Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2009 - Balfe κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-219/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Richard Balfe (Newmarket, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Μιλάνο, Ιταλία), C (Μαδρίτη, Ισπανία), C (Lancashire, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Gnobkummerfeld, Γερμανία), C (Longré, Γαλλία), C (Saint-Martin de Crau, Γαλλία), C (Bregenz, Αυστρία), C (West Yorkshire, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Μασσαλία, Γαλλία), C (Rudsebheim, Γερμανία), C (Devon, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Βαρκελώνη, Ισπανία), C (Παρίσι, Γαλλία), C (Wexford, Ιρλανδία), C (Bozen, Ιταλία), C (Μαδρίτη), C (Πόρτο, Πορτογαλία), C (Iaf Nennhau, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Μιλάνο), C (Limonest, Γαλλία), C (Colares-Sintra, Πορτογαλία), C (Benfica do Ribatejo, Πορτογαλία), C (Saint-Étienne, Γαλλία), C (Cournon-d'Auvergne, Γαλλία), C (Lutterworth Leics, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Cumbria, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Oxfordshire, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Bratislava, Σλοβακία), C (Πολωνία), C (Βαρσοβία, Πολωνία), C (Radom, Πολωνία), C (Boulogne-Billancourt, Γαλλία), C (Ελσίνκι, Φινλανδία), C (Λυόν, Γαλλία), C (Αθήνα, Ελλάδα), C (Funchal, Πορτογαλία), C (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Val-d'Ajol, Γαλλία), C (Ταλίν, Εσθονία), C (Γλασκώβη, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Riom, Γαλλία), C (Hampshire, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Coventry, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Ελσίνκι), C (Κρακοβία, Πολωνία), C (Παμπλόνα, Ισπανία), C (Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Λισσαβόνα, Πορτογαλία), C (Λισσαβόνα), C (Παρίσι), C (Βουδαπέστη, Ουγγαρία), C (Maia, Πορτογαλία), C (Bielsko-Biala, Πολωνία), C (Wetherby, Ηνωμένο Βασίλειο), C (La Possession, Γαλλία), C (Cornwall, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Epernay, Γαλλία), C (Bolton, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Kepno, Πολωνία), C (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες), C (Παλέρμο, Ιταλία), C (Kent, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Bedforshire, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Βαρσοβία) και Fonds de pension-députés au Parlement européen (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis και E. Marchal, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει τις αποφάσεις του Προεδρείου του Κοινοβουλίου της 9ης Μαρτίου και 3ης Απριλίου 2009 με τις οποίες τροποποιήθηκε το προαιρετικό σύστημα επικουρικής συντάξεως των ευρωβουλευτών·

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα προσφυγή, οι προσφεύγοντες ζητούν να ακυρωθούν οι αποφάσεις του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 9ης Μαρτίου και 3ης Απριλίου 2009 με τις οποίες τροποποιήθηκε η ρύθμιση περί του (προαιρετικού) συστήματος επικουρικής συντάξεως το οποίο περιλαμβάνεται στο παράρτημα VIII της ρυθμίσεως σχετικά με τα έξοδα και τις αποζημιώσεις των ευρωβουλευτών. Οι τροποποιήσεις αφορούν στην ουσία την κατάργηση της δυνατότητας λήψεως πρόωρης συντάξεως από το πεντηκοστό έτος της ηλικίας και της δυνατότητας λήψεως εφάπαξ συντάξεως, καθώς και την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδοτήσεως από το εξηκοστό στο εξηκοστό τρίτο έτος της ηλικίας.

Οι προσφεύγοντες διατυπώνουν τέσσερις λόγους ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλουν ότι:

το Κοινοβούλιο ήταν αναρμόδιο να τροποποιήσει μονομερώς τους όρους της συμβάσεως εντάξεως στο προαιρετικό σύστημα επικουρικής συντάξεως·

με το να παραβλεφθούν σαφείς όροι του Οργανισμού των ευρωβουλευτών και με το να μην προβλεφθεί κανένα μεταβατικό μέτρο, προσβλήθηκαν κεκτημένα δικαιώματα και παραβιάστηκαν οι αρχές της ίσης μεταχειρίσεως, της αναλογικότητας και της ασφάλειας δικαίου·

η αιτιολογία που παρατίθεται στις προσβαλλόμενες πράξεις περιέχει σφάλματα όσον αφορά τόσο το νομικό καθεστώς του συγκεκριμένου προαιρετικού συστήματος επικουρικής συντάξεως όσο και τη διαχείριση και την οικονομική κατάσταση του ταμείου συντάξεων·

οι αμιγώς εξουσιαστικές ρήτρες είναι άκυρες και, με τη μονομερή και αναδρομική τροποποίηση των όρων της δεσμεύσεως καθώς και με τη μη πρόβλεψη αποζημιώσεως, παραβιάστηκε η αρχή της καλόπιστης εκτελέσεως.

____________