POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)

z dnia 11 maja 2011 r.

Sprawa F-71/09

Paolo Caminiti

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Skarga oczywiście pozbawiona podstawy – Wejście w życie rozporządzenia (WE, Euratom) nr 723/2004 – Artykuły 44 i 46 regulaminu pracowniczego – Artykuł 7 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego – Zaszeregowanie – Mnożnik – Punkty awansu

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której P. Caminiti żąda: stwierdzenia nieważności decyzji administracji w sprawie zaszeregowania go do grupy AST 9, stopień 4, przy zastosowaniu mnożnika równego 1, która to decyzja wynika z rozliczenia jego wynagrodzenia za marzec 2009 r. i następne miesiące oraz w rezultacie, zmiany swego zaszeregowania ze skutkiem od dnia 1 marca 2009 r. do grupy AST 9, stopień 2, z zachowaniem mnożnika 1,071151, jak również „całkowitego odtworzenia [swojej kariery] z mocą wsteczną od dnia 1 marca 2009 r. do dnia dokonania zmiany zaszeregowania go do grupy i na stopień we wskazany sposób (włącznie z ustaleniem jego doświadczenia zawodowego w tak zmodyfikowanym zaszeregowaniu i określeniem jego praw do przejścia do następnego stopnia a także praw emerytalnych) wraz z odsetkami za zwłokę w oparciu o stawkę ustaloną przez Europejski Bank Centralny dla podstawowych operacji refinansowych, stosującą się w okresie mającym znaczenie dla sprawy, podwyższoną o 2 punkty w odniesieniu do całości kwot odpowiadających różnicy w wynagrodzeniu [związanym z jego zaszeregowaniem i związanym z] zaszeregowaniem, do którego miałby prawo za okres biegnący do chwili wydania decyzji dokonującej jego prawidłowego zaszeregowania; pomocniczo, przyznania punktów awansu […] odpowiadających przekształceniu mnożnika w czynnik związany z »czasem«”.

Orzeczenie:      Skarga zostaje w części odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna a w części oddalona jako oczywiście pozbawiona podstawy prawnej. Skarżący wpłaci na rzecz Sądu kwotę 500 EUR na podstawie art. 94 regulaminu postępowania oraz pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Przedmiot – Nakaz dla administracji – Niedopuszczalność

(regulamin pracowniczy, art. 91)

2.      Urzędnicy – Wynagrodzenie – Normy przejściowe obowiązujące po wejściu w życie rozporządzenia nr 723/2004 – Pierwszy awans uzyskany po dniu 1 maja 2004 r. przez urzędnika zatrudnionego przed tą datą

(regulamin pracowniczy, załącznik XIII, art. 7 ust. 5; rozporządzenie Rady nr 723/2004)

3.      Urzędnicy – Wynagrodzenie – Normy przejściowe obowiązujące po wejściu w życie rozporządzenia nr 723/2004 – Pierwszy awans uzyskany po dniu 1 maja 2004 r. przez urzędnika zatrudnionego przed tą datą

(regulamin pracowniczy, załącznik XIII, art. 7 ust. 5, 7; rozporządzenie Rady nr 723/2004)

4.      Postępowanie – Koszty – Nieuzasadnione lub wynikające ze złej wiary koszty, na które naraziła Sąd do spraw Służby Publicznej stanowiąca nadużycie skarga urzędnika

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 94)

1.      W ramach skargi wniesionej na podstawie art. 91 regulaminu pracowniczego sąd nie może, bez naruszania prerogatyw władzy administracyjnej, składać oświadczeń lub czynić spostrzeżeń dla zasady ani wydawać nakazów instytucji. Co najwyżej instytucja mogłaby zostać skłoniona do podjęcia działań, takich jak żądane przez skarżącego, w wykonaniu wyroku uwzględniającego żądania skarżącego w przedmiocie stwierdzenia nieważności.

