ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 13ης Οκτωβρίου 2015

Υπόθεση T‑131/14 P

Catherine Teughels

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως – Ανταναίρεση – Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Συντάξεις – Μεταφορά των εθνικών συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων – Προτάσεις αναγνωρίσεως συντάξιμων ετών – Μη βλαπτική πράξη – Απαράδεκτο της προσφυγής – Άρθρο 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ολομέλεια) της 11ης Δεκεμβρίου 2013, Teughels κατά Επιτροπής (F‑117/11, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2013:196).

Απόφαση:      Η απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ολομέλεια) της 11ης Δεκεμβρίου 2013, Teughels κατά Επιτροπής (F‑117/11), αναιρείται. Η προσφυγή της Catherine Teughels ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F‑117/11 απορρίπτεται. Η C. Teughels φέρει τα δικαστικά της έξοδα της αναιρετικής δίκης και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που αφορούν την αίτηση αναιρέσεως. Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα που αφορούν την ανταναίρεση. Η C. Teughels καθώς και η Επιτροπή φέρουν έκαστη τα δικά της δικαστικά έξοδα όσον αφορά την πρωτόδικη δίκη.

Περίληψη

1.      Υπαλληλικές προσφυγές – Βλαπτική πράξη – Έννοια – Πρόταση αναγνωρίσεως συντάξιμων ετών για μεταφορά στο σύστημα της Ένωσης συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν πριν την ανάληψη υπηρεσίας στην Ένωση – Δεν εμπίπτει – Απόφαση περί αναγνωρίσεως συντάξιμων ετών εκδοθείσα μετά τη μεταφορά του κεφαλαίου που αντιστοιχεί στα αποκτηθέντα συνταξιοδοτικά δικαιώματα – Εμπίπτει

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 91 § 1 και παράρτημα VIII, άρθρο 11 § 2)

2.      Υπάλληλοι – Συντάξεις – Συνταξιοδοτικά δικαιώματα αποκτηθέντα πριν την ανάληψη υπηρεσίας στην Ένωση – Μεταφορά στο σύστημα της Ένωσης – Δικαίωμα του ενδιαφερομένου να πληροφορηθεί, πριν από τη μεταφορά, τον οριστικό αριθμό συντάξιμων ετών που θα του αναγνωριστούν – Δικαίωμα να ζητήσει προηγουμένως από τον δικαστή της Ένωσης να αποφανθεί – Δεν υφίστανται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα VIII, άρθρο 11 § 2)

3.      Υπαλληλικές προσφυγές – Αρμοδιότητα του δικαστή της Ένωσης – Γνωμοδότηση – Δεν εμπίπτει

(Άρθρο 270 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 91 § 1)

1.      Πρόταση περί αναγνωρίσεως συντάξιμων ετών, η οποία κοινοποιείται σε υπάλληλο ενόψει της μεταφοράς στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που έχουν αποκτηθεί στο πλαίσιο άλλου συστήματος, δεν παράγει δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα τα οποία θίγουν απευθείας και άμεσα την έννομη κατάσταση του αποδέκτη της, μεταβάλλοντάς την ουσιωδώς. Ως εκ τούτου, η εν λόγω πρόταση δεν συνιστά βλαπτική πράξη κατά την έννοια του άρθρου 91, παράγραφος 1, του ΚΥΚ.

Σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ, ο πραγματικός καθορισμός του αριθμού συντάξιμων ετών που αναγνωρίζονται στον υπάλληλο ο οποίος ζητεί τη μεταφορά στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ένωσης των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τα οποία απέκτησε στο πλαίσιο άλλου συστήματος συντελείται κατά λογική αναγκαιότητα μετά τη μεταφορά συγκεκριμένου χρηματικού ποσού, «βάσει του μεταφερθέντος κεφαλαίου». Επομένως, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι η πρόταση καθορισμού συντάξιμων ετών η οποία κοινοποιείται, ως εκ της ίδιας της φύσεώς της, πριν την πραγματοποίηση της εν λόγω μεταφοράς δύναται να έχει ως αποτέλεσμα τον καθορισμό αριθμού συντάξιμων ετών.

Ο αριθμός των αναγνωριζόμενων συντάξιμων ετών προκύπτει από την εφαρμογή της μεθόδου μετατροπής σε συντάξιμα έτη του κεφαλαίου που αντιπροσωπεύει τα προγενέστερα δικαιώματα, μεθόδου προβλεπόμενης στις γενικές εκτελεστικές διατάξεις τις οποίες εκδίδει το οικείο όργανο σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ.

Συγκεκριμένα, η απόφαση που εκδίδεται αφότου πραγματοποιηθεί η μεταφορά του κεφαλαίου του αντιστοιχούντος στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που απέκτησε o ενδιαφερόμενος πριν την ανάληψη των καθηκόντων του είναι εκείνη που αποτελεί βλαπτική πράξη και είναι δεκτική προσφυγής ακυρώσεως κατά το άρθρο 91, παράγραφος 1, του ΚΥΚ.

(βλ. σκέψεις 52, 54, 58 και 70)

2.      Το άρθρο 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ δεν απαιτεί να διασφαλίζεται η δυνατότητα του ενδιαφερομένου, πριν αποφασίσει αν θα ασκήσει ή όχι το δικαίωμά του να μεταφέρει στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ένωσης τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που απέκτησε σε άλλο σύστημα, να πληροφορηθεί τον οριστικό αριθμό συντάξιμων ετών που θα του αναγνωριστούν μετά τη μεταφορά αυτή.

Ούτε απαιτεί η διάταξη αυτή οι διαφορές που ενδέχεται να ανακύψουν μεταξύ του ενδιαφερόμενου και του οργάνου στο οποίο ανήκει ως προς την ερμηνεία και την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων να επιλύονται από τον δικαστή της Ένωσης πριν καν ο ενδιαφερόμενος αποφασίσει αν επιθυμεί ή όχι τη μεταφορά στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ένωσης των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που έχει αποκτήσει σε άλλο σύστημα.

(βλ. σκέψη 75)

3.      Το άρθρο 270 ΣΛΕΕ δεν παρέχει στον δικαστή της Ένωσης την αρμοδιότητα να εκδίδει γνωμοδοτήσεις αλλά μόνον να αποφαίνεται επί οποιασδήποτε διαφοράς μεταξύ της Ένωσης και των υπαλλήλων της, εντός των ορίων και υπό τους όρους που καθορίζει ο ΚΥΚ.

Ακριβώς όμως το άρθρο 91, παράγραφος 1, του ΚΥΚ προβλέπει ότι προσφυγή ακυρώσεως μπορεί να στρέφεται μόνον κατά βλαπτικής πράξεως. Αν η πράξη κατά της οποίας ασκήθηκε η προσφυγή δεν είναι βλαπτική για τον προσφεύγοντα, η προσφυγή είναι απαράδεκτη. Το ενδεχόμενο συμφέρον του προσφεύγοντος να επιλυθεί επί της ουσίας το ζήτημα το οποίο εγείρει με την προσφυγή του είναι, συναφώς, άνευ σημασίας.

(βλ. σκέψεις 77 και 78)