ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (ολομέλεια)

της 24ης Ιουνίου 2008

Υπόθεση F-116/05

Maria Concetta Cerafogli και Paolo Poloni

κατά

Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ)

«Υπαλληλική υπόθεση – Προσωπικό της ΕΚΤ – Αποδοχές – Μέθοδος υπολογισμού της ετήσιας αναπροσαρμογής των αποδοχών – Εκτέλεση αποφάσεως του κοινοτικού δικαστή – Επιβεβαιωτική πράξη – Απαράδεκτο»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 36.2 του Πρωτοκόλλου για το καταστατικό του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που έχει προσαρτηθεί στη Συνθήκη ΕΚ, με την οποία η M. Cerafogli και ο P. Poloni ζητούν ιδίως και, κατ’ ουσίαν, αφενός, την ακύρωση των εκκαθαριστικών σημειωμάτων μισθοδοσίας τους για τον Ιούλιο του 2001, τα οποία εξέδωσε η ΕΚΤ τον Φεβρουάριο του 2005 σε εκτέλεση της αποφάσεως του Πρωτοδικείου της 20ής Νοεμβρίου 2003, Τ-63/02, Cerafogli και Poloni κατά ΕΚΤ (Συλλογή 2003, σ. ΙΙ-4929), και, αφετέρου, την επιδίκαση αποζημιώσεως.

Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

Υπάλληλοι – Υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – Προσφυγή – Βλαπτική πράξη – Έννοια – Επιβεβαιωτική πράξη – Δεν εμπίπτει

(Πρωτόκολλο για το καταστατικό του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, άρθρο 36.2· Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91· όροι απασχόλησης του προσωπικού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, άρθρο 42)

Πρέπει να εφαρμόζεται, κατ’ αναλογίαν, επί των προσφυγών που στηρίζονται στο άρθρο 36.2 του Πρωτοκόλλου για το καταστατικό του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και στο άρθρο 42 των όρων απασχόλησης του προσωπικού της Τράπεζας η νομολογία κατά την οποία βλαπτική πράξη είναι εκείνη που επηρεάζει, ευθέως και άμεσα, τη νομική κατάσταση του ενδιαφερομένου, λαμβανομένου υπόψη ότι δεν είναι δυνατό να αναγνωρισθεί ως έχουσα την ιδιότητα της βλαπτικής πράξεως μια αμιγώς επιβεβαιωτική πράξη, όπως είναι μια πράξη που δεν περιέχει κανένα νέο στοιχείο σε σχέση με προγενέστερη βλαπτική πράξη.

(βλ. σκέψεις 41 έως 43)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 21 Ιανουαρίου 1987, 204/85, Στρογγύλη κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, Συλλογή 1987, σ. 389, σκέψη 6

ΠΕΚ: 7 Ιουνίου 1991, T‑14/91, Weyrich κατά Επιτροπής, Συλλογή 1991, σ. II‑235, σκέψη 35· 9 Ιουνίου 1998, T‑173/95, Biedermann κ.λπ. κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 1998, σ. I‑A‑273 και II‑831, σκέψη 39