Language of document : ECLI:EU:T:2011:26

Sprawa T‑584/08

Cantiere navale De Poli SpA

przeciwko

Komisji Europejskiej

Pomoc państwa – Tymczasowy mechanizm obronny dla przemysłu stoczniowego – Zmiany przewidziane przez władze włoskie w systemie pomocy uprzednio zatwierdzonym przez Komisję – Decyzja stwierdzająca niezgodność systemu pomocy ze wspólnym rynkiem

Streszczenie wyroku

1.      Pomoc przyznawana przez państwa – Plany pomocy – Badanie przez Komisję – Stosowanie przepisów prawa materialnego obowiązujących w chwili wydania decyzji Komisji

(art. 88 ust. 3 WE; rozporządzenie Rady nr 659/1999, art. 4)

2.      Pomoc przyznawana przez państwa – Zakaz – Odstępstwa – Kategorie pomocy, zdefiniowane w drodze rozporządzenia, które można uznać za zgodne ze wspólnym rynkiem

(art. 87 ust. 3 WE, art. 88 ust. 3 WE)

1.      Odnosząc się do stosowania przepisów prawa w czasie w sytuacji braku przepisów przejściowych, należy rozróżnić przepisy kompetencyjne od przepisów prawa materialnego. Jeśli chodzi o przepisy regulujące kompetencje instytucji Unii Europejskiej, przepis stanowiący podstawę prawną aktu i upoważniający instytucję wspólnotową do wydania tego aktu powinien obowiązywać w chwili jego wydania. Jeśli chodzi o przepisy prawa materialnego, regulują one od momentu ich wejścia w życie wszelkie przyszłe skutki sytuacji powstałych pod rządami poprzednio obowiązujących przepisów. W konsekwencji przepisy prawa materialnego nie znajdują zastosowania do skutków, które wystąpiły przed dniem ich wejścia w życie, chyba że zostały spełnione szczególne przesłanki stosowania prawa wstecz.

Odnosząc się do pomocy zgłoszonej, ale nie wypłaconej w ramach unijnego systemu kontroli pomocy państwa − dzień, w którym realizują się skutki planowanej pomocy zbiega się z momentem, w którym Komisja wydaje decyzję w sprawie zgodności tej pomocy ze wspólnym rynkiem. Przepisy, zasady i kryteria oceny zgodności ze wspólnym rynkiem pomocy państwa istniejącej w dniu, w którym Komisja wydaje swą decyzję, mogą bowiem co do zasady być uważane za lepiej dostosowane do kontekstu konkurencyjnego. Wynika to z faktu, że omawiana pomoc stwarzałaby rzeczywiste korzyści lub niedogodności na wspólnym rynku najwcześniej w dniu, kiedy Komisja decyduje o tym czy wyrazić na nią zgodę. Jeśli chodzi natomiast o pomoc wypłaconą niezgodnie z prawem, bez dokonania wcześniejszego zgłoszenia, stosuje się przepisy prawa obowiązujące w momencie wypłaty pomocy, podczas gdy korzyści i niedogodności spowodowane taką pomocą urzeczywistniły się w okresie, w którym doszło do wypłaty pomocy.

Z pewnością fakt, że data określająca przepisy prawa materialnego, które znajdują zastosowanie, zbiega się w odniesieniu do pomocy zgłoszonej, ale nie wypłaconej z wydaniem przez Komisję decyzji w sprawie zgodności wspomnianej pomocy ze wspólnym rynkiem, prowadzi do tego, że instytucja ta może, wpływając na czas trwania badania zgłoszonego środka pomocy, spowodować zastosowanie przepisu prawa materialnego, który wszedł w życie po dacie zgłoszenia Komisji przytoczonego środka. Należy wskazać w tym względzie, że możliwość wyboru, jaką ma Komisja, pomiędzy zastosowaniem nowego przepisu lub przepisu poprzednio obowiązującego jest ograniczona i zrównoważona z jednej strony faktem, że państwa członkowskie cieszą się swobodą uznania w wyborze daty zgłoszenia środków pomocy, a z drugiej strony faktem, że art. 4 rozporządzenia nr 659/1999 w sprawie stosowania art. 88 WE – zgodnie z zasadą dobrej administracji – wzywa Komisję do starannego działania.

(por. pkt 32, 33, 35-37, 40, 41)

2.      Zgodnie z art. 87 ust. 3 WE „za zgodn[e] ze wspólnym rynkiem mo[gą] zostać uznan[e]” niektóre kategorie pomocy. Jeśli podstawą rozporządzenia jest art. 87 ust. 3 WE i definiuje ono pomoc, która może zostać uznana za zgodną ze wspólnym rynkiem, to nie oznacza to jednak, że taka musi być koniecznie ta pomoc. Do Komisji należy bowiem zbadanie na podstawie art. 88 ust. 3 WE, czy pomoc ta spełnia wszystkie przesłanki zgodności ze wspólnym rynkiem.

(por. pkt 60-62)