Προσφυγή της 10ης Φεβρουαρίου 2014 – St’art κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-93/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: St’art – Fonds d’investissement dans les entreprises culturelles (Mons, Βέλγιο), Stichting Cultuur – Ondernemen (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) και Angel Capital Innovations Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: L. Dehin και C. Brüls, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

Να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την προσφυγή και, ως εκ τούτου, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη πράξη:

δηλαδή την αγνώστου ημερομηνίας απόφαση την οποία γνωστοποίησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 29 Νοεμβρίου 2013 και με την οποία απαιτεί ποσό 140 500,01 ευρώ από την εταιρία EDC στο πλαίσιο της συμβάσεως «Factor SI.2.609157-2/G/ENT/CIP/11/C/N03C011», κοινοποιεί την απόφασή της προς τούτο και απαιτεί, εφόσον παραστεί ανάγκη, την αλληλέγγυα και εις ολόκληρον ευθύνη των λοιπών μελών της κοινοπραξίας για την καταβολή του ποσού αυτού.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, ιδίως δε της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, και από παραβίαση της αρχής της νομιμότητας, καθόσον η απόφαση της Επιτροπής να προβεί σε ανάκτηση των ποσών που είχε προκαταβάλει στην εταιρία EDC στο πλαίσιο του προγράμματος «C-I Factor» και να επικαλεσθεί την αλληλέγγυα και εις ολόκληρον ευθύνη των προσφευγουσών, οι οποίες είναι μέλη κοινοπραξίας, στηρίζεται συναφώς σε παρανόμως εκδοθείσα απόφαση περί λύσεως της συμβάσεως επιδοτήσεως.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας, καθώς και από παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και από παραβίαση της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως και της γενικής αρχής «patere legem quam ipse fecisti», καθόσον η Επιτροπή δεν προσκόμισε στοιχεία από τα οποία, αφενός, να αποδεικνύεται ότι εξέτασε τις παρατηρήσεις της κοινοπραξίας στην οποία ανήκουν οι προσφεύγουσες και, αφετέρου, να γνωστοποιούνται οι λόγοι για τους οποίους απέρριψε τις παρατηρήσεις αυτές. Οι προσφεύγουσες προσάπτουν επίσης στην Επιτροπή ότι δεν τους παρέσχε τη δυνατότητα να εκτελέσουν οι ίδιες τις συμβατικές υποχρεώσεις προκειμένου να διορθώσουν ενδεχόμενες πλημμέλειες της εταιρίας EDC.