Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 25 Μαρτίου 2024 – Società Eredi Raimondo Bufarini Srl – Servizi Ambientali κατά Ministero dell'Interno, Ministero della Transizione Ecologica, Comitato tecnico regionale delle Marche, Coordinamento per l’uniforme applicazione sul territorio nazionale di cui all’art. 11 del D.Lgs. 105/2015
(Υπόθεση C-224/24, Società Eredi Raimondo Bufarini – II)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Consiglio di Stato
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εκκαλούσα: Società Eredi Raimondo Bufarini Srl – Servizi Ambientali
Εφεσίβλητοι: Ministero dell'Interno, Ministero della Transizione Ecologica, Comitato tecnico regionale delle Marche, Coordinamento per l’uniforme applicazione sul territorio nazionale di cui all’art. 11 del D.Lgs. 105/2015
Προδικαστικά ερωτήματα
Αντιβαίνει στον ορισμό της «ύπαρξης επικίνδυνων ουσιών» του άρθρου 3, παράγραφος 12, της οδηγίας 2012/18/ΕΕ 1 πρακτική κατά την οποία η πρόβλεψη ποσοτήτων επικίνδυνων ουσιών σε εγκατάσταση επεξεργασίας αποβλήτων υπόκειται σε επιχειρησιακή διαδικασία που εφαρμόζει ο φορέας εκμετάλλευσης (και, ενδεχομένως, κατοχυρώνεται στην άδεια που προβλέπεται στο άρθρο 23 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ 2 ή στο άρθρο 4 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ 3 ), η οποία, χαρακτηρίζοντας τα απόβλητα ως μείγματα κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 11, της οδηγίας 2012/18/ΕΕ, προβλέπει συνεχή παρακολούθηση της ποσότητας των επικίνδυνων ουσιών που υπάρχουν στην εγκατάσταση και διασφαλίζει ότι δεν σημειώνεται υπέρβαση της κατώτερης και της ανώτερης βαθμίδας που προβλέπονται στο παράρτημα Ι, στήλη 2 και στήλη 3, αντιστοίχως, της οδηγίας 2012/18/ΕΕ;
Αντιτίθεται το άρθρο 7 της οδηγίας 2012/18/ΕΕ, το οποίο προβλέπει ότι ο φορέας εκμετάλλευσης υποχρεούται να διαβιβάζει «στην αρμόδια αρχή κοινοποίηση» που να περιέχει τα στοιχεία τα οποία απαριθμούνται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας, ερμηνευόμενο σύμφωνα με τις αρχές του ανταγωνισμού και της ελευθερίας εγκατάστασης, σε κανονιστική ρύθμιση όπως αυτή του άρθρου 13, παράγραφοι 1, 2 και 5, του νομοθετικού διατάγματος 105/2015, που προβλέπει ότι η γνωστοποίηση των στοιχείων πρέπει να γίνεται αποκλειστικώς με «κοινοποίηση, η οποία συντάσσεται σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 5» (παράγραφος 1), «υπογράφεται με τη μορφή υπεύθυνης δήλωσης σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία» (παράγραφος 2) και «διαβιβάζεται από τον φορέα εκμετάλλευσης στους αποδέκτες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 σε ηλεκτρονική μορφή, με χρήση των υπηρεσιών και των μέσων ηλεκτρονικής αποστολής που διατίθενται μέσω του καταλόγου των μονάδων που ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρά ατυχήματα κατά το άρθρο 5, παράγραφος 3» ή «αποκλειστικώς με ψηφιακώς υπογεγραμμένο πιστοποιημένο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο» (παράγραφος 5), εξαιρουμένου του τρόπου γνωστοποίησης μέσω «επιχειρησιακής διαδικασίας που εφαρμόζεται από τον φορέα εκμετάλλευσης», η οποία περιλαμβάνει τη συνεχή παρακολούθηση της ποσότητας επικίνδυνων ουσιών που υπάρχουν στην εγκατάσταση και εξασφαλίζει ότι δεν σημειώνεται υπέρβαση της κατώτερης και της ανώτερης βαθμίδας που προβλέπονται στο παράρτημα Ι, στήλη 2 και στήλη 3, αντιστοίχως, της οδηγίας 2012/18/ΕΕ;
____________
1 Οδηγία 2012/18/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες και για την τροποποίηση και στη συνέχεια την κατάργηση της οδηγίας 96/82/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2012, L 197, σ. 1).
1 Οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (ΕΕ 2008, L 312, σ. 3).
1 Οδηγία 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης) (αναδιατύπωση) (ΕΕ 2010, L 334, σ. 17).