Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-107/01 και T-175/01

Société des mines de Sacilor – Lormines SA

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Συνθήκη ΕΚΑΧ – Χαλυβουργία – Εγκατάλειψη των παραχωρήσεων εκμεταλλεύσεως ορυχείων – Επιβαρύνσεις επιβληθείσες από τη Γαλλική Δημοκρατία στις επιχειρήσεις εκμεταλλεύσεως ορυχείων – Καταγγελία – Παράλειψη ευνοϊκής απαντήσεως εκ μέρους της Επιτροπής – Προσφυγή κατά παραλείψεως – Προσφυγή ακυρώσεως – Παραδεκτό – Ενεργητική νομιμοποίηση – Επιχείρηση κατά την έννοια του άρθρου 80 ΑΧ»

Περίληψη της αποφάσεως

1.      Διαδικασία – Ένσταση απαραδέκτου – Λόγοι απαραδέκτου δημοσίας τάξεως – Αυτεπάγγελτη εξέταση από τον δικαστή

(Άρθρο 80 ΑΧ· Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 113)

2.      Προσφυγή ακυρώσεως – Προσφυγή των επιχειρήσεων ή των ενώσεών τους που ασκείται βάσει του άρθρου 33, δεύτερο εδάφιο, ΑΧ – Ενεργητική νομιμοποίηση – Επιχειρήσεις κατά την έννοια του άρθρου 80 ΑΧ – Επιχείρηση στερούμενη την ιδιότητα αυτή τόσο κατά την άσκηση της προσφυγής όσο και κατά τις παραβάσεις που καταγγέλλονται με την καταγγελία που υπήρξε αντικείμενο της προσβαλλόμενης απορριπτικής αποφάσεως – Έλλειψη ενεργητικής νομιμοποιήσεως

(Άρθρα 33, εδ. 2, ΑΧ και 80 ΑΧ)

3.      Προσφυγή κατά παραλείψεως – Προσφυγή των επιχειρήσεων ή των ενώσεών τους που ασκείται βάσει του άρθρου 35 ΑΧ – Ενεργητική νομιμοποίηση – Επιχειρήσεις κατά την έννοια του άρθρου 80 ΑΧ

(Άρθρα 35 ΑΧ και 80 ΑΧ)

1.      Κατά το άρθρο 113 του Κανονισμού Διαδικασίας, το Πρωτοδικείο μπορεί οποτεδήποτε να εξετάσει αυτεπαγγέλτως το απαράδεκτο για λόγους δημοσίας τάξεως, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η αρμοδιότητα του κοινοτικού δικαστή να επιλαμβάνεται προσφυγής. Ο έλεγχος του Πρωτοδικείου δεν περιορίζεται επομένως στις ενστάσεις απαραδέκτου που προβάλλουν οι διάδικοι.

Η ένσταση απαραδέκτου σχετικά με την έλλειψη της ιδιότητας της επιχειρήσεως κατά την έννοια του άρθρου 80 ΑΧ θέτει ένα ζήτημα δημοσίας τάξεως, στο μέτρο που αφορά την ενεργητική νομιμοποίηση της προσφεύγουσας, καθώς και τη δυνατότητά της να ασκεί ένδικα βοηθήματα, και η ένσταση αυτή μπορεί επομένως να εξεταστεί αυτεπαγγέλτως από το Πρωτοδικείο.

(βλ. σκέψεις 51-52)

2.      Η απαρίθμηση, στο άρθρο 33, δεύτερο εδάφιο, ΑΧ, των υποκειμένων δικαίου που νομιμοποιούνται να ασκήσουν προσφυγή ακυρώσεως είναι περιοριστική, ώστε τα υποκείμενα δικαίου που δεν μνημονεύονται στο άρθρο αυτό δεν μπορούν να ασκήσουν μια τέτοια προσφυγή.

Επομένως, δεν νομιμοποιείται να ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως κατά μιας αποφάσεως ΕΚΑΧ επιχείρηση η οποία, εφόσον δεν ασκεί παραγωγική δραστηριότητα, δεν μπορεί να επικαλείται την ιδιότητα της επιχειρήσεως κατά την έννοια του άρθρου 80 ΑΧ κατά την άσκηση της προσφυγής της και ούτε μπορούσε να επικαλεσθεί τούτο κατά τον χρόνο των παραβάσεων που καταγγέλλονται με την καταγγελία που υπήρξε αντικείμενο της προσβαλλόμενης απορριπτικής αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 53-54, 56, 59-62)

3.      Η προσφυγή κατά παραλείψεως, βάσει του άρθρου 35 ΑΧ, δεν είναι παραδεκτή παρά μόνον αν η προσφεύγουσα έχει την ιδιότητα της επιχειρήσεως, κατά την έννοια του άρθρου 80 ΑΧ.

(βλ. σκέψη 55)