Sprawa T‑65/11

Recombined Dairy System A/S

przeciwko

Komisji Europejskiej

Unia celna – Przywóz koncentratów laktoglobuliny z Nowej Zelandii – Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych – Wniosek o umorzenie należności celnych przywozowych – Artykuł 220 ust. 2 lit. b) i art. 236 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92

Streszczenie – wyrok Sądu (druga izba) z dnia 5 czerwca 2013 r.

1.      Środki własne Unii Europejskiej – Zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych albo wywozowych – Wyjątek – Ścisła wykładnia

[rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 220 ust. 2 lit. b), art. 239]

2.      Środki własne Unii Europejskiej – Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych lub wywozowych – Przesłanki braku zaksięgowania należności celnych przywozowych określonych w art. 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 2913/92 – Charakter kumulatywny

[rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 220 ust. 2 lit. b)]

3.      Środki własne Unii Europejskiej – Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych lub wywozowych – Przesłanki braku zaksięgowania należności celnych przywozowych określonych w art. 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 2913/92 – Błąd samych właściwych organów – Nieprzedłożenie wiążącej informacji taryfowej – Brak wpływu

[rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 220 ust. 2 lit. b)]

4.      Unia celna – Stosowanie przepisów celnych – Produkty zaklasyfikowane do tej samej pozycji taryfowej – Uzasadnione oczekiwania płatnika – Komisja nieprzedkładająca wiążącej informacji taryfowej potwierdzającej tą klasyfikację – Brak wpływu

[rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 220 ust. 2 lit. b); rozporządzenie Komisji nr 2454/93, art. 871 ust. 5]

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 22)

2.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 23)

3.      Zgodnie z art. 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny właściwe organy popełniły błąd, jeżeli nie podniosły żadnego sprzeciwu wobec klasyfikacji taryfowej towarów dokonanej przez podmiot gospodarczy w zgłoszeniach celnych i jeżeli rzeczone zgłoszenia zawierały wszystkie dane konieczne do zastosowania omawianych przepisów, skutkiem czego dalsza kontrola, do której mogą przystąpić właściwe organy, nie mogłaby ujawnić nowych okoliczności. Tak jest w szczególności w przypadku, w którym wszystkie zgłoszenia celne przedstawione przez podmiot gospodarczy były kompletne, bowiem zawierały w szczególności opis towaru według specyfikacji nomenklatury obok zgłoszonej pozycji taryfowej, i jeżeli omawiany przywóz osiągnął pewną wielkość i miał miejsce podczas stosunkowo długiego okresu, w którym nie zakwestionowano pozycji taryfowej.

Wspomniany art. 220 ust. 2 lit. b), uprawniając do odstąpienia od retrospektywnego pokrycia należności celnych przywozowych lub wywozowych w przypadku błędu popełnionego przez organy celne, ma również zastosowanie w sytuacjach, gdy skarżąca nie była uprawniona do złożenia wniosku o wydanie wiążącej informacji taryfowej lub nie złożyła takiego wniosku. Fakt, iż skarżąca nie wnosiła o wydanie wiążącej informacji taryfowej dla danych produktów, nie oznacza bowiem, że organy celne nie popełniły błędu.

(por. pkt 24, 25, 27)

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 33)