Skarga wniesiona w dniu 4 stycznia 2013 r. - ClientEarth i in przeciwko Komisji Europejskiej

(Sprawa T-8/13)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: ClientEarth (Londyn, Zjednoczone Królestwo), Générations futures (Ons-en-Bray, Francja); i Pesticide Action Network Europe (PAN Europe) (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: A. van den Biesen, lawyer)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

Stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji Komisji Unii Europejskiej z dnia 26 października 2012 r. [Ares(2012)1271350];

Nakazanie Komisji zapłaty na rzecz skarżących kwoty, która zostanie ustalona przez Sąd tytułem odszkodowania za poniesione przez nie szkody materialne i niematerialne; i

Obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżące chciałyby skorzystać z praw przyznanych im przez rozporządzenie w sprawie konwencji z Aarhus [rozporządzenie WE nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r.)². Na podstawie rzeczonego rozporządzenia wniosły one o dokonanie wewnętrznego przeglądu rozporządzenia wykonawczego Komisji (WE) nr 582/2012 z dnia 2 lipca 2012 r.⁴, zatwierdzającego substancję czynną "bifentryna" zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009. W swoim wniosku skarżące powołały się na orzecznictwo Sądu, w którym ustalona została istotna kwestia dotycząca rozporządzenia (wyroki Sądu z dnia 14 czerwca w sprawach T-338/08 i T-396/09). Niemniej jednak Komisja w drodze zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji z dnia 26 października 2012 r. postanowiła, o niedopuszczalności wniosku o dokonanie wewnętrznego przeglądu, pomimo faktu, że wobec wcześniejszych decyzji Komisji, które doprowadziły do wyroków z dnia 14 czerwca 2012 r. i były w całości podobne do decyzji wydanej w niniejszej sprawie, Sąd stwierdził ich nieważność, z uwagi na ustalenie Trybunału, iż rozporządzenie w sprawie konwencji Aarhus było częściowo bezprawne, ponieważ naruszało postanowienia konwencji z Aarhus. Unia Europejska jest strona konwencji podobnie jak pozostałe państwa członkowskie UE.

Na poparcie swojej skargi skarżący podnoszą dwa zarzuty.

Po pierwsze skarżący zarzucają, że Komisja uchybiła postanowieniom wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 14 czerwca 2012 r. w sprawach -338/08, Stichting Natuur en Milieu i Pesticide Action Network Europe przeciwko Komisji oraz T-396/09, Vereniging Milieudefensie i Stichting Stop Luchtverontreiniging Utrecht przeciwko Komisji.

Po drugie, skarżący zarzucają, że ograniczenie w rozporządzeniu w sprawie konwencji z Aarhus do "aktu administracyjnego adresowanego indywidualnie" stanowi naruszenie obowiązku Unii Europejskiej wynikającego z konwencji z Aarhus, ponieważ art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 1367 ogranicza zakres pojęcia "aktu" z art. 9 ust. 3 konwencji z Aarhus do "aktu administracyjnego", który został określony w art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 1367/2006 jako "indywidualnie adresowany środek".

____________

¹ - Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty.

² - Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 582/2012 z dnia 2 lipca 2012 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej bifentryna, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011.

³ - Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG.

⁴ - Konwencja z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (Dz.U. 2005 L, 124, s. 4).