Skarga wniesiona w dniu 17 lutego 2012 r. - Divanderi przeciwko Radzie

(Sprawa T-70/12)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Ali Divandari (Teheran, Iran) (przedstawiciele: S. Zaiwalla, P. Reddy i F. Zaiwalla, solicitors, M. Brindle, QC (Queen's Counsel), i R. Blakeley, barrister)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji 2011/783/WPZiB² i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 1245/2011⁴ w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącego; i

orzeczenie, że art. 19 ust. 1 lit.) b) i art. 20 ust. 1 lit. b) decyzji Rady 2010/413/WPZiB i art. 16 ust. 2 rozporządzenia Rady (UE) nr 961/2010 nie mają zastosowania do skarżącego;

zarządzenie niestosowania art. 60 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej do wskazania dotyczącego skarżącego; oraz

obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi sześć zarzutów.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że skarżący nie jest prezesem Bank Mellat, jak błędnie twierdzi Rada.

Zarzut drugi dotyczący tego, że materialne kryteria wskazania przewidziane w decyzji Rady 2010/413/WPZiB i rozporządzeniu Rady (UE) nr 961/2010 nie zostały spełnione w odniesieniu do skarżącego lub że Rada dopuściła się oczywistego błędu w ocenie przy ustalaniu, że kryteria te zostały spełnione, dokonując przeglądu wskazania dotyczącego skarżącego.

Zarzut trzeci dotyczący tego, że materialne kryteria wskazania w odniesieniu do Bank Mellat nie zostały spełnione lub że Rada dopuściła się oczywistego błędu w ocenie przy ustalaniu, że kryteria te zostały spełnione, dokonując przeglądu wskazania dotyczącego skarżącego.

Zarzut czwarty dotyczący tego, że utrzymanie w mocy wskazania dotyczącego skarżącego narusza przysługując mu prawa podstawowe oraz prawa człowieka i zasadę proporcjonalności.

Zarzut piąty dotyczący tego, że utrzymując w mocy wskazanie dotyczące skarżącego, Rada naruszyła wymagania proceduralne dotyczące: i) przedstawienia odpowiedniego uzasadnienia; i ii) poszanowania prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej.

Zarzut szósty dotyczący tego, że w zakresie, w jakim skarga skarżącego w sprawie T-497/10 Divandari Bank przeciwko Radzie zostanie uwzględniona lub w jakim skarga Bank Mellat w sprawie T-496/10 Bank Mellat przeciwko Radzie zostanie uwzględniona, niniejsza skarga również musi zostać uwzględniona.

____________

¹ - Decyzja Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. dotycząca zmiany decyzji 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 319, s. 71).

² - Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 319, s. 11).

³ - Decyzja Rady z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylająca wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. L 195, s. 39).

⁴ - Rozporządzenie Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (Dz.U. L 281, s. 1).