Sprawa T‑122/14

Republika Włoska

przeciwko

Komisji Europejskiej

Niewykonanie wyroku Trybunału stwierdzającego uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego – Okresowa kara pieniężna – Decyzja określająca wysokość okresowej kary pieniężnej – Metoda obliczania odsetek mająca zastosowanie w przypadku bezprawnie przyznanej pomocy – Odsetki składane

Streszczenie – wyrok Sądu (szósta izba) z dnia 9 czerwca 2016 r.

Pomoc przyznawana przez państwa – Odzyskanie bezprawnie przyznanej pomocy – Zapłata odsetek uzasadniona koniecznością przywrócenia wcześniejszej sytuacji – Stosowanie odsetek składanych – Rozporządzenie nr 794/2004 – Zakres stosowania ratione temporis – Określenie metody obliczania odsetek mającej zastosowanie przed wydaniem wspomnianego rozporządzenia w przypadku bezprawnie przyznanej pomocy – Odesłanie do prawa krajowego

(art. 108 ust. 2 TFUE; rozporządzenie Komisji nr 794/2004, art. 11 ust. 2, art. 13)

Jakkolwiek art. 11 ust. 2 rozporządzenia nr 794/2004 w sprawie wykonania rozporządzenia nr 659/1999 w sprawie wykonania artykułu [108 TFUE] stanowi, że naliczane będą odsetki składane do dnia odzyskania pomocy i że odsetki narosłe w latach wcześniejszych podlegają oprocentowaniu w każdym kolejnym roku, to jednak należy stwierdzić, że ów przepis ma zastosowanie, zgodnie z art. 13 akapit piąty owego rozporządzenia, jedynie do decyzji w sprawie odzyskania doręczonych po dniu wejścia w życie tego rozporządzenia, czyli po dniu 20 maja 2004 r. W związku z powyższym art. 11 ust. 2 tego rozporządzenia nie ma jako taki zastosowania ratione temporis do decyzji o odzyskaniu bezprawnie przyznanej pomocy doręczonej państwu członkowskiemu przed tą datą.

W tym względzie w braku przepisu prawa Unii w tej dziedzinie kwestia ustalenia, czy w danym przypadku odsetki będą naliczane zgodnie z metodą prostą, czy składaną, jest regulowana przez prawo krajowe. A zatem w przypadku decyzji o odzyskaniu poprzedzających wejście w życie rozporządzenia nr 794/2004 odsetki składane podlegają uwzględnieniu tylko wówczas, gdy odpowiada to reżimowi mającemu zazwyczaj zastosowanie w prawie krajowym

(por. pkt 59–61, 64, 65)