002 του Συμβουλίου για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν ¹, στο μέτρο που συμπεριλαμβάνει τον προσφεύγοντα στον κατάλογο των φυσικών και νομικών προσώπων, φορέων και οντοτήτων των οποίων τα κεφάλαια και άλλοι οικονομικοί πόροι έχουν δεσμευθεί βάσει της διάταξης αυτής. Ο κανονισμός 881/2002 είχε ακυρωθεί από το Δικαστήριο με την απόφαση στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-402/05 και C-415/05, Kadi και al Barakaat κατά Συμβουλίου και Επιτροπής ².

Προς στήριξη της προσφυγής του ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

Πρώτον, ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός στερείται επαρκούς νομικής βάσης διότι τροποποιεί τον κανονισμό 881/2002 χωρίς τη σχετική έγκριση των Ηνωμένων Εθνών, η οποία, κατά τη γνώμη του προσφεύγοντος, αποτελεί προϋπόθεση για την τροποποίηση του κανονισμού αυτού.

Δεύτερον, ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός προσβάλλει τα δικαιώματά του άμυνας, τόσο το δικαίωμα σε μια αποτελεσματική δίκη όσο και το δικαίωμα για αποτελεσματική δικαστική προστασία, και αδυνατεί να άρει τις προσβολές των δικαιωμάτων αυτών, όπως διαπιστώθηκε από το Δικαστήριο στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-402/05 και C415/05. Τονίζει, επίσης, ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν προβλέπει διαδικασία για την κοινοποίηση στον προσφεύγοντα των αποδεικτικών στοιχείων επί των οποίων βασίζεται η απόφαση για τη δέσμευση των περιουσιακών του στοιχείων ή διαδικασία που θα του παρέχει τη δυνατότητα να υποβάλει χρήσιμες παρατηρήσεις επί των αποδεικτικών αυτών στοιχείων.

Τρίτον, ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή δεν παρέθεσε επιτακτικούς λόγους για τη διατήρηση της δέσμευσης των περιουσιακών στοιχείων του προσφεύγοντος, κατά παράβαση των υποχρεώσεών της βάσει του άρθρου 253 ΕΚ.

Τέταρτον, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέλειψε να προβεί σε εκτίμηση όλων των σχετικών γεγονότων και περιστάσεων, κατά την απόφασή της για την έκδοση του προσβαλλόμενου κανονισμού και, επομένως, έσφαλε προδήλως στις εκτιμήσεις της.

Πέμπτον, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός αποτελεί αδικαιολόγητο και δυσανάλογο περιορισμό του δικαιώματος της ιδιοκτησίας του που δεν δικαιολογείται από αδιάσειστα στοιχεία.

____________

¹ - ΕΕ 2008 L 322, σ. 25

² - Δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στη Συλλογή