Sprawa T-443/03

Sociedad Operadora de Telecomunicaciones de Castilla y León, SA (Retecal) i in.

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Konkurencja – Koncentracje – Skarga do Komisji dotycząca rzekomego uchybienia władz hiszpańskich – Decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie skargi do Komisji – Niedopuszczalność

Streszczenie postanowienia

1.      Konkurencja – Koncentracje – Przekazanie zbadania koncentracji właściwym władzom państwa członkowskiego – Skutki – Wyłączna właściwość władz krajowych w zakresie orzeczenia w przedmiocie koncentracji – Brak możliwości przeprowadzenia bezpośredniej kontroli przez Komisję – Możliwość przeprowadzenia kontroli poprzez wszczęcie postępowania w przedmiocie uchybienia zobowiązaniom

(art. 226 WE; rozporządzenie Rady nr 4064/89, art. 9 ust. 8)

2.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Akty zaskarżalne – Odmowa wszczęcia przez Komisję postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom – Wyłączenie

(art. 226 WE i art. 230 akapit czwarty WE)

1.      Rozporządzenie nr 4064/89 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw nie przewiduje szczególnego reżimu podziału kompetencji po wydaniu decyzji o przekazaniu koncentracji władzom krajowym państwa członkowskiego, który stanowiłby odstępstwo od systemu przewidzianego przez traktaty. Z pewnością art. 9 ust. 8 rozporządzenia nr 4064/89 nie wyklucza wyraźnie kompetencji Komisji do przeprowadzania kontroli przestrzegania przez państwa członkowskie zobowiązań ustanowionych przez wspólnotowe reguły konkurencji, z którego nie zwalnia ich to przekazanie. Niemniej nawet jeśli artykuł ten nakłada na dane państwo członkowskie zobowiązanie, to ani traktaty, ani prawo pochodne nie przewidują szczególnej drogi kontroli, której powinna dokonać Komisja.

Może ona zatem dbać o przestrzeganie tego zobowiązania tylko w sposób przewidziany przez traktaty w odniesieniu do operacji wchodzącej w zakres kompetencji tego państwa członkowskiego. Odnośnie do koncentracji, nad którą po jej przekazaniu władzom krajowym nie sprawuje ona już bezpośredniej kontroli, może ona działać już tylko w ramach art. 226 WE, wnosząc ewentualnie przeciwko temu państwu członkowskiemu skargę o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom.

(por. pkt 40, 42, 43)

2.      Skargi jednostek, w których podważają one odmowę wszczęcia przez Komisję przeciwko państwu członkowskiemu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom, są niedopuszczalne. Komisja nie jest bowiem zobowiązana do wszczęcia postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom, ale dysponuje dyskrecjonalnym uprawnieniem, które wyklucza prawo jednostek do domagania się, aby zajęła ona określone stanowisko, i do wniesienia skargi na jej odmowę podjęcia działania.

(por. pkt 44)