Skarga wniesiona w dniu 16 grudnia 2010 r. - HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping przeciwko Radzie

(Sprawa T-562/10)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping GmbH (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci J. Kienzle i M. Schlingmann)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

Stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 w zakresie dotyczącym skarżącej,

obciążenie Rady kosztami postępowania, w szczególności nakładów poniesionych przez skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy: Naruszenie praw skarżącej do obrony

W tym względzie skarżąca podnosi, że Rada naruszyła jej prawo do skutecznej obrony i w szczególności wymóg uzasadnienia poprzez brak podania wystarczającego uzasadnienia dla wpisania jej do załącznika VIII zaskarżonego rozporządzenia.

Ponadto skarżąca podnosi, że Rada zaniechała wskazać, na wyraźne żądanie skarżącej, powodów lub wyjaśnień oraz odpowiednich dowodów, które uzasadniałyby jej wpisanie do załącznika VIII zaskarżonego rozporządzenia.

W ramach pierwszego zarzutu podniesiono ponadto, że Rada naruszyła prawo skarżącej do zajęcia stanowiska poprzez brak udzielenia skarżącej przewidzianej w art. 36 ust. 3 i 4 zaskarżonego rozporządzenia możliwości przedstawienia uwag odnośnie wpisania na listę objętą sankcjami i w związku z tym wszczęcia weryfikacji przez Radę.

Zarzut drugi: Naruszenie prawa podstawowego skarżącej do poszanowania własności

W tym względzie skarżąca podnosi, że wpisanie jej do załącznika VIII zaskarżonego rozporządzenia stanowi nieuzasadnione naruszenie podstawowego prawa własności, ponieważ w związku z niewystarczającym uzasadnieniem Rady, nie może ona zrozumieć, z jakich względów została wpisana na listę podmiotów objętych sankcjami w świetle art. 16 ust. 2 zaskarżonego rozporządzenia.

Ponadto skarżąca podnosi, że wpisanie jej do załącznika VIII zaskarżonego rozporządzenia opiera się na oczywistym błędzie w ocenie jej sytuacji i działalności przez Radę.

W ramach pierwszego zarzutu podniesiono wreszcie, że wpisanie skarżącej do załącznika VIII zaskarżonego rozporządzenia w sposób oczywisty nie nadaje się do osiągnięcia celów zamierzonych w tym rozporządzeniu i ponadto stanowi nieproporcjonalne naruszenie jej praw własności.

____________