Sprawa T‑136/14

Tilda Riceland Private Ltd

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego
(znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego BASmALI – Wcześniejszy niezarejestrowany znak towarowy lub wcześniejsze oznaczenie BASMATI – Względna podstawa odmowy rejestracji – Artykuł 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 207/2009

Streszczenie – wyrok Sądu (szósta izba) z dnia 30 września 2015 r.

1.      Prawo krajowe – Odesłanie do praw krajowych – Prawo Zjednoczonego Królestwa – Powództwo oparte na bezprawnym używaniu nazwy (action for passing off)

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela niezarejestrowanego znaku towarowego lub innego oznaczenia używanego w obrocie handlowym – Używanie oznaczenia w obrocie handlowym – Pojęcie

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 4)

3.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Skarga do sądu Unii – Właściwość Sądu – Kontrola zgodności z prawem decyzji izb odwoławczych

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 65 ust. 2)

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 20–22)

2.      W świetle art. 8 ust. 4 rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego oznaczenie musi być używane jako element odróżniający w tym znaczeniu, że musi służyć do określania działalności gospodarczej wykonywanej przez jego właściciela.

Jednakże nie oznacza to, że używanie oznaczenia na gruncie art. 8 ust. 4 rozporządzenia nr 207/2009 musi polegać wyłącznie na wskazywaniu pochodzenia handlowego danych towarów lub usług.

Przepis ten obejmuje bowiem swoim zakresem niezarejestrowane znaki towarowe oraz wszelkie „inne oznaczenia” używane w obrocie gospodarczym. W tym kontekście w braku odmiennych wskazówek używanie danego oznaczenia może nie tylko sprowadzać się, w zależności od charakteru owego oznaczenia, do wskazywania właściwemu kręgowi odbiorców pochodzenia handlowego danego towaru, lecz także w szczególności polegać na określaniu jego pochodzenia geograficznego i właściwych mu cech szczególnych lub cech, dzięki którym cieszy się on reputacją. A zatem można uznać, że dane oznaczenie, w zależności od jego cech, stanowi element odróżniający, jeżeli jego funkcją jest informowanie o tym, że dane towary lub usługi pochodzą z tego, a nie z innego przedsiębiorstwa, lecz także w szczególności, jeżeli jego funkcją jest odróżnianie niektórych towarów lub usług od innych podobnych towarów i usług. Odmienna wykładnia prowadziłaby do wyłączenia z zakresu art. 8 ust. 4 rozporządzenia nr 207/2009 tych oznaczeń, które są używane przez kilka podmiotów, lub tych, które są używane w połączeniu ze znakami towarowymi, mimo że ów przepis takiego wyłączenia nie przewiduje.

(por. pkt 27–29)

3.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 33)