Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2011 r. - Cementos Molins przeciwko Komisji

(Sprawa T-424/11)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Cementos Molins, SA (Sant Vicenç dels Horts, Hiszpania) (przedstawiciele: C. Fernández Vicién, I. Moreno-Tapia Rivas i M. López Garrido, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-    stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca wnosi zgodnie z art. 263 TFUE o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej w sprawie amortyzacji podatkowej finansowej wartości firmy w związku z nabyciem udziałów w zagranicznych przedsiębiorstwach C45/07 (ex NN 51/07, ex CP 9/07) wdrożonej przez Hiszpanię¹.

W uzasadnieniu strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 107 TFUE.

Zdaniem skarżącej decyzja narusza art. 107 TFUE ze względu na to, iż uznaje, że amortyzacja podatkowa finansowej wartości firmy w związku z nabyciem udziałów w zagranicznych przedsiębiorstwach określona w art. 12 ust. 5 TRLIS stanowi pomoc państwa niezgodną z rynkiem wewnętrznym. Skarżąca twierdzi, że nie wystąpiły w tej amortyzacji elementy korzyści, wpływu na wewnątrzwspólnotową wymianę handlową ani selektywnego charakteru.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady uzasadnionych oczekiwań i obowiązku uzasadnienia zgodnie z zasadą uzasadnionych oczekiwań.

Zarzut ten dzieli się na dwie części, z których każda dotyczy okresu ochrony uzasadnionych oczekiwań ustanowionego w art. 1 ust. 2 i 3 zaskarżonej decyzji:

Część pierwsza zarzutu drugiego: tytułem żądania głównego, naruszenie zasady uzasadnionych oczekiwań. Skarżąca twierdzi, że zasada ta powinna chronić przed odzyskaniem pomocy wszystkich beneficjentów pomocy aż do dnia opublikowania zaskarżonej decyzji, ponieważ publikacja decyzji o wszczęciu nie jest wystarczająca, aby naruszyć uzasadnione oczekiwania powstałe w wyniku oświadczeń Komisji Europejskiej przed Parlamentem Europejskim.

Część druga zarzutu drugiego: tytułem żądania ewentualnego, naruszenie zasady uzasadnionych oczekiwań i obowiązku uzasadnienia. Skarżąca twierdzi, iż Komisja Europejska niesłusznie wyłączyła z okresu, w jakim przysługuje ochrona uzasadnionych oczekiwań cały dzień publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej decyzji o wszczęciu postępowania, która doprowadziła do wydania zaskarżonej decyzji. W pierwszej kolejności, ponieważ zgodnie z przepisami wspólnotowymi ostatni dzień terminu powinien w całości zaliczać się do tego terminu; w drugiej kolejności, ponieważ wyłączenie wspomnianego dnia z okresu objętego ochroną uzasadnionych oczekiwań w sentencji zaskarżonej decyzji jest sprzeczne z uzasadnieniem tej decyzji.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności w odniesieniu do zasady uzasadnionych oczekiwań.

Skarżąca podnosi, że nieproporcjonalne jest żądanie Komisji, aby w celu zastosowania zasady uzasadnionych oczekiwań w przypadku art. 1 ust. 4 zaskarżonej decyzji, istniały wyraźne przeszkody prawne dla transgranicznych połączeń jednostek gospodarczych.

____________

¹ - Opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 21 maja 2011 r., L 135 s. 1.