(zob. pkt 23)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑156/89 Valverde Mordt przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 27 czerwca 1991 r., pkt 150; sprawa F‑65/07 Aayhan i in. przeciwko Parlamentowi, 30 kwietnia 2009 r., pkt 52

2.      Mnożniki określone w art. 7 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego stanowią środek przejściowy, mający na celu zapewnienie właściwego poziomu podstawowego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego urzędnikom zatrudnionym pod rządami dawnego regulaminu pracowniczego. Przy czym wspomniane mnożniki gwarantują jednak nie tylko to, że urzędnikom, w stosunku do których są one stosowane, nie zostanie obniżone podstawowe miesięczne wynagrodzenie z powodu wejścia w życie rozporządzenia nr 723/2004 zmieniającego regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników, lecz także to, że omawiane wynagrodzenie tych urzędników nie wzrośnie, z wyjątkiem podwyżki przyznanej w związku z pierwszym awansem, obliczonej zgodnie z przepisami art. 7 ust. 5 załącznika XIII, oraz, ewentualnie, podwyżki wynikającej z przejścia na wyższy stopień.

Mnożnik ma znaczenie jedynie wtedy, gdy wynosi mniej lub więcej niż 1. Natomiast mnożnik wynoszący 1 oznacza, że podstawowe miesięczne wynagrodzenie danego urzędnika odpowiada podstawowemu miesięcznemu wynagrodzeniu przewidzianemu w regulaminie pracowniczym dla jego grupy i stopnia zaszeregowania.

(zob. pkt 47, 48)

Odesłanie:

Sąd Unii Europejskiej: sprawa T‑485/08 P Lafili przeciwko Komisji, 2 lipca 2010 r., pkt 87, 88, 95, 96

3.      Jedynym celem art. 7 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego, a w szczególności jego ust. 7, jest zapewnienie – poprzez zastosowanie mnożników – właściwego poziomu podstawowego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego urzędnikom zatrudnionym pod rządami dawnego regulaminu pracowniczego, w ten sposób, że ich podstawowe miesięczne wynagrodzenie nie zostanie obniżone ani nie wzrośnie, z wyjątkiem podwyżki przyznanej w związku z pierwszym awansem, obliczonej zgodnie z przepisami art. 7 ust. 5 załącznika XIII, oraz, ewentualnie, podwyżki wynikającej z przejścia na wyższy stopień.

Tymczasem przyznanie dodatkowych punktów awansu w sposób oczywisty wykraczałoby poza ten cel finansowej neutralności określony w art. 7 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego i doprowadziłoby do tego, że dany urzędnik, który właśnie nie nabył rozpatrywanego stażu pracy, byłby traktowany odmiennie nie tylko w porównaniu z innymi urzędnikami zatrudnionymi po wejściu w życie rozporządzenia nr 723/2004 zmieniającego regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników, lecz również w porównaniu z tymi, którzy zostali zatrudnieni pod rządami dawnego regulaminu pracowniczego i których podstawowe miesięczne wynagrodzenie podlegałoby stosowaniu mnożnika, początkowo mniejszego od jedności, lecz następnie doprowadzonego do jedności i wówczas zniesionego, na podstawie art. 7 ust. 7 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego.

(zob. pkt 63, 64)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑107/05 Toth przeciwko Komisji, 30 września 2010 r., pkt 71, 72 i przytoczone tam orzecznictwo

4.      Zgodnie z art. 94 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, jeżeli Sąd poniósł koszty, których można było uniknąć, zwłaszcza jeżeli skarga stanowi oczywiste nadużycie, Sąd może zasądzić od strony, która je spowodowała, zwrot całości lub części tych kosztów, przy czym kwota zwrotu nie może przekraczać 2000 EUR.

Należy ten przepis zastosować w wypadku skargi, która – poza tym, że jest oczywiście niedopuszczalna lub oczywiście pozbawiona jakiejkolwiek podstawy prawnej – została wniesiona po ogłoszeniu przez Sąd do spraw Służby Publicznej wyroku wydanego w przedmiocie skargi, która podnosiła dokładnie tę samą problematykę prawną. Tym bardziej w sytuacji, gdy po zawieszeniu postępowania do chwili ogłoszenia orzeczenia Sądu w przedmiocie odwołania od omawianego wyroku odwołanie zostało oddalone, lecz skarżący podtrzymuje swą skargę bez uzasadnienia, poprzestając na stwierdzeniu, że zdaje się w tej kwestii wyłącznie na Sąd do spraw Służby Publicznej.

(zob. pkt 67–69)