Προσφυγή της 29ης Σεπτεμβρίου 2008 - SOZA κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-413/08)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Slovenský ochranný Zväz Autorský pre práva k hudobným dielam (SOZA) (Μπρατισλάβα, Σλοβακική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: M. Favart, δικηγόρος)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
να ακυρώσει το άρθρο 3 της αποφάσεως της Επιτροπής της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/C2/38.698 - CISAC), και
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί τη μερική ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/C2/38.698 - CISAC), και, συγκεκριμένα, την ακύρωση του άρθρου της 3, με το οποίο η Επιτροπή έκρινε ότι τα μέλη της CISAC στον ΕΟΧ μετείχαν σε εναρμονισμένη πρακτική, κατά παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ, καθόσον καθόριζαν τους όρους περί της εδαφικής ισχύος των συμβάσεων εντολής προς αμοιβαία εκπροσώπηση που συνήπταν κατά τρόπο ώστε η σχετική άδεια να ισχύει μόνο για την επικράτεια του κράτους μέλους της κάθε εταιρίας συλλογικής διαχειρίσεως δικαιωμάτων.
Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται:
(i) ότι οι επίμαχοι όροι περί της εδαφικής ισχύος δεν περιλήφθηκαν στις συμβάσεις αμοιβαίας εκπροσωπήσεως στο πλαίσιο εναρμονισμένης πρακτικής, ή
(ii) επικουρικώς, ότι, ακόμη και αν υπήρχε εναρμονισμένη πρακτική κατά τον καθορισμό των όρων περί της εδαφικής ισχύος, δεν συντρέχει περιορισμός του ανταγωνισμού κατά την έννοια του άρθρου 81 ΕΚ.
Στο πλαίσιο του πρώτου λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε σφάλμα εκτιμήσεως και παρέβη τόσο το άρθρο 81 ΕΚ όσο και το άρθρο 253 ΕΚ, στο μέτρο που διαπίστωσε μεν ότι οι όροι περί εδαφικής ισχύος, οι οποίοι συνεπάγονταν κατάτμηση της κοινοτικής αγοράς, περιλήφθηκαν στις συμβάσεις αμοιβαίας εκπροσωπήσεως που συνήψε η προσφεύγουσα με τα λοιπά μέλη της CISAC στον ΕΟΧ στο πλαίσιο εναρμονισμένης πρακτικής, πλην όμως δεν στήριξε τη διαπίστωση αυτή σε κανένα αποδεικτικό στοιχείο.
Στο πλαίσιο του δεύτερου λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η προσαπτόμενη εναρμονισμένη πρακτική δεν είναι παράνομη, καθόσον αφορά έναν τομέα του ανταγωνισμού που δεν χρήζει προστασίας. Επιπλέον, ισχυρίζεται ότι, ακόμη και αν η προσαπτόμενη εναρμονισμένη πρακτική θεωρηθεί ότι περιορίζει τον ανταγωνισμό, δεν συνιστά παράβαση του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ καθόσον είναι αναγκαία προς επίτευξη ενός θεμιτού σκοπού και ανάλογη προς τον σκοπό αυτόν.
____________1 - Διεθνής Συνομοσπονδία Ενώσεων Συγγραφέων και Συνθετών