Υπόθεση T-303/04 R

European Dynamics SA

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Δημόσιες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών — Κοινοτική διαδικασία πρόσκλησης για την υποβολή προσφορών — Ασφαλιστικά μέτρα — Αίτηση αναστολής της εκτέλεσης — Επείγον — Δεν συντρέχει»

Περίληψη της διατάξεως

1.      Ασφαλιστικά μέτρα — Αναστολή εκτελέσεως — Προϋποθέσεις χορηγήσεως — Σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημία — Βάρος αποδείξεως — Αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της ζημίας και της προσβαλλόμεvης πράξεως

(Άρθρο 242 ΕΚ)

2.      Ασφαλιστικά μέτρα — Αναστολή εκτελέσεως — Προϋποθέσεις χορηγήσεως — Σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημία — Οικονομική ζημία

(Άρθρο 242 ΕΚ· Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 104 § 2)

3.      Ασφαλιστικά μέτρα — Αναστολή εκτελέσεως — Προϋποθέσεις χορηγήσεως — Σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημία — Μη οικονομική ζημία

(Άρθρο 242 ΕΚ· Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 104 § 2)

1.      Το επείγον της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων πρέπει να εκτιμάται σε σχέση με την αναγκαιότητα που υπάρχει για την έκδοση προσωρινής απόφασης προκειμένου να αποφευχθεί σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημία των συμφερόντων του αιτούντος το προσωρινό μέτρο. Σε αυτόν τον τελευταίο εναπόκειται να αποδείξει ότι δεν μπορεί να αναμείνει την έκβαση της κύριας δίκης χωρίς να υποστεί τέτοια ζημία. Επομένως, αν ο αιτών δεν αποδείξει την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της ζημίας που ισχυρίζεται ότι θα υποστεί και των πράξεων των οποίων ζητεί την αναστολή της εκτέλεσης, το προσωρινό μέτρο δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε κρίσιμο ούτε αναγκαίο για την αποφυγή της επέλευσης της ζημίας.

(βλ. σκέψεις 65-66, 70)

2.      Η οικονομική ζημία δεν μπορεί καταρχήν να θεωρηθεί ανεπανόρθωτη ή έστω δυσχερώς επανορθώσιμη, εφόσον μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο μεταγενέστερης οικονομικής αποκατάστασης, με την άσκηση π.χ. αγωγής αποζημιώσεως βάσει του άρθρου 288 ΕΚ.

(βλ. σκέψη 72)

3.      Η απόφαση για τη μη σύναψη ορισμένης δημόσιας σύμβασης δεν έχει οπωσδήποτε ως αποτέλεσμα την πρόκληση ανεπανόρθωτης βλάβης στη φήμη και την αξιοπιστία των μετεχόντων στον διαγωνισμό των οποίων η προσφορά δεν έγινε δεκτή. Πράγματι, η συμμετοχή σε διαγωνισμό για δημόσια σύμβαση, που από τη φύση του διεξάγεται υπό συνθήκες έντονου ανταγωνισμού, συνεπάγεται κατ’ ανάγκη κινδύνους για όλους τους συμμετέχοντες, ο δε αποκλεισμός ενός διαγωνιζόμενου, βάσει των κανόνων του διαγωνισμού, δεν έχει καθεαυτός τίποτε το επιζήμιο.

(βλ. σκέψη 82)