Language of document : ECLI:EU:F:2010:155

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (τρίτο τμήμα)

της 1ης Δεκεμβρίου 2010

Υπόθεση F-89/09

Σπυρίδων Γκάγκαλης

κατά

Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Υπαλληλική υπόθεση — Κοινωνική ασφάλιση — Εργατικό ατύχημα — Μερική μόνιμη αναπηρία — Απόφαση περί καλύψεως του 75 % των δαπανών της θεραπευτικής αγωγής με ιαματικά λουτρά — Επιστροφή των εξόδων βάσει του άρθρου 72 του ΚΥΚ και συμπληρωματική επιστροφή βάσει του άρθρου 73 του ΚΥΚ — Μη κάλυψη των εξόδων διαμονής — Άρνηση συμπληρωματικής επιστροφής — Ερμηνεία του άρθρου 73, παράγραφος 3, του ΚΥΚ και του άρθρου 9 της κοινής ρυθμίσεως για την ασφάλιση έναντι των κινδύνων ατυχήματος και επαγγελματικής νόσου»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο Σ. Γκάγκαλης ζητεί, αφενός, να ακυρωθεί η απόφαση που έλαβε στις 9 Δεκεμβρίου 2008 ο γενικός διευθυντής της Γενικής Διευθύνσεως «Προσωπικό και Διοίκηση» του Συμβουλίου, με την ιδιότητά του ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή του Συμβουλίου, για να απορρίψει το αίτημα του προσφεύγοντος περί επιστροφής, δυνάμει του άρθρου 73 του ΚΥΚ, του 75 % του συνόλου των δαπανών για θεραπευτική αγωγή με ιαματικά λουτρά, καθώς και να ακυρωθεί η απόφαση της 15ης Ιουλίου 2009, περί μερικής απορρίψεως της διοικητικής του ενστάσεως, και, αφετέρου, να υποχρεωθεί το Συμβούλιο να του καταβάλει συμπληρωματικό ποσό 1 551,38 ευρώ, συν τόκους υπερημερίας.

Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται. Ο προσφεύγων-ενάγων φέρει το σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι — Κοινωνική ασφάλιση — Ασφάλιση κατά ατυχημάτων και επαγγελματικών νόσων — Κατ’ αποκοπή απόδοση των εξόδων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 72 και 73 § 3· ρυθμίσεις σχετικά με την ασφάλιση έναντι των κινδύνων ατυχήματος και επαγγελματικής νόσου, άρθρο 9)

2.      Υπάλληλοι — Βλαπτική απόφαση — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Περιεχόμενο

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 25, εδ. 2)

1.      Όσον αφορά την επιστροφή εξόδων υγειονομικής περιθάλψεως λόγω ατυχήματος, και ειδικότερα το αίτημα για κάλυψη των δαπανών θεραπευτικής αγωγής με ιαματικά λουτρά, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων διαμονής, από το γράμμα του άρθρου 73, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ) και από εκείνο του άρθρου 9 των ρυθμίσεων σχετικά με την ασφάλιση έναντι των κινδύνων ατυχήματος και επαγγελματικής νόσου των υπαλλήλων προκύπτει η ύπαρξη συνδέσμου των δυο αυτών διατάξεων με το άρθρο 72 του ΚΥΚ. Ειδικότερα, μολονότι το άρθρο 73, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του ΚΥΚ ορίζει ότι η επιστροφή των εξόδων που απαιτούνται λόγω ατυχήματος δεν πραγματοποιείται «παρά μόνο κατόπιν εξαντλήσεως και συμπληρωματικά προς εκείνα, τα οποία εισπράττει ο υπάλληλος κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 72 του ΚΥΚ», εντούτοις, το άρθρο 9, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, των εν λόγω ρυθμίσεων ορίζει ότι τα έξοδα που απαιτούνται λόγω ατυχήματος επιστρέφονται «αφού το προβλεπόμενο στο άρθρο 72 του ΚΥΚ σύστημα υγειονομικής ασφάλισης καλύψει το τμήμα των εξόδων που του αναλογούν σύμφωνα με όσα ορίζονται στη διάταξη αυτή».

Επομένως, τόσο το άρθρο 73, παράγραφος 3, του ΚΥΚ όσο και το άρθρο 9, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, των ρυθμίσεων σχετικά με την ασφάλιση έναντι των κινδύνων ατυχήματος και επαγγελματικής νόσου πρέπει να ερμηνεύονται υπό την έννοια ότι προβλέπουν απλώς τη χορήγηση συμπληρωματικού ποσού επιστροφής για τα έξοδα που δαπανήθηκαν για παροχές εμπίπτουσες στο άρθρο 72 του ΚΥΚ μετά την επιστροφή του τμήματος των εξόδων που αναλογούν στο σύστημα υγειονομικής περιθάλψεως. Το σύστημα ασφαλίσεως έναντι των κινδύνων ατυχήματος λειτουργεί συμπληρωματικά και δεν προβλέπει επιστροφή των εξόδων που δαπανήθηκαν για όσες παροχές δεν εμπίπτουν στο σύστημα υγειονομικής ασφαλίσεως και, για τον λόγο αυτό, δεν καλύπτονται από το σύστημα αυτό.

(βλ. σκέψεις 41 και 42)

2.      Δυνάμει του άρθρου 25, δεύτερο εδάφιο, του ΚΥΚ, οι ατομικές πράξεις που εκδίδονται κατ’ εφαρμογή του ΚΥΚ και είναι βλαπτικές πρέπει να είναι αιτιολογημένες. Σκοπός της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως των βλαπτικών πράξεων είναι, αφενός, να παρασχεθούν στον ενδιαφερόμενο υπάλληλο τα αναγκαία στοιχεία για να γνωρίζει αν η πράξη είναι βάσιμη ή όχι και, αφετέρου, να καταστεί δυνατός ο δικαστικός της έλεγχος. Η υποχρέωση αυτή αποσκοπεί, ιδίως, στο να επιτραπεί στον ενδιαφερόμενο να γνωρίζει τους λόγους για τους οποίους εκδόθηκε η πράξη που τον αφορά, ούτως ώστε να μπορεί ενδεχομένως να ασκήσει τα απαραίτητα ένδικα βοηθήματα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων του.

Η αρχική ανεπάρκεια της αιτιολογίας μπορεί να αποσοβηθεί με συμπληρωματικές διευκρινίσεις που παρέχει η διοίκηση ακόμη και κατά την πρόοδο της δίκης εφόσον, πριν από την άσκηση της προσφυγής του, ο ενδιαφερόμενος διέθετε ήδη στοιχεία που αποτελούν αρχή αιτιολογίας. Επιπλέον, η απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη όταν η πράξη που αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής εκδόθηκε σε πλαίσιο που ήταν γνωστό στον ενδιαφερόμενο υπάλληλο και του επιτρέπει να αντιληφθεί το περιεχόμενο του μέτρου που ελήφθη έναντι αυτού.

(βλ. σκέψεις 65 και 67)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 27 Μαρτίου 2003, T‑33/00, Martínez Páramo κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2003, σ. I‑A‑105 και II‑541, σκέψη 43 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία· 25 Μαρτίου 2004, T‑145/02, Petrich κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2004, σ. I‑A‑101 και II‑447, σκέψη 54 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία· 15 Σεπτεμβρίου 2005, T‑132/03, Casini κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2005, σ. I‑A‑253 και II‑1169, σκέψη 36 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία