Προσφυγή της 9ης Αυγούστου 2013 – Chin Haur Indonesia κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση T-412/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Chin Haur Indonesia (Tangerang, Ινδονησία) (εκπρόσωποι: T. Müller-Ibold και F.C. Laprévote, δικηγόροι)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει μερικώς τα άρθρα 1, παράγραφος 1 και 1, παράγραφος 3 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 501/20131 του Συμβουλίου, κατά το μέτρο που το Συμβούλιο επέβαλε δασμό αντιντάμπινγκ και στην προσφεύγουσα και απέρριψε την αίτηση απαλλαγής της,
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά και λοιπά έξοδα του προσφεύγοντος σχετικά με την παρούσα υπόθεση, και
να λάβει κάθε άλλο μέτρο που θεωρεί κατάλληλο.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.
Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο δεν απέδειξαν καταστρατήγηση αναφορικά με εισαγωγές από την Ινδονησία και συνεπώς υπέπεσαν σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον:
το συμπέρασμα ότι υπήρξε αλλαγή στον τρόπο διεξαγωγής των εμπορικών συναλλαγών είναι προδήλως εσφαλμένο.
το Συμβούλιο εσφαλμένα έκρινε ότι Ινδονήσιοι παραγωγοί, ιδίως η προσφεύγουσα, μεταφόρτωναν ποδήλατα από την Κίνα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το Συμβούλιο κατέληξε εσφαλμένα στο συμπέρασμα ότι η προσφεύγουσα δεν ήταν συνεργάσιμη και εξ αυτού του λόγου εδικαιολογείτο απόρριψη της αιτήσεως απαλλαγής της, καθόσον:
η προσφεύγουσα συνεργάστηκε στον μέγιστο δυνατό βαθμό,
το συμπέρασμα περί μη συνεργασίας είναι αδικαιολόγητο,
το συμπέρασμα του Συμβουλίου περί μη συνεργασίας στερείται αιτιολογίας,
Το Συμβούλιο δεν έλαβε υπόψη πρόσθετες πληροφορίες που παρασχέθηκαν από την προσφεύγουσα.Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι κατά την έρευνα παραβιάσθηκαν οι διαδικαστικές εγγυήσεις, καθόσον:η Επιτροπή δεν τήρησε την υποχρέωσή της να κρίνει αντικειμενικά τα στοιχεία που είχε στη διάθεσή της,η έρευνα της Επιτροπής πάσχει από διαδικαστικές παρατυπίες.Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η άρνηση να της χορηγηθεί έκπτωση συνιστά παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, καθώς:– η Επιτροπή μερολήπτησε εις βάρος της προσφεύγουσας χορηγώντας απαλλαγή σε εξαγωγείς που βρίσκονταν σε παρόμοια θέση με εκείνην, ενώ απέρριψε τη δική της αίτηση απαλλαγής,– η προσφεύγουσα έτυχε της ίδιας μεταχειρίσεως με παραγωγούς που αρνήθηκαν πλήρως να συνεργαστούν.Με τον πέμπτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι οι περιεχόμενες στον εκτελεστικό κανονισμό διαπιστώσεις σχετικά με τη ζημία και το ντάμπινγκ δεν συνάδουν με τον βασικό κανονισμό αντιντάμπινγκ, καθόσον:– η διαπίστωση περί υπονομεύσεως του επανορθωτικού αποτελέσματος του δασμού αντιντάμπινγκ είναι εσφαλμένη.– η Επιτροπή διαπίστωσε την ύπαρξη ντάμπινγκ μέσω αναξιόπιστων
και ακατάλληλων δεδομένων και αρνήθηκε, εσφαλμένα, να εξετάσει στοιχεία σχετικά με τιμές που υποβλήθηκαν από την π
ροσφεύγουσα.
________________________1 Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 501/2013 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2013 , για
την επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβλήθη
κε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 990/2011 στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στις εισαγωγές ποδηλάτων πο
υ αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία, είτε έχουν δηλωθεί ως καταγωγής Ινδονησίας, Μαλαισίας, Σρι Λάνκα και Τυνησίας ή όχι (ΕΕ 2013, L