Skarga wniesiona w dniu 9 lipca 2021 r. – Norddeutsche Landesbank – Girozentrale / SRB
(Sprawa T-412/21)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Norddeutsche Landesbank – Girozentrale (Hannover, Niemcy) (przedstawiciele: D. Flore i J. Seitz, Rechtsanwälte)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
stwierdzenie nieważności decyzji strony pozwanej z dnia 14 kwietnia 2021 r. (sygnatura: SRB/ES/2021/22) wraz z załącznikami do niej, w szczególności załącznikiem I dotyczącym „wyników obliczenia dotyczącego wszystkich instytucji podlegających obliczeniu składek ex ante za rok 2021, przedstawionych oddzielnie (dla każdej instytucji) w ujednoliconych załącznikach” - w zakresie, w jakim mają one znaczenie dla strony skarżącej;
obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.
Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa do bycia wysłuchanym
Strona pozwana nie wysłuchała strony skarżącej przed wydaniem zaskarżonej decyzji i tym samym naruszyła art. 41 ust. 1 i ust. 2 lit. a) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”).
Zarzut drugi dotyczący naruszenia przepisów proceduralnych
Zaskarżona decyzja jest nieważna, ponieważ została wydana z naruszeniem ogólnych wymogów proceduralnych wynikających z art. 41 karty i art. 298 ogólnych zasad prawa TFUE oraz regulaminu postępowania strony pozwanej.
Zarzut trzeci dotyczący braku uzasadnienia zaskarżonej decyzji
Zaskarżona decyzja nie zawiera wystarczającego uzasadnienia, co narusza art. 296 TFUE. W szczególności uzasadnienie nie zawiera związku z konkretnym przypadkiem i nie przedstawia zasadniczych względów w kontekście proporcjonalności i swobody uznania.
Ponadto obliczenie rocznej składki nie jest zrozumiałe, w szczególności ze względu na użycie niespójnych terminów i brak przedstawienia ważnych etapów pośrednich.
Zarzut czwarty dotyczący naruszenia prawa podstawowego do skutecznej ochrony sądowej ze względu na brak kontroli zaskarżonego postanowienia
Brak uzasadnienia zaskarżonego postanowienia w znaczącym stopniu utrudnia stronie skarżącej uzyskanie kontroli sądowej.
Strona pozwana naruszyła przy tym w szczególności zasadę kontradyktoryjności, zgodnie z którą strony muszą mieć możliwość kontradyktoryjnego omówienia zarówno okoliczności faktycznych, jak i prawnych, które są decydujące dla wyniku postępowania.
Zarzut piąty dotyczący naruszenia prawa wyższej rangi w związku z zastosowaniem wskaźnika IPS (Institutional Protection Scheme)
Przy stosowaniu wskaźnika IPS błędnie oceniono znaczenie przynależności strony skarżącej do instytucjonalnego systemu ochrony Sparkassen-Finanzgruppe.
Zgodnie z art. 6 ust. 5 zdanie drugie rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/631 pozwana powinna była również wziąć pod uwagę niskie prawdopodobieństwo przeprowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji danej instytucji, a tym samym skorzystania z Jednolitego Funduszu Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji oraz powinna była przestrzegać zasady proporcjonalności.
Zarzut szósty dotyczący naruszenia rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 poprzez nieuwzględnienie MREL (Minimum Requirements for own funds and Eligible Liabilities) w ramach pola ryzyka „Ekspozycja na ryzyko”
Pozwana powinna była wziąć pod uwagę, zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a), ust. 2 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63, ponadprzeciętny wskaźnik MREL strony skarżącej wynoszący 67,6%, który znacznie przekraczał minimalny wskaźnik 8% ustalony przez Jednolitą Radę ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji.
Zarzut siódmy dotyczący tego, że zastosowanie mnożnika korekty ryzyka narusza rozporządzenie delegowane (UE) 2015/63, które należy interpretować w świetle prawa wyższej rangi
Pozwana powinna była wziąć pod uwagę przy ustalaniu mnożnika korekty ryzyka niskie prawdopodobieństwo niewypłacalności strony skarżącej i jej ponadprzeciętny wskaźnik MREL zgodnie z wymogiem ukierunkowania na profil ryzyka i podstawowym prawem do swobody przedsiębiorczości wynikającym z art. 16 karty.
Zarzut ósmy (pomocniczo): art. 7 ust. 4 zdanie drugie rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 narusza prawo wyższej rangi
Przewidując relatywizację wskaźnika IPS, art. 7 ust. 4 zdanie drugie rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 narusza ogólną zasadę równości wynikającą z art. 20 karty oraz zasadę proporcjonalności, ponieważ instytucje, które podlegają temu samemu systemowi ochrony, a tym samym mają takie samo prawdopodobieństwo niewypłacalności, mogą być traktowane w różny sposób.
____________
1 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. 2015, L 11, s. 44).