Προσφυγή-αγωγή της 28ης Οκτωβρίου 2010 - Viktor Uspaskich κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-507/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική
Διάδικοι
Προσφεύγων-ενάγων: Viktor Uspaskich (Kėdainiai, Λιθουανία) (εκπρόσωποι: Vytautas Sviderskis, δικηγόρος, και Stanislovas Tomas, νομικός σύμβουλος)
Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος
Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου P7_TA(2010)0296, της 7ης Σεπτεμβρίου 2010, περί άρσεως της ασυλίας του Viktor Uspaskich,
να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο (στο εξής: καθού) να καταβάλει στον προσφεύγοντα 10 000 προς αποκατάσταση ηθικής βλάβης,
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως-ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του (στο εξής: προσφυγή), ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους-ισχυρισμούς.
Πρώτον, προβάλλει ότι το καθού προσέβαλε τα δικαιώματά του άμυνας και την αρχή της χρηστής διοικήσεως στο πλαίσιο της διαδικασίας 2009/2147 (IMM). Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αρνήθηκε να ακροαστεί τον προσφεύγοντα στο πλαίσιο της διαδικασίας με αντικείμενο την άρση της ασυλίας του ενώπιον της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Δεν έλαβε υπόψη του τα περισσότερα από τα επιχειρήματα του προσφεύγοντος και δεν απάντησε σε κανένα από αυτά.
Δεύτερον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση επί εσφαλμένης νομικής βάσεως και παρέβη το σημείο α΄ της πρώτης παραγράφου του Πρωτοκόλλου περί Προνομίων και Ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς στηρίχθηκε σε προδήλως εσφαλμένη ερμηνεία της πρώτης και της δεύτερης παραγράφου του άρθρου 62 του Λιθουανικού Συντάγματος. Ο προσφεύγων επικαλείται την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαρτίου 2010, T-42/06 Gollnisch κατά Κοινοβουλίου, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε υποπέσει σε ανάλογη παράβαση.
Τρίτον, το καθού δεν τήρησε την αρχή fumus persecutionis και υπέπεσε συναφώς σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. Το καθού δεν έλαβε καθόλου υπόψη του προγενέστερες αποφάσεις του σχετικά με την αρχή fumus persecutionis. Επιπλέον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έλαβε υπόψη ότι, κατά τον χρόνο ασκήσεως ποινικής διώξεως, ο πολιτικός ηγέτης δεν ήταν υπεύθυνος για παραβάσεις σχετικές με την άσκηση διοίκησης και ότι είχε δημοσιοποιηθεί υλικό από την προκαταρκτική έρευνα.
Τέταρτον, το καθού παρέβη το δικαίωμα του προσφεύγοντος να υποβάλει αίτημα ακροάσεως προς υπεράσπιση της ασυλίας του σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αρνήθηκε να εξετάσει το αίτημα του προσφεύγοντος να μην αρθεί η ασυλία του, διότι το ποσό των 436 000 ευρώ που υποχρεώθηκε να καταβάλει ως εγγύηση είναι δυσανάλογο προς το ανώτατο ποσό της χρηματικής ποινής που προβλέπεται για τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται.
____________