Υπόθεση T-390/03

CM Capital Markets Holding, SA

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Προγενέστερο εικονιστικό σήμα περιλαμβάνον τη φράση “capital markets CM” — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος περιλαμβάνοντος το σύμπλεγμα γραμμάτων “CM” — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (EΚ) 40/94»

Περίληψη της αποφάσεως

Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που έχει καταχωρισθεί για πανομοιότυπες ή παρόμοιες υπηρεσίες ή προϊόντα — Κίνδυνος συγχύσεως με το προγενέστερο σήμα — Εικονιστικά σήματα CM και CAPITAL MARKETS CM

(Κανονισμός του 40/94 Συμβουλίου, άρθρο 8 § 1, στοιχείο β΄)

Για το ενδιαφερόμενο κοινό που αποτελείται από Ισπανούς καταναλωτές ιδιαιτέρως προσεκτικούς και ενημερωμένους, δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ του εικονιστικού σημείου που απεικονίζεται ως ένα τετράγωνο χρώματος ερυθρού με μια κίτρινη γραμμή και γραμμένα στο εσωτερικό του με άσπρο χρώμα τα γράμματα «C» και «M», του οποίου ζητείται η καταχώριση ως κοινοτικού σήματος για προϊόντα και υπηρεσίες που υπάγονται στις κλάσεις 1 έως 42 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, και του εικονιστικού σήματος που αποτελείται από δύο στοιχεία, ήτοι, αφενός, από τη φράση «capital markets», γραμμένη με τη συνήθη γραμματοσειρά σε μαύρο χρώμα και, αφετέρου, από τα γράμματα «C» και «M», τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο, το οποίο είχε ήδη καταχωρισθεί στην Ισπανία για τις υπηρεσίες «Διαχείριση εμπορικών υποθέσεων, διοίκηση επιχειρήσεων, εργασίες γραφείου», «Ασφάλειες, χρηματοπιστωτικές υποθέσεις, νομισματικές υποθέσεις, τραπεζικές υποθέσεις, κτηματομεσιτικές υποθέσεις», «Τηλεπικοινωνίες» και «Νομικές υπηρεσίες, υπηρεσίες επιστημονικής και βιομηχανικής έρευνας», που υπάγονται στις κλάσεις 35, 36, 38 και 42, αντιστοίχως, στο μέτρο που, αφενός, υφίσταται βεβαίως ομοιότητα μεταξύ των υπηρεσιών που καλύπτονται από τα επίδικα σήματα, αλλά τα σήματα αυτά εμφανίζουν διαφορές τόσο σε οπτικό όσο και σε εννοιολογικό επίπεδο οι οποίες είναι ικανές να εξουδετερώσουν την ακουστική ομοιότητά τους, και, αφετέρου, το προγενέστερο σήμα δεν έχει έντονο διακριτικό χαρακτήρα. Υπέρ του συμπεράσματος αυτού συνηγορεί το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο κοινό είναι ιδιαιτέρως ειδικευμένο στον τομέα των οικείων υπηρεσιών και, ως εκ τούτου, μπορεί να επιδείξει υψηλό βαθμό προσοχής κατά την επιλογή των εν λόγω υπηρεσιών.

(βλ. σκέψεις 64-67, 69)