Υπόθεση T‑525/13

H&M Hennes & Mauritz BV & Co. KG

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει τσάντες χειρός — Προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα — Λόγος ακυρότητας — Ατομικός χαρακτήρας — Άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 — Υποχρέωση αιτιολογήσεως»

Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα)
της 10ης Σεπτεμβρίου 2015

1.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα — Δικονομικές διατάξεις — Αιτιολόγηση των αποφάσεων — Άρθρο 62, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 6/2002 — Περιεχόμενο πανομοιότυπο με αυτό του άρθρου 296 ΣΛΕΕ — Χρησιμοποίηση πολλαπλής αιτιολογίας εκ μέρους του τμήματος προσφυγών — Επιτρέπεται — Προϋποθέσεις

(Άρθρο 296 ΣΛΕΕ· κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 62)

2.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα — Λόγοι ακυρότητας — Απουσία ατομικού χαρακτήρα — Σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση από εκείνη που δημιουργεί προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα — Ενημερωμένος χρήστης — Έννοια

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 6 § 1 και 25 § 1, στοιχείο β΄)

3.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα — Λόγοι ακυρότητας — Απουσία ατομικού χαρακτήρα — Σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση από εκείνη που δημιουργεί προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα — Απεικόνιση τσαντών χειρός

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 6 § 1 και 25 § 1, στοιχείο β΄)

4.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα — Λόγοι ακυρότητας — Απουσία ατομικού χαρακτήρα — Σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση από εκείνη που δημιουργεί προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα — Κριτήρια εκτιμήσεως — Ελευθερία του δημιουργού

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 6 § 2 και 25 § 1, στοιχείο β΄)

5.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα — Λόγοι ακυρότητας — Απουσία ατομικού χαρακτήρα — Σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση από εκείνη που δημιουργεί προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα — Καθορισμός της συνολικής εντυπώσεως βάσει του τρόπου χρήσεως του προϊόντος

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 6 § 1 και 25 § 1, στοιχείο β΄)

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 15, 16)

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 22, 24, 25)

3.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 23, 26, 27, 30, 40)

4.      Το γράμμα του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, σχετικά με την εκτίμηση του ατομικού χαρακτήρα, ορίζει, στην παράγραφό του 1, το κριτήριο της συνολικής εντυπώσεως που προκαλούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα και αναφέρει, στην παράγραφό του 2, ότι για τον σκοπό αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού. Από τις διατάξεις αυτές, και ιδίως από το άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 6/2002, προκύπτει ότι η εκτίμηση του ατομικού χαρακτήρα κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος προκύπτει, κατ’ ουσίαν, από εξέταση σε τέσσερα στάδια. Η εξέταση αυτή συνίσταται στον καθορισμό, πρώτον, του τομέα των προϊόντων στα οποία πρόκειται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοσθεί το σχέδιο ή υπόδειγμα, δεύτερον, του ενημερωμένου χρήστη των εν λόγω προϊόντων με βάση τον σκοπό τους και, σε αναφορά προς αυτόν τον ενημερωμένο χρήστη, του βαθμού γνώσεως της προγενέστερης τεχνολογικής εξέλιξης καθώς και του βαθμού προσοχής κατά την, απευθείας ει δυνατόν, σύγκριση των σχεδίων ή υποδειγμάτων, τρίτον, του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος και, τέταρτον, του αποτελέσματος της συγκρίσεως των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, λαμβανομένων υπόψη του οικείου τομέα, του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού και των συνολικών εντυπώσεων που προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα και κάθε προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα που έχει γνωστοποιηθεί στο κοινό.

Συνεπώς, ο παράγοντας που αφορά τον βαθμό ελευθερίας του δημιουργού μπορεί να «ενισχύσει» (ή, a contrario, να μετριάσει) το συμπέρασμα περί της συνολικής εντυπώσεως που προκαλεί κάθε επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα. Η εκτίμηση του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού δεν συνιστά αφηρημένο στάδιο που προηγείται της συγκρίσεως της συνολικής εντυπώσεως που προκαλεί κάθε επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα.

Όσον αφορά τον βαθμό ελευθερίας του δημιουργού ενός σχεδίου ή υποδείγματος, αυτός καθορίζεται ιδίως βάσει των περιορισμών που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά τα οποία επιβάλλει η τεχνική λειτουργία του προϊόντος ή ενός στοιχείου του προϊόντος ή επίσης με τις προδιαγραφές που επιβάλλονται εκ του νόμου και ισχύουν για το προϊόν. Οι περιορισμοί αυτοί έχουν ως αποτέλεσμα ορισμένα χαρακτηριστικά να καθίστανται ο κανόνας και να είναι κοινά στα σχέδια ή υποδείγματα που αφορούν το οικείο προϊόν.

Επομένως, όσο μεγαλύτερη είναι η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση ενός σχεδίου ή υποδείγματος τόσο λιγότερο οι ελάσσονες διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων αρκούν για να δημιουργηθεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση. Αντιστρόφως, όσο μικρότερη είναι η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση ενός σχεδίου ή υποδείγματος τόσο περισσότερο οι ελάσσονες διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων αρκούν για να δημιουργηθεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση. Επομένως, η ύπαρξη μεγαλύτερου βαθμού ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση ενός σχεδίου ή υποδείγματος ενισχύει το συμπέρασμα ότι τα συγκρινόμενα σχέδια ή υποδείγματα που δεν παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές δημιουργούν στον ενημερωμένο χρήστη την ίδια συνολική εντύπωση.

(βλ. σκέψεις 28, 29, 32, 33)

5.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 39)