Language of document : ECLI:EU:T:2013:298

Sprawa T-68/11

Erich Kastenholz

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego
(znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wzór wspólnotowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru – Wzór wspólnotowy przedstawiający tarcze zegarka – Wcześniejsze niezarejestrowane wzory – Podstawa unieważnienia – Nowość – Artykuły 4 i 5 oraz art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002 – Indywidualny charakter – Inne całościowe wrażenie – Artykuły 4 i 6 oraz art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 6/2002 – Wcześniejsze prawa autorskie – Artykuł 25 ust. 1 lit. f) rozporządzenia nr 6/2002

Streszczenie – wyrok Sądu (szósta izba) z dnia 6 czerwca 2013 r.

1.      Postępowanie sądowe – Środki dowodowe – Opinia biegłych – Swobodna ocena dokonywana przez Sąd

(regulamin postępowania przed Sądem, art. 65)

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Skarga do sądu Unii – Zmiana granic sporu, jaki został przekazany do rozpoznania przez izbę odwoławczą – Niedopuszczalność

(regulamin postępowania przed Sądem, art. 135 § 4)

3.      Wzory wspólnotowe – Przesłanki przyznania ochrony – Pokrywanie się przesłanek nowości i indywidualnego charakteru

(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 5, 6)

4.      Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Wzór niewywołujący u poinformowanego użytkownika innego całościowego wrażenia niż to wywierane przez wcześniejszy wzór – Poinformowany użytkownik – Pojęcie

[rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 6, art. 25 ust. 1 lit. b)]

1.      Regulamin postępowania przed Sądem przyznaje Sądowi uprawnienie dyskrecjonalne w zakresie uznania, czy istnieje potrzeba zarządzenia środka takiego jak sporządzenie opinii. Zgodnie bowiem z art. 65 tego regulaminu Sąd może zarządzić sporządzenie opinii albo z urzędu, albo na wniosek którejś ze stron. W przypadku gdy wniosek o zarządzenie sporządzenia opinii sformułowany w skardze precyzyjnie wskazuje względy pozwalające na uzasadnienie takiego środka, do Sądu należy ocena znaczenia tego wniosku dla przedmiotu sporu i konieczność zarządzenia takiego środka.

(por. pkt 19)

2.      Zgodnie z art. 135 § 4 regulaminu postępowania przed Sądem pisma stron nie mogą zmieniać przedmiotu sporu przed izbą odwoławczą Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory). Rolą Sądu w tym sporze jest bowiem dokonanie kontroli zgodności z prawem decyzji wydanej przez izbę odwoławczą. W konsekwencji kontrola sprawowana przez Sąd nie może wykraczać poza ramy faktyczne i prawne sporu, który był przedmiotem postępowania przed izbą odwoławczą. Jednocześnie skarżący nie ma uprawnienia do zmiany przed Sądem granic sporu, które wynikają z roszczeń i twierdzeń podnoszonych przez niego i przez inną stronę postępowania.

(por. pkt 25)

3.      Z art. 5 ust. 2 rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych wynika, że wzory uważa się za identyczne, jeżeli ich cechy różnią się jedynie nieistotnymi szczegółami, czyli detalami, które nie są natychmiast dostrzegalne i które nie stwarzają zatem różnic, nawet niewielkich, między tymi wzorami. Przeciwnie, do celów oceny nowości wzoru należy ocenić istnienie między kolidującymi ze sobą wzorami różnic, które nie są nieistotne, nawet jeśli są one niewielkie.

Brzmienie art. 6 wykracza poza brzmienie art. 5 rozporządzenia nr 6/2002. W związku z tym stwierdzone między kolidującymi ze sobą wzorami różnice w kontekście art. 5 rozporządzenia nr 6/2002, szczególnie gdy są one niewielkie, mogą nie wystarczyć do wywarcia na poinformowanym użytkowniku innego całościowego wrażenia w rozumieniu art. 6 tego rozporządzenia. W tym przypadku sporny wzór będzie mógł zostać uznany za nowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia nr 6/2002, jednak nie za wykazujący indywidualny charakter w rozumieniu art. 6 tego rozporządzenia.

Natomiast w zakresie, w jakim wymóg ustanowiony w art. 6 rozporządzenia nr 6/2002 wykracza poza ten przewidziany w art. 5 tego rozporządzenia, inne całościowe wrażenie wywierane przez kolidujące ze sobą wzory na poinformowanym użytkowniku w rozumieniu wspomnianego art. 6 może opierać się wyłącznie na istnieniu obiektywnych różnic między tymi wzorami. Różnice te muszą zatem być wystarczające do spełnienia wymogu nowości ustanowionego w art. 5 rozporządzenia nr 6/2002. W rezultacie wymogi nowości i indywidualnego charakteru w pewnej mierze się pokrywają.

(por. pkt 37–39)

4.      Poinformowany użytkownik w rozumieniu rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych jest osobą szczególnie uważną, która dysponuje pewną wiedzą na temat stanu sztuki wzorniczej, to znaczy wcześniejszych wzorów związanych z danym produktem, udostępnionych już w dacie dokonania zgłoszenia spornego wzoru. Przymiot „użytkownika” oznacza, że dana osoba używa produktu, w którym zawiera się wzór, zgodnie z przeznaczeniem tego produktu. Określenie „poinformowany” sugeruje ponadto, że nie będąc twórcą czy ekspertem technicznym, użytkownik zna różne wzory istniejące w danej branży, posiada pewien zakres wiedzy na temat elementów, z jakich wzory te zwykle się składają, i z uwagi na swoje zainteresowanie danymi produktami wykazuje stosunkowo wysoki poziom uwagi przy ich używaniu

(por. pkt 57–59)