Language of document :

Odwołanie wniesione w dniu 5 grudnia 2012 r. przez Moisesa Bermeja Gardego od wyroku wydanego w dniu 25 września 2012 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-41/10 Bermejo Garde przeciwko EKES

(Sprawa T-530/12 P)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Moises Bermejo Garde (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat L. Levi)

Druga strona postępowania: Europejski Komitet Ekonomiczno - Społeczny (EKES)

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej z dnia 25 września 2012 r. w sprawie F-41/10;

w konsekwencji, uwzględnienie żądań przedstawionych w pierwszej instancji przez wnoszącego odwołanie, i tak,

stwierdzenie nieważności decyzji przewodniczącego EKES nr 88/10 A z dnia 3 marca 2010 r. o oddaleniu wniosku wnoszącego odwołanie z dnia 7 grudnia 2009 r. oraz o przeniesieniu go z urzędu na inne stanowisko ;

stwierdzenie nieważności załącznika do decyzji nr 88/10 z dnia 25 marca 2010 r.

stwierdzenie nieważności decyzji nr 133/10 A z dnia 24 marca 2010 r. o odebraniu wnoszącemu odwołanie funkcji kierownika wydziału służby prawnej ze skutkiem natychmiastowym i przeniesieniu go na stanowisko kierownika wydziału w innej służbie ze skutkiem od dnia 6 kwietnia 2010 r.;

stwierdzenie nieważności decyzji przewodniczącego EKES nr 184/10 A z dnia 13 kwietnia 2010 r. o przeniesieniu skarżącego z urzędu do dyrekcji logistyki ze skutkiem od dnia 6 kwietnia 2010 r.;

zasądzenie od strony pozwanej kwoty 17 500 EUR tytułem odszkodowania;

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania;

obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi pięć zarzutów. Jego zdaniem Sąd do spraw Służby Publicznej uznał, że wprawdzie wnoszący odwołanie poniósł szkodę z racji udostępnienia informacji jego przełożonym, ponieważ został odwołany z funkcji kierownika wydziału służby prawnej, ale że rzeczona szkoda nie wynikała z naruszenia art. 12a i art. 22a regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej.

1.    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia pojęcia aktu niekorzystnego jak również przeinaczenia okoliczności wynikających z akt sprawy (dotyczący przede wszystkim pkt 44 - 64 zaskarżonego wyroku).

2.    Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady poszanowania prawa do obrony jak również naruszenia art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (dotyczący pkt 114 - 118 zaskarżonego wyroku).

3.    Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 12a, 22a i 86 regulaminu pracowniczego, jak również naruszenia obowiązku uzasadnienia i przeinaczenia okoliczności wynikających z akt sprawy (dotyczący przede wszystkim pkt 133 i nast. zaskarżonego wyroku).

4.    Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 86 regulaminu pracowniczego, załącznika IX do regulaminu pracowniczego i ogólnych przepisów wykonawczych do załącznika IX do regulaminu pracowniczego i zasady poszanowania prawa do obrony, jak również przeinaczenia okoliczności wynikających z akt sprawy i naruszenia obowiązku uzasadnienia (dotyczący przede wszystkim pkt 75 - 78 zaskarżonego wyroku).

5.    Zarzut piąty dotyczący naruszenia reguł dotyczących właściwości autora aktu, jak również naruszenia art. 22a regulaminu pracowniczego i art. 72 wewnętrznego regulaminu EKES (dotyczący pkt 70 i 71 zaskarżonego wyroku).

____________