Υπόθεση T-187/03

Isabella Scippacercola

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Πρόσβαση στα έγγραφα των θεσμικών οργάνων — Άρθρο 4, παράγραφος 5, του κανονισμού (EΚ) 1049/2001»

Περίληψη της αποφάσεως

1.      Ευρωπαϊκές Κοινότητες — Θεσμικά όργανα — Δικαίωμα προσβάσεως του κοινού στα έγγραφα — Κανονισμός 1049/2001 — Περιορισμοί του δικαιώματος προσβάσεως στα έγγραφα — Μη δημοσιοποίηση εγγράφου προερχόμενου από κράτος μέλος χωρίς την προηγούμενη συμφωνία του κράτους αυτού — Έννοια του εγγράφου που προέρχεται από κράτος μέλος — Έκθεση καταρτισθείσα από τρίτο για λογαριασμό κράτους μέλους — Περιλαμβάνεται

(Κανονισμός 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 4 § 5)

2.      Ευρωπαϊκές Κοινότητες — Θεσμικά όργανα — Δικαίωμα προσβάσεως του κοινού στα έγγραφα — Κανονισμός 1049/2001 — Εξαιρέσεις από το δικαίωμα προσβάσεως στα έγγραφα — Έγγραφα προερχόμενα από τρίτους και έγγραφα προερχόμενα από κράτος μέλος — Διαφοροποιημένη μεταχείριση των αιτήσεων προσβάσεως — Ευχέρεια για το κράτος μέλος να ζητήσει από το θεσμικό όργανο τη μη δημοσιοποίηση εγγράφων — Υποχρέωση του θεσμικού οργάνου να μην τα δημοσιοποιήσει χωρίς προηγούμενη συμφωνία

(Κανονισμός 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 4 §§ 4 και 5)

1.      Από το άρθρο 4, παράγραφος 5, του κανονισμού 1049/2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, προκύπτει ότι, μεταξύ των τρίτων, τα κράτη μέλη αποτελούν αντικείμενο ειδικής μεταχειρίσεως. Πράγματι, η διάταξη αυτή παρέχει στο κράτος μέλος την ευχέρεια να μη δημοσιοποιήσει έγγραφα προερχόμενα από αυτό χωρίς προηγούμενη συμφωνία του. Η ευχέρεια αυτή που αναγνωρίζεται στα κράτη μέλη βάσει του εν λόγω άρθρου 4, παράγραφος 5, εξηγείται από το γεγονός ότι ο κανονισμός δεν έχει ούτε ως αντικείμενο ούτε ως αποτέλεσμα την τροποποίηση των εθνικών νομοθεσιών επί θεμάτων προσβάσεως στα έγγραφα.

Η έκθεση αναλύσεως κόστους/οφέλους, η οποία περιήλθε στην Επιτροπή στο πλαίσιο αιτήσεως χρηματοδοτήσεως που υποβλήθηκε στο Ταμείο Συνοχής, από το δικαιούχο κράτος μέλος και μόνον, και η οποία αποτελεί κατ’ ανάγκην μέρος των πληροφοριών που πρέπει να περιλαμβάνει μια τέτοια αίτηση, πρέπει να θεωρείται ως έγγραφο προερχόμενο από αυτό το κράτος, παρά το γεγονός ότι το έγγραφο καταρτίστηκε από τρίτο για λογαριασμό του εν λόγω κράτους.

(βλ. σκέψεις 34, 36-39)

2.      Το άρθρο 4, παράγραφος 2, του κανονισμού 1049/2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, υποχρεώνει τα θεσμικά όργανα να διαβουλεύονται με τον ενδιαφερόμενο τρίτο, συντάκτη του εγγράφου για το οποίο ζητείται η πρόσβαση, προκειμένου να προσδιοριστεί αν η εξαίρεση που προβλέπει το εν λόγω άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 2, έχει εφαρμογή, εκτός αν είναι σαφές ότι το έγγραφο πρέπει ή δεν πρέπει να δημοσιοποιηθεί. Επομένως, η διαβούλευση με τον ενδιαφερόμενο τρίτο συνιστά, γενικά, προηγούμενη προϋπόθεση για τον καθορισμό εφαρμογής των εξαιρέσεων προσβάσεως που προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 2, του εν λόγω κανονισμού στην περίπτωση των εγγράφων που προέρχονται από τρίτους.

Αντιθέτως, κατά το άρθρο 4, παράγραφος 5, του ίδιου κανονισμού, τα κράτη μέλη αποτελούν αντικείμενο ειδικής μεταχειρίσεως. Πράγματι, όσον αφορά τα προερχόμενα από κράτος μέλος έγγραφα και που βρίσκονται στην κατοχή ενός θεσμικού οργάνου, το κράτος μέλος έχει την ευχέρεια να ζητήσει από το θεσμικό αυτό όργανο να μην τα δημοσιοποιήσει. Αυτό το κράτος μέλος δεν υποχρεούται να αιτιολογήσει το αίτημά του βάσει του εν λόγω άρθρου 4, παράγραφος 5, και δεν απόκειται στο θεσμικό όργανο να εξετάσει αν η μη δημοσιοποίηση του επίμαχου εγγράφου δικαιολογείται ειδικότερα βάσει του γενικού συμφέροντος. Κατά συνέπεια, όταν ένα κράτος μέλος ζητεί από θεσμικό όργανο να μη δημοσιοποιήσει έγγραφο προερχόμενο από αυτό χωρίς την προηγούμενη συμφωνία του, το θεσμικό όργανο δεσμεύεται από το αίτημα αυτό.

(βλ. σκέψεις 54, 56, 58, 62)