Komunikat w Dz.U.

 

Skarga wniesiona w dniu 11 lutego 2005 r. przez P przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(sprawa T-103/05)

(Język postępowania: hiszpański)

W dniu 11 lutego 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga P zamieszkałej w Barcelonie (Hiszpania), reprezentowanej przez Matíasa Grifula i Ponsatiego, adwokata z Ilustre Colegio de Barcelona, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

1.    uchylenie zaskarżonej decyzji z dnia 28 października 2004 r., jak również decyzji z dnia 10 maja 2004 r.;

2.    ustalenie istnienia prawa skarżącej do otrzymywania wynagrodzenia w okresie od 15 kwietnia 2004 r. do chwili wydania jej opinii medycznej uznającej ją za zdolną do pracy, oraz

2.    obciążenie Komisji kosztami postępowania

Zarzuty i główne argumenty:

Niniejsza skarga została skierowana przeciwko decyzji organu powołującego z dnia 28 października 2004 r., w której, po tym jak służba medyczna pozwanej potwierdziła, że skarżąca była w stanie przeprowadzić się i pracować na pół etatu, potwierdza się zawieszenie wypłaty jej wynagrodzenia od dnia 15 kwietnia 2004 r. do daty objęcia przez nią funkcji w siedzibie w Brukseli.

W tym względzie stwierdza się, że skarżąca, której mianowanie na stanowisko w Przedstawicielstwie Komisji w Barcelonie uzasadnione zostało okolicznościami rodzinnymi, cierpi na zespół lękowo - depresyjny będący wynikiem likwidacji jej stanowiska pracy w tym Przedstawicielstwie.

Na poparcie swoich żądań, skarżąca podnosi:

- naruszenie art. 11, 12 i 13 Europejskiej Karty Społecznej, w zakresie przyznanych przez nią praw do ochrony zdrowia, zabezpieczenia społecznego, pomocy społecznej i medycznej;

- naruszenie II części Europejskiego Kodeksu Zabezpieczenia Społecznego z dnia 16 kwietnia 1964 r., w szczególności zaś jego art. 10, w zakresie, w jakim przyznając prawo do wizyt domowych, jednocześnie przyznaje prawo do tego, żeby chory nie musiał przemieszczać się poza swoje miejsce zamieszkania;

- naruszenie art. 10 Konwencji MOP nr 102 oraz art. 13 Konwencji MOP nr 130;

- naruszenie art. 72 i 73 regulaminu pracowniczego.

Wreszcie skarżąca twierdzi, iż nieznane są jej powody, dla których proponuje się jej możliwość pracy jedynie na pół etatu.

____________