Sprawa T‑412/13
Chin Haur Indonesia, PT
przeciwko
Radzie Unii Europejskiej
Dumping – Przywóz rowerów wysyłanych z Indonezji, Malezji, ze Sri Lanki i z Tunezji – Rozszerzenie na ten przywóz ostatecznego cła antydumpingowego wprowadzonego na przywóz rowerów pochodzących z Chin – Obejście – Brak współpracy – Artykuły 13 i 18 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 – Obowiązek uzasadnienia – Błąd w ocenie
Streszczenie – wyrok Sądu (siódma izba) z dnia 19 marca 2015 r.
1. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Przebieg dochodzenia – Uprawnienia Komisji – Granice – Obowiązek współpracy przedsiębiorstw, których dotyczy skarga – Zakres
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009)
2. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Obejście – Ustalenie obejścia – Wysłanie produktu, na który nałożono środki antydumpingowe przez państwa trzecie – Kryteria oceny – Okoliczność niepozwalająca na stwierdzenie istnienia przeładunku
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 13 ust. 1 akapit drugi, art. 13 ust. 2)
3. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Przebieg dochodzenia – Wykorzystanie dostępnych danych w przypadku odmowy współpracy przez przedsiębiorstwo – Warunki – Charakter alternatywny
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 18 ust. 1)
4. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Przebieg dochodzenia – Wykorzystanie dostępnych danych w przypadku odmowy współpracy przez przedsiębiorstwo – Warunki – Fałszywe lub wprowadzające w błąd informacje – Konieczność umyślnego działania – Brak
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 18 ust. 1)
5. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Przebieg dochodzenia – Wykorzystanie dostępnych danych w przypadku odmowy współpracy przez przedsiębiorstwo – Warunki – Przyjęcie inspekcji – Okoliczność niepociągająca sama w sobie stwierdzenia lojalnej i starannej współpracy
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 18 ust. 1)
6. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Przebieg dochodzenia – Uwzględnienie informacji, które nie są idealne pod każdym względem – Warunki – Charakter kumulatywny
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 18 ust. 3)
7. Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres – Decyzja dotycząca wykorzystania dostępnych danych w przypadku odmowy współpracy przez przedsiębiorstwo, wobec którego prowadzone jest dochodzenie antydumpingowe – Spoczywający na instytucjach obowiązek wykazania wykorzystania najbardziej wiarygodnych danych – Brak
(art. 296 TFUE; rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 18 ust. 1)
8. Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Proporcjonalność – Proporcjonalny charakter środka – Kryteria oceny
9. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Obejście – Dowód na istnienie dumpingu w związku z wartościami normalnymi ustalonymi w trakcie pierwotnego dochodzenia – Określenie ceny eksportowej – Obowiązek zastosowania najwłaściwszej metody
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 13 ust. 1)
1. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 64, 80)
2. Co się tyczy ustalenia istnienia obejścia ustanowionych środków antydumpingowych, poprzez wysyłanie produktu, którego dotyczą owe środki, przez państwa trzecie, w rozumieniu art. 13 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009, nie wynika ani z owego artykułu, ani z orzecznictwa, by okoliczność, że dany eksporter nie był w stanie wykazać, iż rzeczywiście był producentem produktu podobnego lub spełniał wymogi z art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego nr 1225/2009, pozwalała instytucjom Unii na automatyczne przyjęcie wniosku, że miał miejsce przeładunek dokonany przez owego eksportera.
(por. pkt 105)
3. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 111)
4. Co się tyczy możliwości uwzględnienia dostępnych danych, gdy strona dostarczyła nieprawdziwą lub wprowadzającą w błąd informację, art. 18 ust. 1 zdanie drugie podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009 nie wymaga umyślnego działania.
W tym względzie zakres starań podjętych przez zainteresowaną stronę w celu przekazania niektórych informacji nie pozostaje koniecznie w związku z istotną jakością przekazanych informacji, a w każdym razie nie jest jedynym rozstrzygającym elementem. Jeżeli zatem żądane informacje nie zostaną ostatecznie uzyskane, Komisja może odwołać się do dostępnych danych dotyczących tych informacji.
(por. pkt 122)
5. W ramach dochodzenia antydumpingowego to do instytucji Unii należy podjęcie decyzji, czy do celów weryfikacji informacji dostarczonych przez zainteresowaną stronę uważają za niezbędne potwierdzenie tych informacji za pomocą inspekcji w pomieszczeniach tej strony oraz że w przypadku gdy zainteresowana strona przeszkadza w weryfikacji dostarczonych przez nią danych, art. 18 podstawowego rozporządzenia antydumpingowych nr 1225/2009 znajduje zastosowanie i dostępne dane mogą zostać wykorzystane.
W tym względzie, jeżeli odmowa przyjęcia inspekcji jest sprzeczna z celem lojalnej i starannej współpracy, do którego zapewnienia dąży art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, to fakt wyrażenia na nią zgody nie może sam w sobie prowadzić do potwierdzenia współpracy.
W tych okolicznościach fakt przedłożenia formularza dotyczącego wyłączenia, a następnie jego skorygowanej wersji, a także przyjęcie pracowników Komisji w ramach wizyty weryfikacyjnej, nie wystarcza do stwierdzenia współpracy lub powstania po stronie instytucji Unii obowiązku uwzględnienia niepełnych informacji.
(por. pkt 123, 124)
6. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 125)
7. W ramach dochodzenia antydumpingowego, co się tyczy decyzji o uwzględnieniu dostępnych danych w wypadku odmowy współpracy przedsiębiorstwa, nie wynika ani z art. 18 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009, ani z orzecznictwa, by dane instytucje powinny uzasadnić, dlaczego dostępne wykorzystane dane były najlepsze z możliwych.
(por. pkt 130, 139)
8. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 144)
9. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 149, 150, 152, 153)