Language of document : ECLI:EU:C:2018:244

Υπόθεση C-323/17

People Over Wind και Peter Sweetman

κατά

Coillte Teoranta

[αίτηση του High Court (Ιρλανδία)
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]

«Προδικαστική παραπομπή – Περιβάλλον – Οδηγία 92/43/ΕΟΚ – Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων – Ειδικές ζώνες διατηρήσεως – Άρθρο 6, παράγραφος 3 – Προέλεγχος με σκοπό να διαπιστωθεί εάν είναι αναγκαία η εκτίμηση των επιπτώσεων ενός σχεδίου σε ειδική ζώνη διατηρήσεως – Μέτρα τα οποία μπορούν να ληφθούν υπόψη για τον σκοπό αυτό»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα)
της 12ης Απριλίου 2018

Περιβάλλον – Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας – Οδηγία 92/43 – Ειδικές ζώνες διατηρήσεως – Υποχρεώσεις των κρατών μελών – Εκτίμηση των επιπτώσεων ενός σχεδίου σε ορισμένο τόπο – Προέλεγχος με σκοπό να διαπιστωθεί εάν είναι αναγκαία η εκτίμηση των επιπτώσεων ενός σχεδίου σε ειδική ζώνη διατηρήσεως – Μέτρα τα οποία μπορούν να ληφθούν υπόψη για τον σκοπό αυτό

(Οδηγία 92/43 του Συμβουλίου, άρθρο 6 § 3)

Το άρθρο 6, παράγραφος 3, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21 Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, έχει την έννοια ότι, προκειμένου να διαπιστωθεί η αναγκαιότητα μεταγενέστερης δέουσας εκτιμήσεως των επιπτώσεων ενός σχεδίου σε συγκεκριμένο τόπο, δεν απαιτείται κατά το στάδιο προελέγχου να λαμβάνονται υπόψη τα μέτρα που αποσκοπούν στην αποτροπή ή στη μείωση των επιβλαβών συνεπειών του σχεδίου αυτού στον εν λόγω τόπο.

Όπως υποστηρίζουν οι προσφεύγοντες της κύριας δίκης και η Επιτροπή, το γεγονός ότι, όπως επισήμανε το αιτούν δικαστήριο, λαμβάνονται υπόψη, όταν εξετάζεται η αναγκαιότητα δέουσας εκτιμήσεως, μέτρα που αποσκοπούν στην αποτροπή ή στη μείωση των επιβλαβών συνεπειών ενός σχεδίου στον συγκεκριμένο τόπο προϋποθέτει ότι είναι πιθανό ο τόπος αυτός να επηρεαστεί σημαντικά και ότι, συνεπώς, πρέπει να πραγματοποιηθεί η εν λόγω εκτίμηση. Το συμπέρασμα αυτό επιρρωννύεται από το γεγονός ότι η πλήρης και επακριβής ανάλυση των μέτρων που δύνανται να αποτρέψουν ή να μειώσουν ενδεχόμενες σημαντικές επιπτώσεις στον συγκεκριμένο τόπο δεν πρέπει να διενεργείται κατά το στάδιο προελέγχου, αλλά κατά το στάδιο της δέουσας εκτιμήσεως. Η συνεκτίμηση των μέτρων αυτών ήδη από το στάδιο προελέγχου θα μπορούσε να θίξει την πρακτική αποτελεσματικότητα της οδηγίας περί οικοτόπων, γενικώς, και το στάδιο εκτιμήσεως, ειδικώς, καθόσον θα καθιστούσε το στάδιο αυτό άνευ αντικειμένου, θα υφίστατο δε κίνδυνος καταστρατηγήσεως του εν λόγω σταδίου εκτιμήσεως, το οποίο όμως αποτελεί ουσιώδη εγγύηση προβλεπόμενη από την οδηγία αυτή.

(βλ. σκέψεις 35-37, 40 και διατακτ.)