ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 2ας Οκτωβρίου 2014

Υπόθεση T‑447/13 P

Luigi Marcuccio

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Απόδοση των εξόδων που μπορούν να αναζητηθούν – Άρθρο 92, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης – Ένσταση παράλληλης προσφυγής – Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (μονομελές τμήμα) της 18ης Ιουνίου 2013, Marcuccio κατά Επιτροπής (F‑143/11, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2013:81).

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Ο L. Marcuccio φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την υπό κρίση υπόθεση.

Περίληψη

1.      Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Ειδική διαδικασία που αποκλείει την άσκηση αγωγής αποζημιώσεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 92 § 1)

2.      Ένδικη διαδικασία – Ανάθεση των υποθέσεων εντός του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης – Ανάθεση της υποθέσεως στον εισηγητή δικαστή τριμελούς τμήματος, ο οποίος αποφαίνεται ως μονομελές τμήμα – Έλλειψη μνείας στη δικογραφία όσον αφορά την ανάθεση της υποθέσεως στον εισηγητή δικαστή – Γεγονός που δεν επηρεάζει την ανάθεση

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 14 § 1)

1.      Η ειδική διαδικασία την οποία προβλέπει το άρθρο 92, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης και η οποία έχει ως αντικείμενο τον καθορισμό των εξόδων αποκλείει τη διεκδίκηση των ιδίων ποσών ή ποσών που δαπανήθηκαν για τους ίδιους σκοπούς στο πλαίσιο αγωγής που ασκείται δυνάμει των άρθρων 90 και 91 του ΚΥΚ.

(βλ. σκέψη 42)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: απόφαση της 11ης Ιουλίου 2007, Schneider Electric κατά Επιτροπής, T‑351/03, Συλλογή, EU:T:2007:212, σκέψη 297, η οποία αναιρέθηκε εν μέρει με την απόφαση της 16ης Ιουλίου 2009, Επιτροπή κατά Schneider Electric, C‑440/07 P, Συλλογή, EU:C:2009:459, και διάταξη της 15ης Ιουλίου 2011, Marcuccio κατά Επιτροπής, T‑366/10 P, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:T:2011:394, σκέψη 27

2.      Στην περίπτωση υποθέσεως ανατεθείσας σε τριμελές τμήμα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, η οποία πρόκειται να εκδικαστεί από τον εισηγητή δικαστή, αποφαινόμενο ως μονομελές τμήμα, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 14, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του εν λόγω δικαστηρίου, εάν το όνομα του εν λόγω δικαστή που μετείχε στη σύνθεση του τμήματος πριν αποφασιστεί η παραπομπή στο μονομελές τμήμα δεν προκύπτει από τη δικογραφία της δίκης σε πρώτο βαθμό, αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι δεν ορίστηκε ως δικαστής του μονομελούς τμήματος ο εισηγητής δικαστής του τριμελούς τμήματος.

(βλ. σκέψη 64)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: διάταξη της 19ης Ιουνίου 2014, Marcuccio κατά Επιτροπής, T‑503/13 P, EU:T:2014:596, σκέψη 15