Προσφυγή της 19ης Νοεμβρίου 2007 - Aer Lingus Group κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση T-411/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aer Lingus Group plc (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: A. Burnside, Socilitor, B. van de Walle de Ghelcke, avocat, και T. Snels, avocat)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 11ης Οκτωβρίου 2007, και

να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C(2007)4600 της Επιτροπής, της 11ης Οκτωβρίου 2007, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση της προσφεύγουσας περί κινήσεως της διαδικασίας του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου (κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων) και περί λήψεως προσωρινών μέτρων δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 5, του εν λόγω κανονισμού, κατόπιν της αποφάσεως C(2007)3104 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2007, (απόφαση περί απαγορεύσεως) που χαρακτηρίζει πράξη συγκέντρωσης ως μη συμβατή προς την κοινή αγορά και τη λειτουργία της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/M.4439 - Ryanair - Aer Lingus).

Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 8, παράγραφοι 4 και 5, του κοινοτικού κανονισμού περί συγκεντρώσεων, κρίνοντας ότι δεν ήταν αρμόδια να υποχρεώσει τη Ryanair, κατόπιν της εκδόσεως της αποφάσεως περί απαγορεύσεως, να μεταβιβάσει τη μειοψηφική συμμετοχή που κατείχε στην Aer Lingus ή να λάβει άλλα μέτρα για την επαναφορά στην κατάσταση που υπήρχε πριν τη συγκέντρωση ή να λάβει προσωρινά μέτρα.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ειδικότερα ότι, εφόσον η Επιτροπή έκρινε ρητώς ότι η μειοψηφική συμμετοχή και η δημόσια προσφορά εξαγοράς της Ryanair επί της Aer Lingus αποτελούσαν αναπόσπαστο τμήμα της ίδιας συγκεντρώσεως, κατά συνέπεια η απαγορευθείσα συγκέντρωση είχε εν μέρει πραγματοποιηθεί. Επιπλέον, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, υπό τις συνθήκες αυτές, το άρθρο 8, παράγραφοι 4 και 5, του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων παρέχει στην Επιτροπή την αρμοδιότητα να λαμβάνει μέτρα όσον αφορά τις αρνητικές για τον ανταγωνισμό συνέπειες που προκύπτουν από τη μειοψηφική συμμετοχή που συνδέει δύο εταιρίες που θεωρούνται ως οι πλησιέστεροι ανταγωνιστές στα αεροπορικά δρομολόγια από και προς την Ιρλανδία.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται εξάλλου ότι η Επιτροπή, μη δεχόμενη την αποκλειστική της αρμοδιότητα και αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο παρέμβασης των κρατών μελών, δεν έλαβε υπόψη της το άρθρο 21, παράγραφος 3, του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων.

____________