Skarga wniesiona w dniu 4 czerwca 2012 r. - SNCF przeciwko Komisji
(Sprawa T-242/12)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Société nationale des chemins de fer français (SNCF) (Paryż, Francja) (przedstawiciele: adwokaci P. Beurier, O. Billard i V. Landes)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości;
obciążenie Komisji kosztami postępowania w całości.
Zarzuty i główne argument
Strona skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2012) 1616 wersja ostateczna z dnia 9 marca 2012 r. stwierdzającej niezgodność z rynkiem wewnętrznym pomocy państwa wdrożonej przez Republikę Francuską na rzecz Sernam SCS
2 między innymi poprzez rekapitalizację, przyznane gwarancje i zrzeczenie się wierzytelności wobec Sernam przez stronę skarżącą.
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.
Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia praw do obrony strony skarżącej przez to, że przyjmując w zaskarżonej decyzji stanowisko, o którym nie było mowy w decyzji wszczynającej postępowanie, Komisja nie umożliwiła stronie skarżącej skutecznego przedstawienia swojego poglądu co do znaczenia tego stanowiska.
Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, gdyż decyzja w sprawie Sernam 2 stworzyła sytuację legitymizującą uzasadnione oczekiwania skarżącej co do prawidłowego charakteru przeniesienia całości aktywów Sernamu.
Zarzut trzeci dotyczący naruszenia obowiązku staranności i zasady pewności prawa przez to, że Komisja przyjęła decyzję prawie siedem lat po przeniesieniu całości aktywów Sernamu.
Zarzut czwarty dotyczący błędów prawnych i faktycznych zakresie, w jakim Komisja uznała, iż warunki określone w art. 3 ust. 2 decyzji w sprawie "Sernam 2" nie zostały dotrzymane. Zarzut ten jest rozwinięty na sześć części dotyczących błędów, których dopuściła się Komisja, uznając, że:
do przeniesienia całości aktywów Sernamu nie doszło w dniu 30 czerwca 2005 r.;
nie stanowi ono sprzedaży;
stanowi ono transfer w całości (aktywów i pasywów) Sernam SA;
nie jest ograniczone do aktywów Sernam SA, lecz zostało podwyższone o 59 mln EUR;
nie odbyło się w drodze przejrzystej i otwartej procedury;
i że nie zachowano celu sprzedaży aktywów.
Zarzut piąty dotyczący naruszenia prawa przez to, że Komisja uznała, iż obowiązek odzyskania pomocy w wysokości 41 mln EUR został przeniesiony na Financière Sernam i jej spółki zależne, chociaż nie można uznać, by Financière Sernam odniosła korzyść, gdyż zapłaciła cenę rynkową za całość aktywów Sernamu.
Zarzut szósty dotyczący braku uzasadnienia i błędów faktycznych i prawnych polegających na tym, że Komisja uznała, iż środki określone w protokole ustaleń dotyczące przeniesienia całości aktywów Sernamu stanowią pomoc państwa, chociaż cena zapłacona za nabycie jest ceną rynkową wynikającą z otwartego, przejrzystego, bezwarunkowego i niedyskryminującego przetargu i jest znacznie niższa od kosztów likwidacji, jakie strona skarżąca musiałaby ponieść w przypadku prawnej likwidacji Sernamu.
____________1 - Pomoc państwa nr C 37/2008 - Francja - Zastosowanie decyzji "Sernam 2" - SA.12522.2 - Decyzja Komisji 2006/367/WE z dnia 20 października 2004 r. dotycząca pomocy państwa częściowo wdrożonej przez Francję na rzecz przedsiębiorstwa "Sernam" [notyfikowana jako dokument nr C(2004) 3940] (Dz.U. 2006, L 140, s. 1).