Ανακοίνωση στην ΕΕ

 

Προσφυγή της Ιταλικής Δημοκρατίας κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2005

    (Υπόθεση T-14/05)

    Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Η Ιταλική Δημοκρατία, εκπροσωπούμενη από τον Avvocato dello Stato Danilo Del Gaizo, άσκησε στις 12 Ιανουαρίου 2005 ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσφυγή κατά της Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

-    να κρίνει άκυρο και στερούμενο εννόμου αποτελέσματος τον προσβαλλόμενο κανονισμό,

-    να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα προσφυγή ασκείται κατά του κανονισμού (ΕΚ) 1809/2004 της Επιτροπής, της 18ης Οκτωβρίου 2004, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 2848/98 σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής του προγράμματος εξαγοράς ποσοστώσεων στον τομέα του ακατέργαστού καπνού (που δημοσιεύθηκε στην ΕΕ L 318 της 19.10.2004, σ. 18). Ο κανονισμός αυτός προσέθεσε στο άρθρο 36, παράγραφος 1, του κανονισμού 2848/98, ένα εδάφιο το οποίο προβλέπει ότι η τιμή εξαγοράς των ποσοστώσεων καπνού εσοδείας 2004, που ορίστηκε σε ποσό ίσο με το 40 % της πριμοδοτήσεως, και ότι το ποσό αυτό καταβάλλεται έως τις 31 Μαΐου 2005.

Η Ιταλική Κυβέρνηση προβάλλει ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός είναι πλημμελής λόγω παραβάσεως του κανονισμού (ΕΟΚ) 2075/92 ¹ του Συμβουλίου (και ειδικότερα του άρθρου 14α), παραβάσεως ουσιώδους τύπου και υπερβάσεως εξουσίας.

Ειδικότερα ο καθορισμός, για τις ποσοστώσεις εξαγοράς εσοδείας 2004, τιμής εξαγοράς, εξαιρετικά υψηλής, ίδιας και μη διαφοροποιημένης για όλους τους παραγωγούς και για όλες τις διάφορες ποιότητες καπνού και που στην πράξη καταβάλλεται αμέσως σε μια δόση, θεωρείται αντίθετη προς το προαναφερθέν άρθρο 15α του κανονισμού 2075/92 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε ειδικότερα με τον κανονισμό 1636/98.

Η Ιταλική Κυβέρνηση προβάλλει επίσης ότι ο καθορισμός του βαλλόμενου προσδιορισμού της τιμής εξαγοράς δεν μπορεί να θεωρηθεί δικαιολογημένη και πολύ λιγότερο νόμιμη βάσει των λόγων που αναφέρονται στην Τρίτη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 1809/2004, κατά την οποία: "Για τις εξαγορές βάσει της συγκομιδής του 2004, ο καθορισμός της τιμής εξαγοράς πρέπει να συνάδει με το ελάχιστο επίπεδο ενίσχυσης που δύναται να λαμβάνει ο γεωργός δυνάμει του καθεστώτος άμεσης ενίσχυσης το οποίο θεσπίζεται από τον κανονισμό (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003 ... Εξάλλου, ενόψει της εφαρμογής του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης, πρέπει να μειωθεί στο ελάχιστο η περίοδος καταβολής της τιμής εξαγοράς". Προβάλλεται συναφώς ότι οι διατάξεις του κανονισμού 2075/92 δεν έχουν καταργηθεί για το υπό εξέταση έτος (ούτε για το 2005) και, επομένως, η Επιτροπή δεν δικαιούται να στηρίξει τον καθορισμό της τιμής εξαγοράς σε νομική βάση εντελώς διαφορετική από εκείνην στην οποία όφειλε να στηριχθεί προς εκπλήρωση της πράξεως και για σκοπούς εντελώς διαφορετικούς και αντίθετους προς εκείνους οι οποίοι, βάσει του κανονισμού 2075/92 του Συμβουλίου, δεν δικαιολογούν τη θέσπιση του κανονισμού αυτού.

Η Ιταλική Κυβέρνηση επικαλείται επίσης έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλόμενης πράξεως είτε σε σχέση με τον καθορισμό της τιμής εξαγοράς ίδιας για όλους τους παραγωγούς και εξαιρώντας τις ιδιαίτερες ποικιλίες του παραγόμενου καπνού, τόσο σε σχέση με την τιμή που ορίζεται σε ποσό ίσο προς το 40 % της πριμοδοτήσεως, καθώς και αντίφαση μεταξύ της διατάξεως του άρθρου του προσβαλλόμενου κανονισμού, των αιτιολογιών που περιλαμβάνονται στην τρίτη αιτιολογική σκέψη και των αιτιολογίών της δεύτερης αιτιολογικής σκέψεως.

____________

¹ - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2075/92 του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1992, για την κοινή οργάνωση αγοράς του ακατέργαστού καπνού (ΕΕ L 215, της 30.07.1992, σ. 70).