Language of document :

Προσφυγή της 29ης Νοεμβρίου 2013 – Arctic Paper Mochenwangen κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-634/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Arctic Paper Mochenwangen GmbH (Wolpertswende, Γερμανία) (εκπρόσωπος: ο δικηγόρος S. Kobes)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 1, της απόφασης 2013/448/ΕΕ της καθής, της 5ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τα εθνικά μέτρα εφαρμογής για τη μεταβατική δωρεάν κατανομή των δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφος 3, της οδηγίας 2003/87/ΕΚ 1 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (C[2013] 5666, ΕΕ L 240, σ. 27), καθόσον απορρίπτει την εγγραφή στον κατάλογο των εγκαταστάσεων που καλύπτονται από την οδηγία 2003/87/ΕΚ, τον οποίο υπέβαλε η Γερμανία σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/87/ΕΚ, της εγκατάστασης που αναφέρεται στο παράρτημα I, στοιχείο Α, με το αναγνωριστικό εγκατάστασης DE000000000000563, καθώς και τις αντίστοιχες προσωρινές ετήσιες ποσότητες δικαιωμάτων εκπομπής που πρόκειται να κατανεμηθούν δωρεάν στις εν λόγω εγκαταστάσεις,

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα ισχυρίζεται κατ’ ουσία τα εξής:

Η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει, κατά το μέρος που προσβάλλεται από την προσφεύγουσα, στην οδηγία 2003/78/ΕΚ και στην απόφαση 2011/278/ΕΕ 2 . Η απόφαση αυτή δεν συμβιβάζεται επιπλέον με την αρχή της αναλογικότητας και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η προσβαλλόμενη απόφαση 2011/278/ΕΕ δεν απαγορεύει μια συμπληρωματική προσωρινή κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής προς αντιστάθμιση αδικιών οφειλόμενων σε αντίξοες συνθήκες. Εν πάση περιπτώσει, οι εγγυήσεις που παρέχει ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα τα θεμελιώδη δικαιώματα της επιχειρηματικής ελευθερίας και της ελεύθερης ιδιοκτησίας, καθώς και η αρχή της αναλογικότητας, απαιτούν μια ιδιαίτερη κατανομή δικαιωμάτων σε περίπτωση αδικιών, ως αντιστάθμισμα για τις ανεπίτρεπτα μεγάλες επιβαρύνσεις που προκύπτουν από την εμπορία των δικαιωμάτων εκπομπής. Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι προσβάλλονται οι αρχές της χρηστής διοίκησης, κατά την έννοια του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πριν από την έκδοση της απόφασης δεν δόθηκε στην προσφεύγουσα καμία δυνατότητα να διατυπώσει την άποψή της.