Sprawa T‑474/12

Giorgio Giorgis

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku – Trójwymiarowy wspólnotowy znak towarowy – Kształt dwóch opakowanych pucharków – Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji – Brak charakteru odróżniającego – Brak charakteru odróżniającego uzyskanego w następstwie używania – Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 207/2009

Streszczenie – wyrok Sądu (siódma izba) z dnia 25 września 2014 r.

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Zrzeczenie się, wygaśnięcie i unieważnienie – Bezwzględne podstawy unieważnienia – Rejestracja z naruszeniem art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 – Ocena charakteru odróżniającego – Kryteria – Postrzeganie znaku towarowego przez właściwy krąg odbiorców – Poziom uwagi odbiorców

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7 ust. 1 lit. b)]

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Zrzeczenie się, wygaśnięcie i unieważnienie – Bezwzględne podstawy unieważnienia – Rejestracja z naruszeniem art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 – Trójwymiarowy znak towarowy tworzony przez kształt opakowania towaru – Kształt dwóch opakowanych pucharków

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7 ust. 1 lit. b), art. 52 ust. 1 lit. a)]

3.      Wspólnotowy znak towarowy – Zrzeczenie się, wygaśnięcie i unieważnienie – Bezwzględne podstawy unieważnienia – Rejestracja z naruszeniem art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 – Trójwymiarowy znak towarowy tworzony przez kształt opakowania towaru – Charakter odróżniający – Kryteria oceny

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7 ust. 1 lit. b)]

4.      Wspólnotowy znak towarowy – Zrzeczenie się, wygaśnięcie i unieważnienie – Bezwzględne podstawy unieważnienia – Rejestracja z naruszeniem art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 – Znak towarowy składający się z kilku elementów – Możliwość zbadania przez właściwy organ każdego z elementów składających się na znak towarowy – Konieczność uwzględnienia całościowego postrzegania danej kombinacji przez właściwy krąg odbiorców

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7 ust. 1 lit. b)]

5.      Wspólnotowy znak towarowy – Zrzeczenie się, wygaśnięcie i unieważnienie – Bezwzględne podstawy unieważnienia – Rejestracja z naruszeniem art. 7 – Określenie spornego znaku towarowego – Wizerunek znaku towarowego zawarty w zgłoszeniu do rejestracji

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7, art. 52 ust. 1 lit. a)]

6.      Wspólnotowy znak towarowy – Zrzeczenie się, wygaśnięcie i unieważnienie – Bezwzględne podstawy unieważnienia – Rejestracja z naruszeniem art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 – Wyjątek – Uzyskanie charakteru odróżniającego w następstwie używania – Trójwymiarowy znak towarowy – Kryteria oceny

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7 ust. 3)

1.      Odróżniający charakter znaku towarowego w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego oznacza, iż ów znak towarowy pozwala na rozpoznanie towarów, dla których wystąpiono o rejestrację, jako pochodzących z danego przedsiębiorstwa i tym samym na odróżnienie ich od towarów pochodzących z innych przedsiębiorstw. Odróżniający charakter znaku towarowego należy oceniać z jednej strony poprzez odniesienie do towarów i usług, dla których wystąpiono o rejestrację, z drugiej zaś strony – z uwzględnieniem sposobu, w jaki postrzega go właściwy krąg odbiorców składający się z przeciętnych konsumentów danych towarów lub usług, którzy są właściwie poinformowani oraz dostatecznie uważni i rozsądni.

W tym względzie, w przypadku artykułów spożywczych bieżącej konsumpcji, które są skierowane do ogółu konsumentów, okoliczność, że przeciętny konsument dokonuje ich wyboru na podstawie swoich upodobań i preferencji, nie może świadczyć o przejawianiu przez niego wysokiego poziomu uwagi. W odniesieniu do sprzedawanych ogólnie w supermarketach niedrogich artykułów bieżącej konsumpcji, których kupno nie jest poprzedzone długim okresem refleksji, nie można bowiem stwierdzić, że konsument, dokonując ich zakupu, będzie wykazywał wysoki poziom uwagi.

(por. pkt 12, 13, 16, 17)

2.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 18, 23, 29, 30, 34, 38, 40, 47)

3.      Kryteria oceny charakteru odróżniającego trójwymiarowych znaków towarowych tworzonych przez wygląd opakowania samego towaru nie różnią się od kryteriów stosowanych do innych kategorii znaków. Jednakże w ramach stosowania tych kryteriów sposób postrzegania znaku towarowego przez właściwy krąg odbiorców niekoniecznie będzie taki sam w przypadku trójwymiarowego znaku towarowego, który odpowiada wyglądowi opakowania samego towaru, jak w przypadku znaku słownego lub graficznego, którym jest oznaczenie niemające związku z wyglądem oznaczonych nim towarów. W braku elementów graficznych lub tekstowych przeciętni konsumenci nie mają bowiem w zwyczaju wyciągać wniosków na temat pochodzenia towarów na podstawie ich kształtu czy kształtu ich opakowania i dlatego ustalenie istnienia charakteru odróżniającego znaku trójwymiarowego może okazać się trudniejsze niż w przypadku znaku słownego czy graficznego.

W tych okolicznościach tylko znak, który w sposób znaczący odbiega od normy lub zwyczajów branżowych i z tego względu może pełnić podstawową funkcję wskazywania pochodzenia, nie jest pozbawiony charakteru odróżniającego w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009. Co się tyczy w szczególności znaków trójwymiarowych tworzonych przez opakowania towarów pakowanych w handlu z przyczyn związanych z samą naturą produktu, powinny one pozwalać przeciętnemu konsumentowi tych towarów, właściwie poinformowanemu oraz dostatecznie uważnemu i rozsądnemu, na odróżnienie danego towaru, bez dokonywania szczególnej analizy czy porównania i bez wykazywania szczególnej uwagi, od towarów pochodzących z innych przedsiębiorstw.

(por. pkt 19–21)

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 22)

5.      Jeżeli opis spornego znaku towarowego zawarty w decyzji izby odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) odpowiada wizerunkowi znaku towarowego w postaci zawartej w zgłoszeniu do rejestracji, to okoliczność, że skarżący ma swój własny opis spornego znaku towarowego, który nie widnieje ani w zgłoszeniu do rejestracji, ani w świadectwie rejestracji, nie jest wystarczająca do ustalenia, że izba odwoławcza dopuściła się błędu.

(por. pkt 36)

6.      Prawdą jest, że trójwymiarowy znak towarowy może uzyskać charakter odróżniający w następstwie używania, nawet jeśli używany jest łącznie ze słownym lub graficznym znakiem towarowym. Będzie tak w przypadku, gdy znak tworzony jest przez kształt towaru lub jego opakowania, a ów towar lub owo opakowanie stale opatrywane są znakiem słownym, pod którym są sprzedawane. Taki charakter odróżniający może zostać uzyskany w szczególności po przeprowadzeniu zwykłego procesu zapoznania się danego kręgu odbiorców ze znakiem.

Jednakże rozpoznawanie przez zainteresowane kręgi towaru lub usługi jako pochodzących z określonego przedsiębiorstwa musi być wynikiem używania znaku w charakterze znaku towarowego. Wyrażenie „używanie znaku w charakterze znaku towarowego” należy rozumieć jako odnoszące się do używania znaku po to, aby zainteresowane kręgi rozpoznawały towar lub usługę jako pochodzące z określonego przedsiębiorstwa. A zatem nie każde używanie znaku towarowego stanowi używanie w charakterze znaku towarowego.

(por. pkt 55–57)