Skarga wniesiona w dniu 12 marca 2024 r. – AlfaStrakhovanie/Rada

(Sprawa T-150/24)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: AlfaStrakhovanie (Moskwa, Rosja) (przedstawiciel: A. Genko, adwokat)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 269/2014¹ z dnia 17 marca 2014 r., zmienionego w dniu 18 grudnia 2023 r. rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2023/2875² , w zakresie, w jakim dotyczy ono skarżącej wskutek dodania jej do wykazu podmiotów objętych sankcjami pod numerem 270;

stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2014/145/WPZiB¹ z dnia 17 marca 2014 r., zmienionej w dniu 18 grudnia 2023 r. decyzją Rady (WPZiB) 2023/2871² , w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącej w związku z dodaniem jej do wykazu podmiotów objętych sankcjami pod numerem 270;

obciążenie Rady UE kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia ze względu na to, że Rada nie przedstawiła żadnego indywidualnego, szczególnego i konkretnego powodu pozwalającego na zakwalifikowanie skarżącej według zastosowanych wobec niej kryteriów.

Zarzut drugi dotyczący błędu w ocenie ze względu na to, że uzasadnienie zawiera błędne twierdzenia, a materiał dowodowy nie wykazuje okoliczności faktycznych uzasadniających umieszczenie skarżącej w wykazie osób objętych sankcjami.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia praw podstawowych, w tym prawa własności i wolności prowadzenia działalności gospodarczej, a także zasady proporcjonalności ze względu na nieproporcjonalny wpływ na osoby trzecie oraz brak możliwości realizacji przez sankcje celów rozporządzenia nr 269/2014.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady niedyskryminacji ze względu na nieproporcjonalny wpływ na osoby trzecie i niemożność osiągnięcia celów rozporządzenia nr 269/2014.

Zarzut piąty dotyczący możliwości przyjęcia środków mniej restrykcyjnych od rozpatrywanych środków.

Zarzut szósty dotyczący podnoszonej incydentalnie niezgodności z prawem kryterium przewidzianego w art. 3 ust. 1 lit. f) rozporządzenia nr 269/2014 ze względu na brak wystarczającego związku między kryterium a realizowanym celem oraz ze względu na naruszenie podstawowych zasad Unii, a w szczególności zasad równości i niedyskryminacji.

Zarzut siódmy dotyczący naruszenia przepisów formalnych ze względu na niemożność prawidłowego zidentyfikowania przez Radę osób objętych środkami restrykcyjnymi.

____________

¹ Rozporządzenie Rady (UE) nr 269/2014 z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (Dz.U. 2014, L 78, s. 6).

¹ Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2023/2875 z dnia 18 grudnia 2023 r. wykonujące rozporządzenie (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (Dz.U. L, 2023/2875).

¹ Decyzja Rady 2014/145/WPZiB z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi (Dz.U. 2014, L 78, s. 16).

¹ Decyzja Rady (WPZiB) 2023/2871 z dnia 18 grudnia 2023 r. zmieniająca decyzję 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi (Dz.U. L, 2023/2871).