Προσφυγή της 18ης Φεβρουαρίου 2011 - Andersen κατά Ευρωπαϊκή Επιτροπής
(Υπόθεση T-92/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Jørgen Andersen (Ballerup, Δανία) (εκπρόσωποι: M. F. Nissen και G. Van de Walle de Ghelcke, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 2, της αποφάσεως της Επιτροπής, της 24ης Φεβρουαρίου 2010, σχετικά με τις συμβάσεις παροχής υπηρεσίας δημοσίων μεταφορών μεταξύ του υπουργείου μεταφορών της Δανίας και της Danske Statsbaner (DSB) [κρατική ενίσχυση C 41/08 (πρώην ΝΝ 35/08)] (EE 2011 L 7, σ. 1), και
να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη των αιτημάτων του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.
1. Πρώτον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η Δανική Κυβέρνηση δεν διέπραξε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως καθόσον χαρακτήρισε τη διαδρομή Κοπεγχάγης-Ystad ως υπηρεσία δημόσιας μεταφοράς και την περιέλαβε στο σύστημα των σχετικών συμβάσεων. Ο προσφεύγων θεωρεί ότι ιδιώτες επιχειρηματίες έχουν κατά το παρελθόν εκμεταλλευτεί αποτελεσματικά τη γραμμή αυτή και ότι, ως εκ τούτου, δεν συντρέχει λόγος να περιληφθεί σε δημόσια σύμβαση παροχής υπηρεσιών.
2. Δεύτερον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον δεν διέταξε την αναζήτηση της ασύμβατης υπεραντισταθμίσεως που χορηγήθηκε στην DSB μέσω των μερισμάτων που καταβλήθηκαν στον μέτοχό της, το Δανικό Δημόσιο. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η καταβολή στο Δημόσιο μερισμάτων από εταιρία η οποία ανήκει εξ ολοκλήρου σε αυτό δεν αποτελεί θεμιτό μηχανισμό συμψηφισμού της υπεραντισταθμίσεως.
3. Τρίτον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο, εφαρμόζοντας τον κανονισμό 1370/2007
1 αντί του κανονισμού 1191/69
2. Κατά τον προσφεύγοντα, οσάκις πρόκειται για παράνομες κρατικές ενισχύσεις, η Επιτροπή οφείλει να εφαρμόζει τις διατάξεις που ίσχυαν κατά τον χρόνο χορηγήσεως της οικείας ενισχύσεως.