Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2012 - Deutsche Post κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-152/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Deutsche Post AG (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Sedemund, T. Lübbig και M. Klasse, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει τα άρθρα 1 και 2, καθώς και 4 έως 6, της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 25ης Ιανουαρίου 2012, σχετικά με το μέτρο C 36/2007 (πρώην NN 25/2007) που έλαβε η Γερμανία υπέρ της Deutsche Post AG (έγγραφο της Επιτροπής C(2012) 184 τελικό·
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει δεκατρείς λόγους ακυρώσεως
Α. Προς στήριξη της προσφυγής ακυρώσεως των άρθρων 1 και 2, καθώς και 4 έως 6, της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 25ης Ιανουαρίου 2012 η προσφεύγουσα προβάλλει δέκα λόγους ακυρώσεως
Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ,
λόγω εσφαλμένου χαρακτηρισμού ως στοιχείου ενισχύσεως της μερικής χρηματοδοτήσεως από το κράτος των Pensions-Altlasten (συνταξιοδοτικών εισφορών) μιας πρώην κρατικής επιχειρήσεως, χαρακτηρισμός ο οποίος είναι και ασυμβίβαστος προς την απόφαση "Combus" του Δικαστηρίου
2.
Δεύτερος λόγος: Η παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και του άρθρου 1, στοιχείο β΄, ι) του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999,
λόγω εσφαλμένου χαρακτηρισμού ως νέας ενισχύσεως της μερικής χρηματοδοτήσεως από το κράτος των συνταξιοδοτικών εισφορών.
Τρίτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ,
λόγω εσφαλμένης εκτιμήσεως των προβλεπόμενων από κανονιστική ρύθμιση τιμολογίων ως στοιχείου ενισχύσεως αντίθετου προς τη νομολογία "PreussenElektra" του Δικαστηρίου και λόγω της προβληθείσας αντιρρήσεως ότι συνιστά στοιχείο ενισχύσεως απλώς και μόνον η (υποτιθέμενη) αβάσιμη κάλυψη δαπανών μεταξύ δύο ομάδων προϊόντων.
Τέταρτος λόγος: Αναρμοδιότητα και εσφαλμένη αξιολόγηση, καθώς και παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων και παράβαση του καθήκοντος συνεργασίας με τα κράτη μέλη,
λόγω αναδρομικής παρεμβάσεως σε εθνική κανονιστική ρύθμιση περί τιμολογίων, παρά το ότι η ρύθμιση αυτή ήταν γνωστή από καιρό, πράγμα που είναι ασυμβίβαστο προς την προηγούμενη πρακτική λήψεως αποφάσεων της Επιτροπής.
Πέμπτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφοι 1 και 3, ΣΛΕΕ,
λόγω του ανακριβούς προσδιορισμού των εισφορών κοινωνικής ασφαλίσεως που βαρύνουν τους ιδιώτες ανταγωνιστές ("Benchmark"), καθώς και λόγω μιας πλασματικής αυξήσεως των πραγματικών ακαθάριστων αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων προκειμένου να ληφθούν ως βάση για τους σχετικούς υπολογισμούς.
Έκτος λόγος: Παράλειψη παραθέσεως επαρκούς αιτιολογίας, σύμφωνα με το άρθρο 296 ΣΛΕΕ,
λόγω του ότι το εξαιρετικά εκτενές περιεχόμενο της βαλλόμενης αποφάσεως είναι εν μέρει ασαφές, αντιφατικό ή ακατανόητο, χωρίς να προκύπτει σαφώς η σχέση μεταξύ των κατ' ιδίαν παρατιθέμενων στοιχείων.
Έβδομος λόγος: Παραβίαση της αρχής της νομιμότητας και παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ,
λόγω της αντιφατικής περιγραφής της βάσεως υπολογισμού του ποσού που πρέπει να επιστραφεί και λόγω του ότι αυτό δεν είναι προσδιορίσιμο.
Όγδοος λόγος: Παραβίαση του δικαιώματος για μια δίκη "εντός ευλόγου χρόνου" βάσει της αρχής της χρηστής διοικήσεως σύμφωνα με το άρθρο 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων), καθώς επίσης και με το άρθρο 10, παράγραφος 1, του κανονισμού 659/1999,
λόγω μιας διαδικασία που διαρκεί πάνω από δώδεκα έτη από την αρχική απόφαση του 1999 μέχρι την βαλλόμενη απόφαση της 25ης Ιανουαρίου 2012.
Ένατος λόγος: Παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως σύμφωνα με το άρθρο 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, καθώς και παράβαση του άρθρου 15 του κανονισμού 659/1999,
λόγω του ότι ουδόλως ελήφθη υπόψη η κανονιστική ρύθμιση περί προσδιορισμού των σχετικών τιμολογίων σύμφωνα με το άρθρο 20, παράγραφος 2, του γερμανικού νόμου περί ταχυδρομείων (PostG), που ήταν γνωστή στην Επιτροπή το αργότερο από το 1999, αλλά αποτέλεσε το αντικείμενο της σχετικής διαδικασίας μόνο μετά από περισσότερο από ένδεκα έτη με την απόφαση της 10ης Μαΐου 2011.
Δέκατος λόγος: Παραβίαση των αρχών της ασφαλείας δικαίου και της χρηστής διοικήσεως, που προστατεύονται ως θεμελιώδη δικαιώματα, καθώς επίσης παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 659/1999,
λόγω εσφαλμένης εκτιμήσεως του "οριστικού χαρακτήρα" της αποφάσεως του 2002, η οποία, αντιθέτως προς το επιτακτικό καθήκον που προκύπτει από το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 659/1999, δεν προέβλεψε "οριστική" ρύθμιση για τα κρατικά μέτρα που ήταν το αντικείμενο της σχετικής διαδικασίας και στα οποία υπάγονταν επίσης οι ως άνω συνταξιοδοτικές εισφορές.
Β. Η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις περαιτέρω λόγους προς στήριξη της προσφυγής της προς ακύρωση του άρθρου 2 της αποφάσεως της Επιτροπής της 25ης Ιανουαρίου 2012:
Ενδέκατος λόγος: Παραβίαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως και της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας,
λόγω της παρά τον νόμο παραλείψεως της Επιτροπής να εξετάσει αν υπήρχε "υπερβολική αποζημίωση" μέσω της οικονομικής αντισταθμίσεως από το 1999, όπως έχει ήδη δεχθεί το Δικαστήριο με απόφαση της 1ης Ιουλίου 2008 στην υπόθεση Τ-266/02, Deutsche Post κατά Επιτροπής.
Δωδέκατος λόγος: Παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ,
λόγω του ότι δόθηκε ανεπαρκής αιτιολογία για το συμπέρασμα ότι δεν πληρούται στην παρούσα υπόθεση το τέταρτο κριτήριο τηςαποφάσεως "Altmark"
Δέκατος τρίτος λόγος: Εσφαλμένη εφαρμογή του στοιχείου ενισχύσεως κατά το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ,
λόγω του ότι η οικονομική αντιστάθμιση πληροί τις προϋποθέσεις για να γίνει δεκτή η ύπαρξη υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος υπό την έννοια του άρθρου 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.
____________1 - Απόφαση του Δικαστηρίου της 16ης Μαρτίου 2004, Τ-157/01, Danske Busvognmænd κατά Επιτροπής, Συλλογή 2004, σ. ΙΙ-917).2 - Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1).3 - Απόφαση του Δικαστηρίου της 13ης Μαρτίου 2001, C-157/01, Preussen Elektra, Συλλογή 2001, σ. Ι-2099).