Προσφυγή-αγωγή της 1ης Ιουλίου 2013 – Orange Business Belgium κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-349/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Orange Business Belgium SA (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: B. Schutyser, δικηγόρος)
Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας
Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να ακυρώσει την απόφαση της ΓΔ DIGIT της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κοινοποιηθείσα στην προσφεύγουσα-ενάγουσα στις 19 Απριλίου 2013, περί απορρίψεως της προσφοράς της προσφεύγουσας-ενάγουσας και περί αναθέσεως της συμβάσεως σε άλλον προσφέροντα·
– εάν, κατά τον χρόνο εκδόσεως της αποφάσεως, η Επιτροπή έχει ήδη υπογράψει τη σύμβαση για τις διευρωπαϊκές υπηρεσίες τηλεματικής μεταξύ διοικήσεων – νέα γενιά [Trans European Services for Telematics between Administrations – new generation] (στο εξής: TESTA-ng), να κρίνει ότι η σύμβαση αυτή είναι άκυρη· και
– να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων νομικού συμβούλου στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα-ενάγουσα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει δύο ισχυρισμούς.
1) Πρώτος ισχυρισμός με τον οποίο προβάλλεται ότι η καθής-εναγομένη παρέβη τους όρους της προσκλήσεως προς υποβολή προσφορών, άρθρο 89, παράγραφος 1, και άρθρο 100, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού 1605/2002 1 (άρθρο 102, παράγραφος 1, και άρθρο 113, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού 966/2012) και, συγκεκριμένα, προσέβαλε τις αρχές της διαφάνειας, της ισότητας και της απαγορεύσεως των διακρίσεως διότι α) δεν εφαρμόστηκαν ορισμένοι κοινοποιηθέντες κανόνες αξιολογήσεως, β) ορισμένοι κοινοποιηθέντες κανόνες αξιολογήσεως ήσαν εσφαλμένοι και εφαρμόστηκαν αντ’ αυτών άλλοι, μη κοινοποιηθέντες, κανόνες αξιολογήσεως, και γ) δεν κοινοποιήθηκε πριν από την υποβολή προσφορών η μέθοδος για την τεχνική αξιολόγηση.
2) Δεύτερος ισχυρισμός με τον οποίο προβάλλεται ότι η καθής-εναγομένη προσέβαλε τις αρχές της διαφάνειας και της ίσης μεταχειρίσεως των προσφερόντων, οι οποίες περιλαμβάνονται στο άρθρο 89, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού 1605/2002 (άρθρο 102, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού 966/2012), όπερ καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση ανίσχυρη διότι η Επιτροπή δέχθηκε ότι η προσφορά άλλου προσφέροντος ήταν νομότυπη, παρά την ύπαρξη ασύμβατων θεμελιωδών στοιχείων, κατά παράβαση των τεχνικών απαιτήσεων των όρων της προσκλήσεως προς υποβολή προσφορών.
____________1 Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ 2002, L 248, σ. 1).